Reklama

Niedziela Przemyska

Rycerze w służbie chorym

Podobno prawdziwych rycerzy można spotkać już tylko w bajkach. Jednak współcześni rycerze, wciąż istnieją. Nie chodzą w lśniącej zbroi, a spotkać ich można na ulicach Przemyśla

Niedziela przemyska 6/2019, str. IV

[ TEMATY ]

Dzień Chorego

archiwum Stowarzyszenia

Żonkil za datek na hospicjum

Żonkil za datek na hospicjum

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pracują, są na emeryturze, uczą się. Lekarze, nauczyciele, pracownicy banków, prawnicy, studenci. Najmłodszy z nich ma 4-lata. Co ich łączy? Służą terminalnie chorym jako członkowie i sympatycy Rycerskiego i Szpitalnego Bractwa Świętego Łazarza.

Betania

Lazaryci na stałe wpisali się w życie archidiecezji przemyskiej. Organizują konferencje, koncerty, a nawet bieg uliczny. Wszystkie wydarzenia łączy jeden wspaniały cel – służba chorym w Centrum Hospicyjno-Opiekuńczym Betania im. św. Łazarza, które powstaje w Przemyślu. – Będziemy świadczyć opiekę hospicyjną, długoterminową i dzienną. W planie jest również stworzenie na terenie Betanii oddziału rehabilitacji, z którego korzystać będą mogli również pacjenci z zewnątrz – podkreśla ks. Józef Bar, prezes Stowarzyszenia. Lazaryci nie wykluczają zorganizowania pododdziału hospicyjnego dla najmłodszych oraz hospicjum perinatalnego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Żółty to kolor nadziei

Współcześni rycerze nie boją się żadnej pracy, angażując się wedle własnych zdolności. Kiedy potrzeba, pieką ciasta i robią bibułowe żonkile, które rozdają podczas kwesty na Przemyskich Polach Nadziei Ubiegłoroczna zbiórka trwała dwa dni. Po uroczystej Eucharystii w kościele Ojców Franciszkanów, w rytm utworów granych przez Salezjańską Orkiestrę Dętą Augustino żonkilowy marsz przeszedł ulicami miasta. W Rynku na uczestników czekały wspaniałe wypieki niezawodnego Koła Gospodyń Wiejskich z Drohobyczki. Kwestującym wolontariuszom udało się zebrać aż 50 000 zł.

Lazaryci nie spoczywają jednak na laurach, wiedząc jak wielkie koszty generuje kapitalny remont budynku przeznaczonego na hospicjum. Przygotowania do tegorocznych Pól Nadziei już trwają, a organizatorzy zachęcają do czynnego zaangażowania się w organizację tego pięknego przedsięwzięcia.

Biegiem po pomoc

Tradycją lat ubiegłych we wrześniu odbył się bieg uliczny na 5 km „Przemyska Piątka dla Hospicjum”. Wzięli w nim udział biegacze nie tylko z Przemyśla i okolic, ale i z zagranicy. Trasa prowadziła z przemyskiego Rynku, przez Most Orląt Przemyskich, ulicę Grunwaldzką, Wybrzeże Jana Pawła II, ulicę 22 stycznia, Krasińskiego i znów przez Most Orląt Przemyskich, ulicę Jagielońską aż do mety usytuowanej przed pomnikiem Jana Pawła II na placu Niepodległości. Staraniem organizatorów trasa posiadała atest Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, dzięki czemu można było na niej bić życiowe rekordy.

Reklama

W służbie ludziom i Niepodległej

W 100. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości Lazaryci zorganizowali międzynarodową konferencję naukową „Wojskowe lazarety w latach 1914-1918 w drodze do niepodległości”. Uczestnicy sympozjum mieli okazję spojrzeć na wolność przez pryzmat walki, ale także opieki i pomocy żołnierzom, którzy w wielu szpitalach polowych wracali do sił, ale też odchodzili na wieczną służbę do Ojczyzny Niebieskiej. Prelegenci poruszyli niezwykle ciekawy temat troski o chorych w ciężkich czasach Wielkiej Wojny, korespondujący ze współczesnymi działaniami Stowarzyszenia Lazarytów. Podczas sympozjum podkreślono ogromną rolę, jaką w trakcie działań wojennych odgrywali kapelani. Wielu z nich czynnie uczestniczyło w walkach. Byli też swego rodzaju psychologami, którzy nakłaniali żołnierzy do pisania listów do rodzin, pomagając niepiśmiennym. Jak podkreślał ks. mjr Grzegorz Bechta, kapelani również współcześnie pełnią nie tylko posługę sakramentów, ale są duchowym wsparciem żołnierzy, stoją na straży braterstwa, ideałów, wartości i moralności, dbając o kultywowanie tradycji i godne przeżywanie Świąt.

Ty też możesz zostać rycerzem

Dziś, by zostać rycerzem, nie musisz mieć szabli ani zamku. Twoim orężem będzie czas i chęć niesienia pomocy drugiemu człowiekowi. Lazaryci w szeregi swoich członków i sympatyków przyjmują damy i kawalerów w każdym wieku. Otworzyć swe serce na Hospicjum można na wiele sposobów: przekazując 1% podatku, piekąc ciasta na kiermasz, tworząc bibułowe żonkile, służąc wiedzą z zakresu pisania projektów. Każdy ma coś, co może dać innym. „Jakże byłoby pięknie, gdyby każdy z nas mógł wieczorem powiedzieć: dzisiaj zrobiłem gest miłości wobec drugiego” (Papież Franciszek).

2019-02-06 11:52

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Lourdes - sanktuarium nadziei

Światowy Dzień Chorego ustanowił Ojciec Święty Jan Paweł II, w liście z 13 maja 1992 r. do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady Duszpasterstwa Pracowników Służby Zdrowia, kard. Fiorenzo Angeliniego, ustalając jednocześnie datę na 11 lutego - święto Matki Bożej z Lourdes.
Po raz pierwszy Dzień ten obchodzono w następnym roku (1993) w Lourdes i częściowo w Rzymie, a uroczystościom przewodniczył w Rzymie osobiście Ojciec Święty. W 1994 r. główne obchody odbyły się w naszym narodowym sanktuarium na Jasnej Górze - przewodniczył im kard. Angelini. Odtąd miejscem centralnych obchodów Dnia jest zawsze jakieś znane sanktuarium maryjne w różnych krajach.
Odbywały się one kolejno w Jamusukro (Wybrzeże Kości Słoniowej, 1995), Guadalupe (Meksyk, 1996), Fatimie (1997), Loreto (1998), Harissie (Liban, 1999), Rzymie (2000, połączone z Jubileuszem Chorych), Sydney (2001) i w narodowym sanktuarium katolików indyjskich w Vailankamy (2002). W bieżącym roku centralne obchody już XI Światowego Dnia Chorego odbędą się w Waszyngtonie, gdzie końcowym punktem trzydniowych uroczystości będzie Msza św. w narodowym sanktuarium maryjnym Stanów Zjednoczonych - stołecznej bazylice Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Powiązanie Światowego Dnia Chorego z liturgicznym wspomnieniem Najświętszej Maryi Panny z Lourdes ma swój szczególny wydźwięk. Kto przybywa do tego miejsca - obojętnie czy jako pielgrzym czy jako turysta - staje przed Grotą, w której 11 lutego 1858 r. Maryja ukazała się po raz pierwszy skromnej dziewczynie Bernadetcie Soubirous.
Co prawda Grota dziś już wygląda inaczej niż w dniach objawień, ale każdy, kto przed nią staje, musi unieść wzrok, aby zobaczyć figurę Maryi, ustawioną w miejscu dokonanych objawień. Trzeba "unieść wzrok", aby widzieć wyżej, by szukać tego, co "pochodzi z góry", wszystkiego, co prawdziwe, szlachetne, sprawiedliwe, czyste i godne miłości. O tej Grocie Bernadetta mówiła: "To było moje niebo".
To tutaj, usłyszała też słowa z ust Maryi - których sama jeszcze nie rozumiała - że przychodzi ona na ziemię jako "Niepokalane Poczęcie". Było to potwierdzeniem tej prawdy, którą Kościół czcił od wieków, a cztery lata wcześniej, w 1854 r. ogłosił światu przez Piusa IX dogmat o Niepokalanym Poczęciu. Bóg uzdolnił Maryję w sposób szczególny, aby przez Nią mógł przyjść na ziemię Zbawiciel - Syn Boży.
Tak więc z jednej strony Lourdes uczy nas "unosić wzrok ku górze", z drugiej zaś, uczy nas także dostrzegania tego, co "na dole", uczy spotkania z cierpieniem. Każdego roku do tego sanktuarium przybywa około 5 mln pielgrzymów. Z tego około 80 tys. to ludzie chorzy. Nie są sami. Przy nich łatwo możemy spotkać mężczyzn wyposażonych w specjalne "szelki" i kobiety w białych czepkach, którzy pomagają chorym w poruszaniu się, przenoszą ich z miejsca pobytu na wspólną modlitwę, pomagają w zwyczajnych sprawach, które od pełnosprawnych nie wymagają większego wysiłku, dla tych chorych zaś są czasami wielkim trudem. To wolontariusze, którzy należą do Biura Wolontariatu (powołane do życia w 1885 r.) i w ten sposób tworzą dziś ponad 200 tys. rzeszę mężczyzn i kobiet, w różnym wieku, mówiących różnymi językami i reprezentujących wszystkie rasy i narody. W Lourdes przybywający chorzy kierowani są szczególnie do dwóch miejsc: szpitala Accueil Saint Frai - który może pomieścić 400 łóżek terapeutycznych i szpitala Accueil Notre Dame z 904 łożkami.
Dzięki pomocy wolontariuszy mogą wraz z innymi uczestniczyć w codziennej Mszy św., nabożeństwie i procesji różańcowej, w nabożeństwie dla chorych, mogą przemierzyć szlak św. Bernadetty, modlić się przy Grocie, skorzystać z kąpieli w specjalnie przygotowanych basenach.
To spotkanie pielgrzymów i turystów z osobami chorymi - w różnych stadiach i odmianach choroby - a także odwrotnie, chorych z osobami zdrowymi, pozostawia trwały ślad u wszystkich. I jest to jedno z najczęściej wywożonych wspomnień, zaraz po osobistych przeżyciach duchowych związanych z nawiedzeniem tego miejsca objawień.
Samo Lourdes jest dobrze przygotowane na przyjęcie przybywających tu pielgrzymów. Miasto liczące ponad 15 tys. mieszkańców ma prawie 300 hoteli i miejsc noclegowych, umożliwiających przyjmowanie przybywających z różnych stron świata ludzi.
Zazwyczaj pierwsze kroki kierowane są do wspomnianej już Groty objawień, przy której najczęściej wykonywane są trzy gesty: dotknięcie skały, zapalenie świecy, obmycie się i skosztowanie wody ze źródła. Człowiekowi potrzeba oparcia, czegoś trwałego, dotknięcie skały to symbol naszego oparcia się na Bogu, oparcia na wierze. Zapalona świeca, która często towarzyszy pielgrzymom, to zarazem znak naszego wewnętrznego pielgrzymowania i przedłużenie naszych modlitw podejmowanych w tym miejscu. Obmycie zaś wodą, któremu najczęściej towarzyszy modlitwa z prośbą o oczyszczenie duszy i ciała, często prowadzi także pielgrzymów do sakramentalnej spowiedzi.
Każdego dnia pielgrzymi mogą wziąć udział we Mszy św. odprawianej najczęściej w ojczystym języku, mogą zatrzymać na modlitwie w wielu miejscach. Oprócz Groty, jest tu tzw. bazylika górna pw. Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, krypta z relikwią św. Bernadetty, bazylika Matki Bożej Różańcowej, podziemna bazylika św. Piusa X (mogąca pomieścić ponad 20 tys. osób), kościół św. Bernadetty, kaplica adoracji, a także kaplica spowiedzi. Można odprawić nabożeństwo Drogi Krzyżowej, wziąć udział w procesji eucharystycznej (godz. 17.00), procesji maryjnej (godz. 21.00), wspólnie odmawianym Różańcu przy Grocie (godz. 15.30) a także odwiedzić któreś z muzeów, szczególnie zaś przejść szlakiem św. Bernadetty.
Nieprzypadkowo wybrał więc Ojciec Święty to miejsce i ten czas w życiu liturgicznym Kościoła, ustanawiając Światowy Dzień Chorego. Kieruje tym samym nasze myśli ku niebu i naszemu codziennemu życiu, szczególnie życiu dotkniętemu przez krzyż codziennego cierpienia i choroby. Niech więc ten dzień będzie dla chorych dniem umocnienia Bożą łaską przez spotkanie z Chrystusem w sakramencie pokuty, Eucharystii, a także ustanowionym przez Niego sakramencie chorych. A dla zdrowych jest to okazja, aby swoją modlitwą wspierać ludzi chorych, a także pomóc w dotarciu w tym dniu do kościoła wszędzie tam, gdzie będzie w parafiach odprawiana Msza św. w intencji chorych. Można też w rozmowie z ludźmi chorymi, którym już trudno się poruszać, zachęcić do przyjęcia kapłana z Najświętszym Sakramentem.

CZYTAJ DALEJ

Kapłaństwo - dar Jezusa dla Kościoła

Niedziela legnicka 4/2004

[ TEMATY ]

kapłaństwo

Karol Porwich/Niedziela

Bóg dał światu wielki dar kapłaństwa. On sam wybiera tych, którzy stają się ministrami Jego nieskończonej miłości, którą przekazują wszystkim ludziom. Jezus Chrystus, zanim powrócił do Ojca, ustanowił sakrament kapłaństwa, aby na zawsze zapewnić obecność kapłanów na ziemi.

CZYTAJ DALEJ

Msza Krzyżma. W Chrystusie wzrastamy i przynosimy owoce

2024-03-28 13:30

Archikatedra lubelska

Kapłani są namaszczeni i posłani, aby głosić Chrystusa i dawać świadectwo Ewangelii słowem i życiem - powiedział abp Stanisław Budzik.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję