Reklama

Duszne pogawędki

Oszustwo pobłogosławione?

Niedziela rzeszowska 7/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jak zapewne pamiętają szanowni Czytelnicy Niedzieli Południowej, w ostatnim felietonie zastanawiałem się nad rozumieniem przeznaczenia i niezmienności woli Bożej w chrześcijaństwie. Ponieważ jest to temat dość trudny i skomplikowany, chciałbym jeszcze dziś pozostać przy tym zagadnieniu.
W zakończeniu ubiegłotygodniowych Pogawędek wspomniałem o tym, że nawet kara za grzechy zapowiadana przez proroków była zwykle uzależniona od nawrócenia tych, do których napomnienie było kierowane. Dobrym przykładem jest tu historia proroka Jonasza, który przewidując Boże zmiłowanie nad mieszkańcami Niniwy, nie chce głosić im upomnienia. Pragnie, by zostali ukarani, by zapowiedź kary nie została zmieniona. Tak więc już Stary Testament wie dobrze, iż "niezmienność wyroków Bożych" nie jest bezwarunkowo niepodważalna. Czy nie zaprzecza to wielkości i potędze Boga? W żadnym wypadku. Świadczy jedynie o tym, że Bóg chrześcijan nie jest bezduszną siłą, nadprzyrodzonym strażnikiem czyhającym tylko, by podchwycić człowieka na grzechu i ukarać go, ale jest prawdziwie miłującym Ojcem szanującym wolność człowieka aż do pozwolenia mu na odejście.
Wspomnijmy jeszcze inne wydarzenie opisane na kartach Biblii. Patriarcha Jakub podstępem wyłudza od swego ojca Izaaka błogosławieństwo należne jego bratu Ezawowi. Pan Bóg dopuszcza to oszustwo, mało tego - błogosławi oszustowi. Jak to możliwe? Czy nie jest to niesprawiedliwością? Otóż nie. Jakub poniesie karę za swoje oszustwo - sam zostanie dotkliwie oszukany. Jednak Bóg szanuje udzielone przez Izaaka błogosławieństwo i to Jakub właśnie staje się dziedzicem obietnicy danej Abrahamowi. Grzech zostaje ukarany, ale grzesznik nie zostaje potępiony, jak powie później prorok: "Bóg nie chce śmierci grzesznika, lecz by się nawrócił i miał życie". Tak więc widzimy, że Pan Bóg nieraz jakby uzależnia swoją wolę od naszych ludzkich wyborów.
Przy okazji historia Jakuba i Ezawa uczy nas jeszcze jednej prawdy. Nie można biernie oczekiwać na to, co się stanie, wychodząc z założenia, że "wola Boża i tak się spełni". Z Bogiem i Jego wyrokami należy współpracować. Nawet jeśli nie zawsze nam wszystko wyjdzie. Nawet jeśli gdzieś "po drodze" popełnimy błąd. Bóg jest większy od naszych grzechów i błędów. Jeśli potrafimy prawdziwie to zrozumieć, nawet z popełnionego zła On potrafi wyprowadzić dobro. Pan Bóg to nie jakiś mechanizm, bezmyślna maszyna, a nasze zbawienie to nie zapisany gdzieś "w gwiazdach" dokładny scenariusz historii, która musi się zdarzyć. Bóg to kochająca nas Osoba (czy raczej Osoby - pamiętając o tajemnicy Trójcy Świętej), a nasza droga do zbawienia dokonuje się tu i teraz, jest tworzona na bieżąco, choć jej ogólny plan jest odwiecznie wymyślony przez Boga.
Pozostaje jeszcze jedna trudność. Zastanawiając się nad losami świata i poszczególnych ludzi, myśląc przy tym o miłości Boga ku nam, trudno nam nieraz zrozumieć, dlaczego zdarzają się nieszczęścia, niezawinione wypadki i cierpienia. Burzymy się przeciw Bogu, dlaczego właśnie "dopuszcza" te wydarzenia. Często to, co nazywamy owym "dopustem" jest po prostu wynikiem złego korzystania człowieka z wolności. Musimy pamiętać, że oprócz kochającego Boga, jest jeszcze szatan. Oprócz ludzi dobrych są też i ci, którzy wolą służyć złu - oni również są obdarowani wolnością i nad nimi również "świeci słońce", na nich również Pan Bóg "spuszcza deszcz" - jak powie Chrystus w Ewangelii. Jest to jakby cena wolności. Jest to również argument przeciw twierdzeniom tych, którzy uczą, że diabeł nie istnieje.
Tajemnicy zła i cierpienia nie zrozumiemy do końca. Sam św. Paweł nazywa to "tajemnicą nieprawości". Nasz ludzki rozum jest za mały i zbyt słaby, by zrozumieć nawet otaczający nas świat, a co dopiero wszystkie tajemnice Boże. I choć nie udało mi się rozwiać wszelkich wątpliwości, mam nadzieję, że rozważania te staną się dla wielu tematem do modlitewnych zamyśleń.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Gorzkie Żale to od ponad trzech wieków jedno z najpopularniejszych nabożeństw pasyjnych w Polsce

2024-03-28 20:27

[ TEMATY ]

Gorzkie żale

Grób Pański

Karol Porwich/Niedziela

Adoracja przy Ciemnicy czy Grobie Pańskim to ostatnie szanse na wyśpiewanie Gorzkich Żali. To polskie nabożeństwo powstałe w 1707 r. wciąż cieszy się dużą popularnością. Tekst i melodia Gorzkich Żali pomagają wiernym kontemplować mękę Jezusa i towarzyszyć Mu, jak Maryja.

Autorem tekstu i struktury Gorzkich Żali jest ks. Wawrzyniec Benik ze zgromadzenia księży misjonarzy świętego Wincentego à Paulo. Pierwszy raz to pasyjne nabożeństwo wyśpiewało Bractwo Świętego Rocha w 13 marca 1707 r. w warszawskim kościele Świętego Krzyża i w szybkim tempie zyskało popularność w Warszawie, a potem w całej Polsce.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję