Reklama

Niedziela Legnicka

Boliwia życzy wam błogosławionej Paschy

Pozdrawienia dla wszystkich czytelników „Niedzieli legnickiej” przesyła ks. Mariusz Godek z Boliwii, z diecezji Santa Cruz

Niedziela legnicka 15/2019, str. VI

[ TEMATY ]

misjonarz

Ze zbiorów ks. Mariusza Godka

Nabożeństwa wielkopostne w Boliwii odbywają się wtedy, kiedy dojedzie do parafian ksiądz

Nabożeństwa wielkopostne w Boliwii odbywają się wtedy, kiedy dojedzie do parafian ksiądz

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Trwam na tym posterunku od 2007 r. To jeden z najbiedniejszych krajów Ameryki Południowej. Moja diecezja położona jest w górach, na wysokości od 2 do 3 tys. metrów.

Jest niedziela

Z siostrą zakonną i młodzieżą jedziemy do Huancuni Grande. Odprawiłem już trzy Msze św. w wioskach, będą jeszcze dwie. Przed nami 2 godziny jazdy. Na szczęście nie pada, spod kół starej terenówki unoszą się kłęby kurzu. W czasie deszczu kręte górskie drogi stają się bardzo niebezpieczne, a do niektórych miejscowości w ogóle nie da się dojechać, chyba, że maszeruje się pieszo. Często zdarza się, że z gór schodzą błotne i kamieniste lawiny, które zasypują drogę.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dojeżdżamy do wioski. Nie ma tu telefonów komórkowych, zegarków, światło mają dopiero od dwóch lat. Jadę przez wioskę i trąbię. Wiedzą, że za godzinę będzie Msza św. To jedna z 25 wiosek, które obsługuję. Na pace samochodu mam worek ryżu i używaną odzież, na te dary czekają rodziny. Podjeżdżam do kaplicy i zaczynam tłuc kawałkiem metalowego pręta w stara felgę. Na wysokości 2,5 tys. metrów echo nieźle się niesie. Razem z siostrą i młodzieżą sprzątamy kaplicę, przygotowujemy się do Mszy św.

Przygotowuję ołtarz na małym drewnianym stoliku. Zaczynają się schodzić ludzie. Przychodzi ok. 200 osób i na stojąco, bo nie stać nas na ławki, uczestniczą w modlitwie. Czasem uda się sklecić z jakichś desek kilka ławek. W tej wiosce przynajmniej jest kaplica, w wielu nie ma takiego komfortu. Odprawiamy wtedy pod chmurką, często na cmentarzu, albo w szkole, jeśli jest. Takie spotkania są również okazją do rozmów, do podzielenia się swoimi kłopotami. Biedna Indianka kuśtyka o lasce, skarży się, że ją nogi bolą już chodzić nie może. Czasem muszę bawić się w medyka i jeśli potrafię, to pomagam. Są jednak sytuacje, kiedy ludzie proszą o pomoc w trudnej sprawie, o leczenie lub operację. Tylko niektórym mogę choć częściowo pomóc, a potrzeb jest o wiele więcej.

Reklama

Przychodzą też dzieci. Choć jestem tu już kilka lat, są nieufne, podchodzą z dystansem. Przyszło ich ok. 60. Kiedy pytam czy widziały białego człowieka, nikt nie podnosi ręki. Chyba jestem pierwszy. Ale to nie dziwi. Tutaj nie ma telewizji, tym bardziej Internetu. Ale cieszą się, bo wiedzą, że zawsze dostaną jakiegoś cukierka czy lizaka. Są bardzo wdzięczne i uśmiechnięte. Życzyłbym wszystkim dzieciom w Polsce, by umiały cieszyć się z takich drobiazgów, jak zabawka za 10 zł czy baton za złotówkę.

Tym razem w czasie Mszy św. modlimy się o deszcz, ponieważ od dawna nie padało, a bez tego nie będzie zbiorów. Susza dotyka ten region od dwóch lat. Jest naprawdę ciężko. Mimo wszystko modlimy się, śpiewamy, chwalimy Pana Boga. Po czterech godzinach jadę dalej. Czeka mnie jeszcze jedna Msza w innej wiosce.

Wielki Tydzień

Trwa Wielki Post, przygotowujemy się do świąt Wielkanocnych. Przed nami Wielki Tydzień. Tutaj mówi się „Semana Santa” – Święty Tydzień. Bardzo ważnym dniem w Boliwii jest Wielki Piątek. To dzień wolny od pracy. Podobnie jak w Polsce jemy rybę, a po południu uczestniczymy w Drodze Krzyżowej po dzielnicach parafii. Święta trwają krótko, a w Poniedziałek Wielkanocny ludzie idą już do pracy.

W czasie Wielkiego Tygodnia mam mnóstwo pracy. Chcę odwiedzić jak najwięcej wiosek, aby spowiadać i modlić się z ludźmi. Poczucie czasu i świętowania jest tutaj inne. Zwłaszcza w górach czas nie ma znaczenia. Ludzie muszą pracować w polu w trudnych warunkach, żeby wyżywić swoje rodziny. Pracują bez oglądania się na to, jaki jest dzień tygodnia. Dla mnie to wielka radość, gdy uda mi się zorganizować nabożeństwo obojętnie w jaki dzień. W niektórych wioskach ludzie pierwszy raz w życiu uczestniczą w Drodze Krzyżowej, nawet nie bardzo wiedzą jak się zachować, co robić. Ale idziemy. Takie nabożeństwo trwa czasem kilka godzin. Idziemy między domami, aby odwiedzić ich jak najwięcej i przypomnieć o Panu Jezusie. W tym czasie modlę się o to, aby dużo osób przyjęło chrzest, przystąpiło do sakramentu pokuty, aby modlili się chociaż podstawowymi modlitwami. Reszta w rękach Boga. Uświadamiam sobie wtedy, jak bardzo brakuje kapłanów, jak bardzo brakuje misjonarzy, jak wielka jest potrzeba głoszenia Ewangelii.

Pozdrawiam Was serdecznie z Boliwii i proszę o modlitwę za mnie i za tych, których Bóg mi powierzył. Życzę wszystkim błogosławionej Paschy!

2019-04-10 10:28

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rodzi się misjonarz...

Niedziela sosnowiecka 3/2014, str. 4-5

[ TEMATY ]

misje

misjonarz

Archiwum prywatne Joanny Śliwińskiej

Kiedy mówi się o misyjnym zaangażowaniu Kościoła, myśli się najczęściej o działalności księży, zakonników i sióstr zakonnych, rzadko wspomina się w tym kontekście misyjną posługę ludzi świeckich. Zaangażowanie laikatu na rzecz najbardziej potrzebujących to ciche i pokorne służenie Bogu w drugim człowieku; nawet wówczas, kiedy trzeba poświęcić wygodne i bezpieczne życie, opuścić najbliższych i przyjaciół. Postawa świeckich misjonarzy to budujący przykład. Misyjne zaangażowanie wymaga wiele samozaparcia i wyrzeczeń, otwartości na drugiego człowieka oraz gotowości do poświęceń, często z narażeniem zdrowia, a niejednokrotnie i życia. Decyzja o wyjeździe na misje nie jest łatwa, kiedy bowiem misjonarz świecki wraca po latach pracy misyjnej do domu, musi na nowo uczyć się rzeczywistości rodzinnego kraju. Mimo to nie brakuje „Bożych szaleńców” – świeckich, którzy decydują się na taki życiowy wybór.
Obecnie osoba świecka, która chce wyjechać na misje, ma dwie możliwości zrealizowania swoich pragnień: jako misjonarz świecki lub jako wolontariusz. Misjonarz świecki swój wyjazd traktuje jako życiowe powołanie i opuszcza kraj rodzinny na kilka, kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt lat. Komisja Episkopatu Polski ds. Misji utworzyła w Warszawie Centrum Formacji Misyjnej (CFM), w którym kandydaci przez rok przygotowują się do wyjazdu na misje. W CFM przygotowują się nie tylko osoby świeckie, ale także księża, bracia i siostry zakonne. Jest to dla nich również czas upewnienia się w swoim powołaniu misyjnym.

AGNIESZKA LOREK: – Funkcjonuje pewien stereotyp, który zawęża pojęcie „misjonarz” do księży czy sióstr zakonnych, tym bardziej że dla wielu z nich praca w najuboższych regionach świata to element powołania lub charyzmatu zgromadzenia. Co sprawia, że świeccy – ludzie młodzi – podejmują decyzję o wyjeździe na misje i kierują swoje kroki do Centrum Formacji Misyjnej?

CZYTAJ DALEJ

Wszyscy mamy coś z kapłaństwa

Kiedy w Wielki Czwartek otrzymuję życzenia z racji święceń kapłańskich, lubię na nie odpowiadać słowem: „wzajemnie”. Widzę czasem zdziwienie świeckich przyjaciół. W naszej ogólnej świadomości kapłaństwo dotyczy przecież wyświęconych mężczyzn, sprawujących sakramenty, głoszących Słowo Boże i zaliczonych do specjalnego stanu zwanego duchowieństwem. A przecież udział w kapłaństwie Chrystusa nie zaczyna się od sakramentu święceń, ale od chrztu świętego. To przez chrzest przyjmujemy na siebie udział w prorockiej, królewskiej i kapłańskiej misji Jezusa.

CZYTAJ DALEJ

Rozważania na Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego: szatan połknął haczyk

2024-03-28 23:26

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Materiał prasowy

Jak wygląda walka dobra ze złem na zupełnie innym, nieuchwytnym poziomie? Jak to możliwe, że szatan, będący ucieleśnieniem zła, może zostać oszukany i pokonany przez dobro?

Zagłębimy się w niezwykłą historię i symbolikę Hortus deliciarum (grodu rozkoszy) Herrady z Landsbergu (ok. 1180). Ten odcinek to nie tylko opowieść o starciu duchowych sił, ale także głębokie przemyślenia na temat tego, jak każdy z nas może stawić czoła pokusom i trudnościom, wykorzystując mądrość przekazywaną przez wieki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję