Ojciec Święty wskazał na zasadniczą odpowiedzialność poszczególnych konferencji episkopatów za tłumaczenia ksiąg liturgicznych. Franciszek wystosował 15 października list do prefekta Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, kard. Roberta Saraha, w którym wyjaśnił zasady jakie wprowadza w tej dziedzinie motu proprio „Magnum principium” z 3 września b.r.
Papież wskazał, że jego decyzja oznacza, iż tłumaczenia nie muszą być we wszystkich punktach zgodne z instrukcją „Liturgiam authenticam”. Niektóre jej punkty po wejściu w życie „Magnum principium” zostały anulowane lub utraciły ważność. O ile w przeszłości ocena wierności tłumaczenia z języka łacińskiego i zalecenie ewentualnych poprawek należało do kompetencji Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, to obecnie należy ona do konferencji episkopatów, choć zawsze w dialogu ze Stolicą Apostolską. Zatem zatwierdzenie (confirmatio) nie zakłada szczegółowego badania słowo po słowie, poza przypadkami oczywistymi, na które można zwrócić uwagę biskupom, aby poświęcili im więcej uwagi. Dotyczy to zwłaszcza formuł ważnych, takich jak modlitwy eucharystyczne, a zwłaszcza formuły sakramentalne zatwierdzone przez Ojca Świętego. Zatwierdzenie (confirmatio) uwzględnia również integralność księgi czyli sprawdzenie, czy zostały przetłumaczone wszystkie elementy, które składają się na wydanie typiczne.