Dekanat: Stargard-Wschód
Siedziba parafii: Stargard, ul. Krzywoustego 12
Liczba wiernych: 11 592
Proboszcz: ks. prał. Henryk Ozga
Wikariusze: ks. Tomasz Ceniuch, ks. Daniel Klich
Siostry zakonne: Zgromadzenie Sióstr św. Feliksa z Cantalitio III Zakonu św. Franciszka z Asyżu (felicjanki) - siostry katechetki Emanuela i Helena, s. Emiliana (przełożona - katechizuje w parafii Świętego Ducha) i s. Daniela (kucharka)
Kościoły filialne: Święte - pw. św. Antoniego
Wspólnoty: Żywy Różaniec (12 żeńskich róż i 2 róże męskie), Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa, Apostolstwo Dobrej Śmierci, Grupa Rodziców Kapłanów, Poradnia Rodzinna, schola młodzieżowa, Katolickie Stowarzyszenie Kolejarzy Polskich, Towarzystwo Przyjaciół KUL, zespół synodalny, Wspólnota św. Idziego, Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Zabytków Sakralnych, Parafialny Zespół Caritas, ministranci (27) i lektorzy (14)
Czasopisma: "Rycerz Niepokalanej", "Mały Rycerz", "Przewodnik Katolicki", "Moja Rodzina", "Apostolstwo Chorych", "Miłujcie się", "Niedziela" - 40 egzemplarzy

Stargard Szczeciński, trzecie pod względem wielkości miasto regionu (liczy 74 tys. mieszkańców), podzielone zostało 1 września 1993 r. na dwa dekanaty - Wschód i Zachód. Dekanat Stargard-Wschód, od którego zaczynamy prezentację, składa się z trzech parafii miejskich (pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata, św. Jana oraz Chrystusa Króla Wszechświata) i czterech wiejskich (Gogolewo, Krąpiel, Pęzino, Stara Dąbrowa).
Najpiękniejszą świątynią Stargardu Szczecińskiego jest kościół Mariacki, od 1995 r. podniesiony do godności kolegiaty. Znajduje się w centrum Starego Miasta, obok rynku. Pierwszy kościół drewniany powstały w 1242 r. został zastąpiony murowanym z gotyckiej cegły w latach 1292-1324. Bogacenie się miasta w XIV-XV w. dzięki handlowi zbożem z ziemi pyrzyckiej spowodowało rozbudowę świątyni. Trwała ona od 1388 do 1500 r. Ambicje zamożnych mieszczan spełnił projekt architekta Henryka z Brunsbergu (z Braniewa). Wtedy powstało nowe prezbiterium z obejściem, wieniec kaplic i kaplica Mariacka. Podniesiono nawę środkową, nadając kościołowi formę bazyliki oraz dobudowano wieże.
Ufundowano ponad 50 ołtarzy. Od 1539 r. urządzenie wnętrza przekształcano, dostosowując go do liturgii ewangelików. Pożar w 1635 r. mocno zniszczył kościół. Odbudowa rozpoczęta w 1639 r. trwała 25 lat. Wtedy to sprawiono barokowe wyposażenie. Z tego okresu pochodzi zachowany do dziś ołtarz główny z 1663 r. i ambona z 1683 r. Kolejne prace prowadzone w latach 1817-19 przez K. Libenowa według projektu K. Schinkla w założeniu mające przywrócić gotycki charakter wnętrza oceniono jako nieudane i niedbale wykonane. W latach 1901-11 architekt Deneke dokonał renowacji przywracającej wygląd wnętrza sprzed 1817 r. Wymieniono wtedy większość detali zdobniczych i architektonicznych, sprawiono nowe witraże.
W 1945 r. w wyniku zaciekłej obrony centrum miasta uległo zniszczeniu w 90%. Na kościele Mariackim spłonęły dachy i hełm wieży północnej, popękały sklepienia, wnętrze uległo dewastacji, pozbawiono je okien i drzwi. Już w 1946 r. przystąpiono do odtworzenia dachów i zamknięcia otworów. Kościół poświęcił w drugi dzień Zielonych Świąt, w maju 1947 r., ks. Alojzy Piłat TChr i odtąd w każdą niedzielę odprawiano tu Sumę z udziałem wojska. Jednakże w 1948 r. władze zakazały wstępu do kościoła, używając go do 1957 r. jako magazyn materiałów budowlanych, do którego wjeżdżano nawet samochodami ciężarowymi. Taki sposób użytkowania kościoła spowodował dalsze szkody w wyposażeniu i stanie budowli. Sytuacja uległa zmianie po erygowaniu parafii 4 maja 1957 r. Dzięki ofiarom i pomocy wiernych przy pracach remontowych odbudowa postępowała w szybkim tempie. Poświęcenia i oddania do użytku kościoła 30 listopada 1957 r. dokonał Ksiądz Prymas Stefan Kardynał Wyszyński.
Pierwszym proboszczem parafii był ks. Edmund Malich (1957-71), na którego spadł trud odbudowy. Po nim proboszczem był ks. Jan Gałecki (1971-74), który z tej parafii powołany został do posługi w diecezji jako biskup pomocniczy. Od 16 marca 1974 r. proboszczem jest ks. Henryk Ozga, kapelan Ojca Świętego i prepozyt Stargardzkiej Kapituły Kolegiackiej. Ks. H. Ozga został wyświęcony 22 czerwca 1958 r.
Pracował jako wikariusz w Międzyrzeczu Wielkopolskim, Słupsku, Szczecinie-Niebuszewie, Czerwieńsku Odrzańskim i Zielonej Górze. Potem został proboszczem w Ińsku, skąd przybył do Stargardu Szcz. W swej prawie trzydziestoletniej pracy Ksiądz Proboszcz podjął wiele działań na rzecz przywrócenia świetności stargardzkiej świątyni. W 1976 r. odnowiono wnętrze, odświeżając i uzupełniając polichromie o intensywnej kolorystyce. Dokonano wymiany więźby dachowej i pokryć dachów. Od trzech lat trwa remont północnej wieży. Pokryto ją blachą miedzianą, naprawiono pięć wieżyczek i sterczyny zdobiące budowlę. Przystąpiono też do remontu generalnego kaplicy Mariackiej.
Do parafii należą też dwie wioski położone w odległości 3 km na południowy wschód od Stargardu Szcz. - Święte i Strachocin. Zamieszkuje tam razem ok. 400 osób. W pierwszej znajduje się XV-wieczny kościół filialny. W Strachocinie odbudowane są istniejące ruiny kościoła, prace są już na ukończeniu.
Msze św. niedzielne w kolegiacie sprawowane są o godz.: 6.30, 8.00, 9.30, Suma o 11.00, 12.30, 15.00, 18.30. W tygodniu są Msze św. o godz. 6.30, 7.00 i 18.30. We Mszy św. regularnie uczestniczy 25% parafian. Rocznie udziela się 105 tys. Komunii św. W niedzielę o godz. 13.30 w kaplicy Mariackiej na Liturgii gromadzi się około 60-80 grekokatolików.
W tutejszej parafii istnieje kilka aktywnych stowarzyszeń i organizacji katolickich. Stargard Szcz. to ważny węzeł kolejowy, stąd pochodzi Duszpasterstwo Kolejarzy i Katolickie Stowarzyszenie Kolejarzy Polskich, widoczne w czasie uroczystości kościelnych z czterema swymi sztandarami. Koło Terenowe Szczecińskiego Klubu Katolików zaprasza na miesięczne konferencje. Arcybractwo Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa czuwaniem modlitewnym wynagradzają Bożemu Sercu wszystkie zniewagi. Wspólnota św. Idziego stawia sobie za cel modlitwę w intencjach bliskich Ojcu Świętemu, przede wszystkim o pokój i wzajemne pojednanie chrześcijan, pomaga także ubogim. 14-osobowy Zespół Caritas oprócz przygotowania tradycyjnych paczek świątecznych, w środy, po Nowennie, zbiera ofiary na potrzeby biednych. Prowadzi sklepik z dewocjonaliami, z którego skromny dochód pozwala niekiedy wykupić konieczną receptę lub pomóc w uregulowaniu rachunku. Grupa Rodziców Kapłanów na comiesięcznym spotkaniu modli się o nowe powołania i wspiera szesnastu kapłanów, którzy wyszli z tej parafii. Towarzystwo Przyjaciół Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego przez modlitwę i pomoc materialną wspiera tę zasłużoną dla społeczeństwa i Kościoła w Polsce uczelnię. Z kolegiatą związana jest też stacjonująca w mieście 6. Brygada Kawalerii Pancernej. Jej żołnierzy widać w świątyni m. in. w dni uroczystości narodowych 3 Maja i 11 Listopada. W uroczystościach żołnierskich bierze udział ks. H. Ozga, który otrzymał tytuł honorowego żołnierza 6. Brygady Kawalerii Pancernej.
Na terenie parafii są dwa przedszkola, trzy szkoły podstawowe i dwie średnie: Liceum Ogólnokształcące nr 2 i Zespół Szkół nr 6 (rolnicza). Katechezę prowadzą dwie siostry felicjanki oraz panie: Krystyna Piotrowska, Zofia Pietrek, Ewa Ratyńska, Halina Juris, Katarzyna Pieszko i Jolanta Labuda. Jest też szkoła podstawowa w Strachocinie, gdzie katechizuje Maria Stęszewska.
Warto przy sposobności nawiedzić kościół Mariacki - klejnot pomorskiej architektury. Wrażenie wywierają okazałe rozmiary świątyni, której kubatura ma blisko 52 000 m3, długość całkowita 77,6 m, szerokość 37,2 m. Jeszcze w tym roku Ksiądz Proboszcz zapowiada udostępnienie północnej wieży kolegiaty do zwiedzania. Po remoncie są już nowe schody, elektryczność, nie ma więc przeszkód, by urządzić na najwyższej kondygnacji punkt widokowy. Z wieży (całkowita jej wysokość 87 m) rozciąga się zapierająca dech panorama, przy dobrej pogodzie widać nie tylko Stargard Szcz. i okolicę, ale i budowle Szczecina.