Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Pierwsze na świecie sanktuarium Dzieci Fatimskich

9 września 2017 r. arcybiskup metropolita szczecińsko-kamieński Andrzej Dzięga konsekrował pierwsze na świecie sanktuarium, którego patronami są Dzieci Fatimskie. W wypełnionym po brzegi kościele w parafii pw. św. Tomasza Ap. na os. Kasztanowym w Szczecinie Mszę św. koncelebrowali bp Henryk Wejman oraz kilkudziesięciu księży, w tym wielu z innych diecezji w Polsce

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pomysłodawcą i osobą zabiegającą o powstanie tego sanktuarium, a następnie dbającą o to, by zostało ono zbudowane w duchu fatimskim, tzn. m.in. z repliką Kaplicy Objawień Fatimskich, jest ks. kan. Marek Maciążek, kustosz sanktuarium. 13 lat pracy i modlitwy zaowocowało nie tylko piękną budowlą sakralną, ale przede wszystkim pogłębieniem wiary i wiedzy o Fatimie parafian oraz gości odwiedzających to miejsce.

Ksiądz Kustosz wielokrotnie powtarzał, że to jest wielkie Boże dzieło, a jeśli przychodzą trudności to Maryja pomoże, bo „u Boga wszystko jest możliwe…”. Z tej wiary on i jego parafianie czerpali siły do przezwyciężania problemów, jakie napotykali przez wiele lat, m.in. (pożar, wandalizm, przejawy nienawiści do Kościoła). Pielgrzymowali do Fatimy i prosili Panią Fatimską o opiekę nad wspólnotą parafialną i nad dziełem, którego się podjęli. Na miejscu w powstającym sanktuarium nieustannie się modlili, nawiedzali kaplicę, gdzie od 2012 r. znajdowały się relikwie błogosławionych Pastuszków.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ks. Marek twierdzi, że „w tym miejscu dokonywały się prawdziwe cuda. Już nie tylko parafianie się tutaj modlili, ale przyjeżdżali wierni, zarówno indywidualnie, jak i całe grupy pielgrzymów. W maju sanktuarium nawiedzili katecheci naszej archidiecezji, aby w tym miejscu dziękować za cały rok pracy i doznane w tym czasie łaski”.

Reklama

9 września br., dokładnie w piątą rocznicę wprowadzenia przez biskupa Fatimy Antonio Marto relikwii św. Franciszka i Hiacynty Marto, przybyli do sanktuarium księżą ze swoim Arcypasterzem, parafianie oraz wierni z całej archidiecezji. Wszyscy przeżywali tę uroczystość z wielką radością, a także z wielkim wzruszeniem. Mówili, że czuli się jak w Fatimie, bo przecież jest tutaj obecna Pani Fatimska, a i sceneria jest identyczna.

Metropolita w swoim słowie zwrócił uwagę na aktualność orędzia, codzienne życie pastuszków oraz rolę i ważność rodziny, jak i na zagrożenia wynikające z atakowania jej w dzisiejszych czasach. Mówił: „Warto patrząc na tę tajemnicę, uświadomić sobie na nowo i w naszym pokoleniu, jak ważne jest, byśmy umieli jako pokolenie ochronić dzieci i jak ważne jest, byśmy umieli jako pokolenie ochronić sakramentalne małżeństwa i ochronić rodziny pełne miłości i Bożego życia”. Ksiądz Arcybiskup zapraszał słuchaczy, by otwierali swoje serca na Boga, nie bali się żyć maryjnym orędziem i z modlitwą różańcową szli w codzienność – jako odpowiedź na orędzie fatimskie i kanonizację Dzieci Fatimskich. Wymownym znakiem, który Ksiądz Arcybiskup określił jako cud, był moment uroczystego przeniesienia cudownej figury z dotychczasowej kaplicy do konsekrowanego sanktuarium Dzieci Fatimskich. Na tę krótką chwilę zaświeciło słońce i przestał padać deszcz. Metropolita powiedział wtedy: „Spójrz teraz na zewnątrz, zobacz słońce, które wyszło na ten moment. To znak, mały cud, Maryja wchodzi do swojej świątyni w blasku słońca. Zapamiętaj tę chwilę”.

Mieszkańcy osiedla Kasztanowego twierdzą, że w czasie powstawania sanktuarium zmieniali się też ludzie. Wyraźnie widać, że wzrosła pobożność i gorliwość parafian. Tak liczna obecność wiernych przybyłych na konsekrację sanktuarium daje nadzieję na to, że będzie ono miejscem, gdzie będą się gromadzili na modlitwie nie tylko parafianie czy mieszkańcy szczecińskiego Prawobrzeża, ale również będą tutaj chętnie pielgrzymowali mieszkańcy całego Szczecina i archidiecezji. Ksiądz Kustosz zaprasza wszystkich, również spoza archidiecezji, obiecując serdeczne przyjęcie oraz wierzy, że wszyscy będą się tutaj czuli dobrze, bo przecież będą w gościnie u kochającej Matki i świętych pastuszków.

2017-09-13 11:20

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Korony dla Królowej Pokoju

Niedziela szczecińsko-kamieńska 43/2017, str. 1

[ TEMATY ]

sanktuarium

Ks. Robert Gołębiowski

Nadgraniczne Siekierki odegrały wiosną 1945 r. ważną rolę w całokształcie frontowej ofensywy I Armii Wojska Polskiego kroczącej na Berlin. To tutaj rozegrał się krwawy dramat, mocno wpisany w historię II wojny światowej i walkę o wolność. Zginęło wówczas ok. 8 tys. polskich żołnierzy, z których 1984 spoczywa na miejscowym cmentarzu wojskowym. Nieprzypadkowo więc wielki orędownik pokoju i pojednania, a jednocześnie świadek nieludzkich doświadczeń wojennych na człowieku – bp Kazimierz Majdański podjął wytrwałe starania, aby właśnie w Siekierkach podkreślić powrót Kościoła na te ziemie, wskrzesić uwielbienie dla kultu Matki Bożej, o czym zapomniano w czasach reformacji, a także, by pokazać wszystkim pokoleniom, jak bezcenny jest pokój. Konsekwentny trud odbudowywania tych treści został ukoronowany 1 lipca 1984 r., gdy wzniesiony na majestatycznym wzgórzu nad Odrą kościół stał się odtąd sanktuarium Matki Bożej Nadodrzańskiej Królowej Polski.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Konferencja naukowa „Prawo i Kościół” w Akademii Katolickiej w Warszawie

2024-04-24 17:41

[ TEMATY ]

Kościół

prawo

konferencja

ks. Marek Paszkowski i kl. Jakub Stafii

Dnia 15 kwietnia 2024 roku w Akademii Katolickiej w Warszawie odbyła się Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Prawo i Kościół”. Wzięło w niej udział ponad 140 osób. Celem tego wydarzenia było stworzenie przestrzeni do debaty nad szeroko rozumianym tematem prawa w relacji do Kościoła.

Konferencja w takim kształcie odbyła się po raz pierwszy. W murach Akademii Katolickiej w Warszawie blisko czterdziestu prelegentów – nie tylko uznanych profesorów, ale także młodych naukowców – prezentowało owoce swoich badań. Wystąpienia dotyczyły zarówno zagadnień z zakresu kanonistyki i teologii, jak i prawa polskiego, międzynarodowego oraz wyznaniowego. To sprawiło, że spotkanie miało niezwykle ciekawy wymiar interdyscyplinarny.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję