Reklama

Inspirowani słowem

O potrzebie wrażliwości

Niedziela przemyska 2/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Poświąteczny piątek obudził mnie w nie najlepszym nastroju. Tradycyjnie towarzyszące mi we śnie radio nie bardzo interesowało. Żyłem swoim światem problemów, świadomością, że koniec Świąt, a trzeba znowu coś napisać. Jednak powtarzające się co godzinę wiadomości wreszcie dotarły do mojej świadomości. Wielki "przekręt" z udziałem Michnika, Millera i Rywina. Pewnie bym to zostawił, niewiele rozumiejąc, gdyby nie wizyta księdza w redakcji, który zachęcał do kupienia GW, gdzie o fakcie spory artykuł. A zaczyna się tak: "Zapłaćcie 17,5 mln dolarów łapówki, to będziecie mogli kupić Polsat - taką propozycję złożył Agorze, wydawcy GW, producent filmowy Lew Rywin powołując się na swoje ustalenia z premierem. (...) Pieniądze miały wpłynąć na konto firmy Rywina, ale na użytek SLD". Artykułu nie czytałem. Prawdy się nie dowiemy, ale o ogromie pieniędzy też trudno o wyobrażenie.
W Radiu Fara w dniu wigilijnym czytałem artykuł z Polityki Zimno bez takiej gromady. historia dwóch rodzin, w której jest po piętnaścioro dzieci, a w jednej oczekują na szesnaste. Zanim trafiłem do studia przerzuciłem tekst bez większej uwagi. Wydał mi się interesujący i akuratny na dzień wigilijny. Dopiero przygotowując się do czytania na antenie zgłębiłem artykuł dokładniej i wtedy dotknęły mnie słowa, które trwają we mnie do dziś. Słowa o marzeniach. Oto marzenia Joli i Emilii Chojnackich z owego tekstu: "Jola uczy się w technikum. Wstaje o świcie, gotuje wodę do mycia i na herbatę i zbiera się, żeby jechać do Radomia. Owszem, ma marzenie: aparat do prostowania zębów, które pragnęłaby mieć równiejsze. Niestety, dla niej niedostępny, bo to kilkaset złotych, więc marzyć nie ma o czym.
Emilia ma je także: uzupełnienie zęba na przedzie. Kolega niechcący ten ząb wybił, a był on już nadwerężony przez próchnicę. Trzeba by odbudować ząb, ale to kosztuje za dużo. Więc Emilka stara się nie uśmiechać. Jest z dzieci najzdolniejsza".
Emilka stara się nie uśmiechać. To bardzo smutne zdanie. Kiedy wieczorem patrzyłem na prezenty pod choinką, kiedy na stołach świątecznych tyle łakoci i pokarmów, drogiego alkoholu - pomyślałem, że to raczej my nie winniśmy się uśmiechać. Na dodatek dowiedziałem się o staruszce, którą przywieziono do szpitala z małej miejscowości z odmrożonymi rękami i nogami.
Na oczach ludzi, którzy szykowali prezenty pod choinkę i łakocie na stół.
To socjografia. Trzeba sięgnąć głębiej. W tym braku uśmiechu Emilki jest każdy z nas. Trzeba po prostu dłużej trzymać w ręku banknot, który chce się wydać, zwłaszcza na rzeczy niekonieczne, choć godziwe.
Pan Rywin, który akuratnie nie mógł się ustosunkować do wspomnianego artykułu, bo korzystał z dobrodziejstwa świątecznego odpoczynku, nie pomoże Emilce i jej podobnym dzieciom. My czasem, choć mamy dobre intencje, nie wiemy jak pomóc.
Sam nie miałem koncepcji, ale poszedłem z opłatkiem do Caritas. To sąsiedzi Redakcji. Byli akuratnie po wigilii dla ubogich. Składając życzenia zmęczonej pani Helence zapytałem czy dużo było ludzi. Za dużo, proszę księdza. Ale jakoś uporaliśmy się. I to nasunęło mi pewien pomysł. Jest chyba wyzwaniem chwili i wielkim zadaniem Kościoła organizowanie parafialnych kół Caritas. Kół, które gromadziłyby starszych i dzieci. Można parafię podzielić na rejony i tam pomagać. Starsi doskonale wiedzą jakie są potrzeby ludzi biednych, nieporadnych, chorych i samotnych. Oni mogliby zbierać datki czy dary w naturze. Potem pojawia się trudny problem, jak to przekazać ludziom potrzebującym, aby nie urazić ich godności. Najpiękniej uczynią to dzieci i młodzi.
Przywrócimy na twarze ludzi smutnych uśmiech i sprawimy, że kolejne święta będą przeżywać w poczuciu radości.
Warto chyba o tym pomyśleć. Inicjatywa ta ma wielkie szanse powodzenia na wsiach, gdzie ludzie żyją jak jedna wielka rodzina, znają swoje biedy i radości, często o nich mówią. Do tej inicjatywy mogłyby dołączyć inne wspólnoty działające na terenie parafii. Można by nie tylko pomagać doraźnie. Znam miejscowość, dość bogatą, gdzie jak kikuty stoją dwa nie dokończone domy. Tu wielka rola dla sołtysa, radnych, by zorganizować akcję dokończenia tych domów. W wielu innych są niepotrzebne meble i tu znalazłyby swoje przeznaczenie.
Obdarowani darem Wcielenia, przystępując do Komunii Świętej nie możemy czuć duchowego komfortu wiedząc, że w naszej parafii "błąka" się Święta Rodzina, która w pewnych rodzinach nie ma miejsca, gdzie by głowę skłonić.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kapłaństwo - dar Jezusa dla Kościoła

Niedziela legnicka 4/2004

[ TEMATY ]

kapłaństwo

Karol Porwich/Niedziela

Bóg dał światu wielki dar kapłaństwa. On sam wybiera tych, którzy stają się ministrami Jego nieskończonej miłości, którą przekazują wszystkim ludziom. Jezus Chrystus, zanim powrócił do Ojca, ustanowił sakrament kapłaństwa, aby na zawsze zapewnić obecność kapłanów na ziemi.

CZYTAJ DALEJ

Francja: wyjątkowa Wielkanoc z rekordową liczbą nowych katolików

2024-03-26 18:40

[ TEMATY ]

Francja

twitter.com

Kościół we Francji przygotowuje się w do wyjątkowej Wielkanocy z kolejną rekordową liczbą katechumenów. Choć dokładne dane nie zostały jeszcze ogłoszone, to szacuje się, że chrztów dorosłych będzie w tym roku o co najmniej 30 proc. więcej. To prawdziwa epidemia, a raczej niespodziewany cudowny połów - przyznaje ks. Pierre-Alain Lejeune, proboszcz z Bordeaux.

Zauważa, że wszystko zaczęło się półtora roku temu, kiedy do jego parafii zgłosiło się w sprawie chrztu kilkadziesiąt osób, tak iż obecnie ma osiem razy więcej katechumenów niż dwa lata temu. Początkowo myślał, że to przejaw dynamizmu jego parafii. Szybko jednak się przekonał, że nie jest wyjątkiem. Inni proboszczowie mają ten sam «problem», są przytłoczeni nagłym napływem nowych katechumenów.

CZYTAJ DALEJ

Rozważania na Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego: szatan połknął haczyk

2024-03-28 23:26

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Materiał prasowy

Jak wygląda walka dobra ze złem na zupełnie innym, nieuchwytnym poziomie? Jak to możliwe, że szatan, będący ucieleśnieniem zła, może zostać oszukany i pokonany przez dobro?

Zagłębimy się w niezwykłą historię i symbolikę Hortus deliciarum (grodu rozkoszy) Herrady z Landsbergu (ok. 1180). Ten odcinek to nie tylko opowieść o starciu duchowych sił, ale także głębokie przemyślenia na temat tego, jak każdy z nas może stawić czoła pokusom i trudnościom, wykorzystując mądrość przekazywaną przez wieki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję