Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Wakacyjne wędrówki po diecezji

Czesław Dźwigaj – artysta wszechstronny

Znany najbardziej z twórczości rzeźbiarskiej Czesław Dźwigaj, napisał kiedyś, pośród wielu swoich wierszy: „Informuję, że/ poskromiony codziennością/ wynajduję w sobie nadsiły/ wypełniam swoją niszę/ zapominając o biologii/ Na forum życiowej bitwy/ jak sekundowy Syzyf/ zaciekle walczę by/ Ptaki śpiewały dalej/aktorzy nie byli widzami/ reflektory nie wyręczały słońca/ dorośli trwali dorosłością/ Nie chcę przyprawiać obłoków/ nie potrzebuję oceniać innych/ nie mam prawa wytyczać dróg/ Jednak zwyczajnym pacierzem/ wznoszę błagalne petycje/przypominając starą prawdę/ o potrzebie bycia człowiekiem”. Kryje się w tych słowach prawda o nim samym…

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tworząc godne uwagi dla jednych, a zarazem kontrowersyjne dla niektórych dzieła, pisząc utkane życiem słowa, składając barwne szkła w całość tętniącą swoim życiem, Czesław Dźwigaj chce przekazać to, co najważniejsze: prawdę o Bogu i człowieku.

Jego prace zna niemal cały świat. W diecezji sosnowieckiej zawdzięczamy mu całościową aranżację i wyposażenie wnętrza kościoła św. Rafała Kalinowskiego w Dąbrowie Górniczej-Gołonogu, nowy wystrój prezbiterium kościoła św. Tomasza Apostoła w Sosnowcu-Pogoni oraz papieskie spiżowe drzwi, zrealizowane do kościoła św. Magdaleny w Gołaczewach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– To człowiek, który idealnie realizuje się w swej twórczości i przeżywa sztukę. On nie udaje. Operuje środkami i formą łatwą w odbiorze, co czyni go zrozumiałym dla odbiorców. Jednocześnie w swej dosadności i prostocie realizacji kryje się jakaś transcendencja i tajemnica, którą chce się odkryć. Jego twórczość jest pełna symboli odnoszących nas do Boga i mówiąca o człowieku. Zachwyca bogactwem pomysłów rzeźby monumentalnej oraz małych form, np. medalierskich. Nieobce mu są przestrzenie gotowe do aranżacji i pełne ekspresji pomysły dotyczące witraży. Zaskakuje i inspiruje – stwierdza Bogdan Czesak, uczeń Czesława Dźwigaja.

Czesław Dźwigaj urodził się w 1950 r. w Nowym Wiśniczu. W 1977 r. ukończył Wydział Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Dyplom zrealizował w pracowni prof. Antoniego Hajdeckiego. Jako profesor nadzwyczajny kieruje Pracownią Rzeźby w Ceramice na krakowskiej ASP, piastuje również stanowisko kierownika Katedry Sztuki na Uniwersytecie w Rużomberok (Słowacja), w latach 1994–2011 był wykładowcą Uniwersytetu Papieskiego im. Jana Pawła II w Krakowie.

W swym dorobku ma kilkadziesiąt pomników, m.in.: „Grudzień’70” w Szczecinie, „Synom tej Ziemi” w Świątnikach Górnych, pomniki gen. Leopolda Okulickiego i Stanisława Fischera w Bochni. Zrealizował blisko 70 pomników Jana Pawła II w kraju i za granicą, m.in. w: Chicago, Phoenix, Wyandotte (USA), Posadas (Argentyna), Hanowerze i Herdorf-Dermbach (Niemcy), Rzymie, Dux (Liechtenstein), Fatimie (Portugalia), Lourdes (Francja), Wilnie, Siluva, Kownie (Litwa) i La Laguna-Teneryfa (Hiszpania). Jest autorem kompleksowych aranżacji obiektów sakralnych, ponad 40 monumentalnych drzwi ze spiżu, ponad 100 witraży oraz licznych małych form rzeźbiarskich i ponad 600 medali i plakiet. Jest również twórcą realizacji rzeźbiarskich, takich jak: „Epitafium Cypriana Kamila Norwida” w katedrze na Wawelu, płaskorzeźby „Dawid w Betlejem”, cyklu „Via Santa”, cyklu „Nadzieje i Lęki” oraz kilkudziesięciu tablic pamięci i popiersi.

Reklama

Na wyjątkową uwagę zasługuje wystrój kościoła św. Rafała Kalinowskiego w Dąbrowie Górniczej-Gołonogu, autorstwa Profesora. Jak stwierdził proboszcz, ks. kan. Antoni Idasiak, wystrój nawiązuje do nowoczesnego stylu i do tradycji. Zawiera wiele symbolicznych treści. W głównym ołtarzu jest 13 sylwetek współczesnych i dawnych świętych, m.in.: św. Rafała Kalinowskiego, św. Brata Alberta, bł. Matki Teresy, czy św. Ojca Pio. Na szczególną uwagę zasługują: stacje drogi krzyżowej, chrzcielnica, kropielnice, figury Ewangelistów, figura Chrystusa Króla – pamiątka zawierzenia parafii i miasta Chrystusowi Królowi, aniołowie oraz krzyż przy głównym ołtarzu w kształcie kotwicy. Wszystkie wymienione prace są wykonane w brązie. Ponadto imponujące są drzwi spiżowe poświęcone m.in. stworzeniu świata, Matce Bożej, św. Janowi Pawłowi oraz historii Polski – „Polonia Semper Fidelis”.

W głównych drzwiach kościoła autor przedstawił historię opartą na Księdze Rodzaju, kiedy Bóg stwarza świat oraz pierwszych rodziców, Adama i Ewę. Jest tam również ukazana historia wypędzenia z raju, potopu czy Kaina i Abla. W drzwiach bocznych, tzw. maryjnych, Profesor zawarł prawdę o wybraniu Najświętszej Maryi Panny na matkę Zbawiciela oraz fakty z Jej życia wyrażone w tajemnicach Różańca. W drzwiach tzw. papieskich można zobaczyć działanie Chrystusa w sakramentach kościoła i dar Boga dla Kościoła, jakim jest św. Jan Paweł II. Z boku świątyni znajdują się drzwi opowiadające historię naszej ojczyzny i Kościoła w Polsce. Zachwycają pięknem kompozycji oraz wspaniałym powiązaniem wydarzeń z życia świętych i błogosławionych – synów i córek naszego narodu.

Prace prof. Czesława Dźwigaja są przesiąknięte patriotyzmem i wiarą. Mogą stanowić wymowną pomoc dla tych, którzy chcą przez sztukę zbliżyć się do Boga, bo, jak pisał Cyprian Kamil Norwid, „piękno na to jest, by zachwycało do pracy – praca, by się zmartwychwstało”.

2015-08-13 10:04

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Po kolędzie

Niedziela rzeszowska 2/2015, str. 4-5

[ TEMATY ]

sztuka

kolęda

Arkadiusz Bednarczyk

Sięgająca czasów antyku praktyka składania sobie życzeń i obdarowywania się drobiazgami z początkiem każdego miesiąca (tzw. kalend) legła u podstaw duszpasterskiej kolędy.

Założenia wizyty duszpasterskiej były zupełnie proste – ustawodawstwo kościelne mówi, iż „kapłani winni poznawać parafian, w tym osoby chore, ubogie, samotne, uczestniczyć w ich troskach i wspierać ich w trudach, a małżonkom i rodzinom pomagać w wypełnianiu ich powołania”. Jest to więc przede wszystkim spotkanie kapłana z parafianami, bliższe ich poznanie, nie tylko na Mszy, gdzie w anonimowym zwykle tłumie trudno nawiązać bardziej osobiste relacje. Kapłani wędrujący po kolędzie wiele lat temu starali się wykorzeniać panujące – zwłaszcza na polskiej wsi – zabobony związane z okresem Bożego Narodzenia. Niepiśmiennych ludzi uczono „Ojcze nasz”, przygotowywano także do spowiedzi i komunii wielkanocnej. I choć wymiar duszpasterski kolędy zawsze stawiany był na pierwszym planie, to w czasach średniowiecza „kolęda” traktowana była również jako okazja do zbiórki środków, z których utrzymywali się plebani (dawni proboszczowie). Od trzynastego stulecia „kolęda” zaliczana była bowiem, obok ofiar z Mszy św. (tzw. mesznego) chrztów, ślubów i pogrzebów do uposażenia duchownych w środki niezbędne do utrzymania się. Na jednym z synodów, jaki odbył się w szesnastym stuleciu, piętnowano zdarzające się praktyki, iż plebani i wikariusze odmawiają komunii wielkanocnej tym z parafian, którzy nie uiścili kolędy. Z kolei inny, lokalny synod zabronił w ogóle przyjmowania ofiar podczas kolędy. W osiemnastowiecznej publicystyce kościelnej przeciwnikom kolędy odpowiadano, by zechcieli zauważać charytatywną działalność Kościoła, na którą także potrzeba było przecież środków. Pisali więc kościelni publicyści, aby osoby niechętne kolędzie baczyły, że Kościół wielokroć więcej oddaje wiernym niż podczas kolędy bierze... Abp Bernard Maciejowski w swoim liście pasterskim z początku siedemnastego stulecia dawał ówczesnym kapłanom pewne wytyczne, dzięki którym możemy poznać, jak ta wizyta duszpasterska odbywała się ponad czterysta lat temu. Dowiadujemy się więc, że wizytę kapłana ubranego w komżę i stułę obwieszczano sygnałem dzwonka, a przy wejściu do każdego domu zakrystianin śpiewał początkowe zwrotki kolędy. Samotnych, biednych, żebraków, a także panny samotnie wychowujące dzieci kapłani winni pocieszać, a także zastanowić się, jak zaradzić ich potrzebom materialnym i duchowym...

CZYTAJ DALEJ

Legenda św. Jerzego

Niedziela Ogólnopolska 16/2004

[ TEMATY ]

święty

św. Jerzy

I, Pplecke/pl.wikipedia.org

Święty Jerzy walczący ze smokiem. Rzeźba zdobiąca Dwór Bractwa św. Jerzego w Gdańsku

Święty Jerzy walczący ze smokiem. Rzeźba zdobiąca Dwór Bractwa św. Jerzego w Gdańsku

Św. Jerzy - choć historyczność jego istnienia była niedawnymi czasy kwestionowana - jest ważną postacią w historii wiary, w historii w ogóle, a przede wszystkim w legendzie.

Św. Jerzy, oficer rzymski, umęczony był za cesarza Dioklecjana w 303 r. Zwany św. Jerzym z Liddy, pochodził z Kapadocji. Umęczony został na kole w palestyńskiej Diospolis. Wiele informacji o nim podaje Martyrologium Romanum. Jest jednym z czternastu świętych wspomożycieli. W Polsce imię to znane było w średniowieczu. Św. Jerzy został patronem diecezji wileńskiej i pińskiej. Był także patronem Litwy, a przede wszystkim Anglii, gdzie jego kult szczególnie odcisnął się na historii. Św. Jerzy należy do bardzo popularnych świętych w prawosławiu, jest wyobrażany na bardzo wielu ikonach.

CZYTAJ DALEJ

Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego

2024-04-25 11:34

[ TEMATY ]

Lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego

Karol Porwich/Niedziela

Zabawkarstwo drewniane ośrodka Łączna-Ostojów, oklejanka kurpiowska z Puszczy Białej, tradycja wykonywania palm wielkanocnych Kurpiów Puszczy Zielonej, Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę oraz pokłony feretronów podczas pielgrzymek na Kalwarię Wejherowską to nowe wpisy na Krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Tworzona od 2013 roku lista liczy już 93 pozycje. Kolejnym wpisem do Krajowego rejestru dobrych praktyk w ochronie niematerialnego dziedzictwa kulturowego został natomiast konkurs „Palma Kurpiowska” w Łysych.

Na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego zostały wpisane:

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję