Reklama

Wiara

Homilia

Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje

Niedziela Ogólnopolska 27/2017, str. 33

[ TEMATY ]

homilia

Graziako

Marko Ivan Rupnìk – wizerunek Jezusa (XXI wiek)

Marko Ivan Rupnìk – wizerunek Jezusa (XXI wiek)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W pierwszym czytaniu mszalnym wyjętym z Drugiej Księgi Królewskiej dominuje motyw gościnności. Szunemitka, mieszkanka pogańskiej okolicy położonej na północ od Ziemi Świętej, bezinteresownie udzielała gościny Eliaszowi. Ale będąc osobą zamożną, pozostawała bezdzietna, nie miała więc pełni szczęścia. Prorok dostrzegł i docenił jej życzliwą postawę, zaś dobroć jej serca została sowicie wynagrodzona: Szunemitka doczekała się upragnionego syna. Nie stałoby się tak, gdyby nie cnota gościnności, dzięki której jej życie nabrało nowego sensu. Gościnność – jako wyraz otwarcia się na drugiego człowieka – skutkowała głębszym doświadczeniem dobroci Boga. Zarówno prorok, jak i kobieta mogli włączyć się do chóru tych, którzy wraz z psalmistą śpiewają: „Na wieki będę sławił łaski Pana”.

List św. Pawła do Rzymian dobitnie akcentuje radykalną nowość życia ochrzczonych. Wynika ona ze zbawczych owoców śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Chrzest, na co wyraźnie wskazuje obrzęd zanurzenia w wodzie, „zanurza” człowieka w śmierci Zbawiciela i nasuwa skojarzenia z pogrzebaniem w grobie. Jednak miłość Boga, która znalazła wyraz we wskrzeszeniu Jezusa, jest mocniejsza niż śmierć. Łaska chrztu św. wszczepia w życie, które stało się udziałem zmartwychwstałego i uwielbionego Pana. Apostoł Narodów wzywa wszystkich ochrzczonych: „Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie”. Jak Chrystus raz umarł i zmartwychwstał, tak również chrześcijanin powinien definitywnie i stanowczo zerwać ze wszystkim, co złe i grzeszne.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nowe życie Szunemitki obdarzonej darem macierzyństwa jest w pewien sposób obrazem nowego życia wyznawców jedynego Boga, który najpełniej objawił siebie w Jezusie Chrystusie. Aby mogło ono zaistnieć, potrzebna jest łaska chrztu św., aby zaś mogło trwać i się rozwijać, potrzebna jest osobista decyzja opowiedzenia się za Chrystusem. Jego słowa są dosadne i mocne, w czym znajduje wyraz nie tylko specyfika hebrajskiej mentalności i semickiego sposobu wyrażania się. Takie wyjaśnienia bywają podawane po to, by osłabić jednoznaczność tej wypowiedzi. W nawiązaniu do ojca, matki, syna i córki nie chodzi o uczucia i sferę emocjonalną, lecz o dokonanie klarownego wyboru w sytuacjach, gdy nawet najbliższe osoby mogą stanąć jako przeszkoda na drodze wierności Ewangelii. Jej sedno stanowi Krzyż Chrystusa. Mogą od Krzyża odwodzić inni, można też samodzielnie wybrać życie bez Krzyża. Jezus ostrzega przed takimi pokusami i wzywa do wiernego naśladowania Go w tym, co stało się Jego udziałem.

Życie zgodne z Ewangelią ma być czytelne dla innych. Gdy tak się dzieje, natrafia się z jednej strony na sprzeciwy, a z drugiej – na aprobatę i uznanie. W reakcjach na głoszenie Ewangelii uwidacznia się też cnota gościnności – albo jej brak. Głosząc Ewangelię i o niej świadcząc, powinniśmy pamiętać, że w rozmaitych postawach ludzi znajduje wyraz ich nastawienie nie tyle wobec nas, ile wobec Boga. Dlatego nie należy się zrażać przeciwnościami, lecz radować się z najdrobniejszych sukcesów misyjnych, bo stanowią zadatek nowego życia.

Polecamy „Kalendarz liturgiczny” – liturgię na każdy dzień
Jesteśmy również na Facebooku i Twitterze

2017-06-28 09:33

Ocena: +17 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bo myśli Moje nie są myślami waszymi

Niedziela Ogólnopolska 39/2023, str. 18

[ TEMATY ]

homilia

Karol Porwich/Niedziela

W patrzeniu na świat i przeżywaniu tego, co nas spotyka, kierujemy się ludzką logiką, kształtowaną przez wychowanie, nauczanie i rozmaite doświadczenia życiowe. Właśnie tak postrzegamy również Boga oraz ustawiamy swoje relacje z Nim, co prowadzi do nieporozumień i napięć, które naszą wiarę w Niego wystawiają na próbę. Dlatego zawsze trzeba mieć w pamięci Boże słowa przekazane przez proroka Izajasza: „Bo myśli Moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi Moimi drogami (...). Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi Moje – nad waszymi drogami i myśli Moje – nad myślami waszymi”.

CZYTAJ DALEJ

Michał PAX Bukowski: Pan Bóg ma większe plany niż nasze marzenia

2024-03-12 13:35

Niedziela Ogólnopolska 11/2024, str. 68-69

[ TEMATY ]

Michał PAX Bukowski

materiał prasowy

Michał PAX Bukowski

Michał PAX Bukowski

Znany jako członek zespołu Muode Koty, dziennikarz i prezenter, który uśmiecha się do widzów z takich programów jak Studio Raban, Agape w Telewizji Polskiej. Mąż i ojciec. Przeszedł drogę nawrócenia i przylgnął do Jezusa. Żonę sobie wymodlił i udowadnia, że choć Zuzia jest protestantką, wspólnie mogą tworzyć szczęśliwy dom, w którym dzieci wzrastają w łasce u Boga i ludzi. O tym wszystkim rozmawia z nim Angelika Kawecka. O tym, że Bóg ma plany względem nas większe niż nasze marzenia, przekonuje muzyk i dziennikarz Michał PAX Bukowski.

Co jest najtrudniejsze w procesie nawrócenia?

CZYTAJ DALEJ

"Tymi rękami można czynić znak krzyża"

2024-03-18 19:37

ks. Łukasz Romańczuk

Podczas konferencji ks. Aleksandra Radeckiego w kaplicy na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu

Podczas konferencji ks. Aleksandra Radeckiego w kaplicy na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu

Drugi dzień rekolekcji w Kaplicy Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu nosiła tytuł: “Popatrzmy uważnie na nasze ręce…”. Ksiądz Aleksander Radecki pomagał uczestnikom zwrócić uwagę na czyny, które mogą stać się dobrym motywem do dawania świadectwa wiary,

To duchowe spotkanie rozpoczęło się od wspólnej modlitwy Koronką do Bożego Miłosierdzia, po której ks. Radecki zaprosił do wspólnego śpiewu Akatystu do Ducha Świętego. Po wezwaniu Ducha Świętego rozpoczęła się konferencja. Kapłan nawiązał do fragmentu Ewangelii wg św. Łukasza, w której Jezus uzdrawia człowieka z uschłą ręką. Na samym początku ks. Radecki poprosił, aby wyobrazić sobie siebie w podobnej sytuacji. Miało to na celu uświadomienie, jakie trudności może to sprawić w codziennym życiu. W tym momencie przywołana została historia człowieka mieszkającego w Raciborzu w latach 60-tych, czy Nickiego Vujcicia, pozbawionych kończyn. - Popatrzmy na własne ręce. Czy nie potrzebują uleczenia, przywrócenia do służby i do życia? Pół biedy, kiedy wiem o swojej chorobie, szukam pomocy, staram się ograniczać swoje niepełnosprawności, przyznaję się do nich. Popatrz teraz na swoje ręce. Zadbane, sprawne kryjące wiele talentów i możliwości. Takie “złote ręce” - mówił kaznodzieja, dodając: - Złote ręce, umiejące wiele, lecz czemu bezczynne? Bo się nie opłaca, bo się za mało opłaca? Bo zbyt piękne, by je utrudzić, ubrudzić w służbie? Ileż okazji do czynienia dobra zmarnowały?

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję