Reklama

Rodzina

Jeszcze nie czas wyciągnąć wiosła na pokład

Niedziela Ogólnopolska 46/2019, str. 18

[ TEMATY ]

wiara

stock.adobe.com

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kochani seniorzy! Starość jest szczególnym powołaniem i nie jest to czas, aby „wyciągnąć wiosła na pokład”. Zapraszam was do wypłynięcia w wyjątkową podróż z niezwykłymi starcami – Symeonem i Anną.

Symeon

Wiele przeżyliście w swoim życiu, tak jak wasi rówieśnicy z Ewangelii – starzec Symeon i prorokini Anna. Dziadkowie, czy wiecie, jakie główne pragnienie było w sercu dziadka Symeona? On chciał spotkać Jezusa. A jakie ty masz pragnienie w swoim życiu? Moglibyśmy powiedzieć, że Symeon to wzór dziadka: sprawiedliwy, pobożny i, jak nam mówi Pismo, dający się prowadzić Duchowi Świętemu. Właśnie te trzy cechy doprowadziły go do spotkania z Jezusem. Niesamowite jest to, co Symeon dalej zrobił z małym Jezusem. Wziął Go w objęcia – wziął Go na ręce. Wziął Go na ręce, jakby chciał Go ukazać światu, jakby chciał Go wywyższyć. Mówi do Boga: „moje oczy ujrzały Twoje zbawienie” (por. Łk 2, 30). Dziadkowie, pewnie nie raz, nie dwa trzymaliście na rękach swoje dzieci czy wnuczki. Wiecie o tym doskonale: żeby wziąć na ręce małe dziecko, trzeba mieć dużo odwagi, być za nie odpowiedzialnym. Taki też jest Symeon, który odważnie bierze Jezusa na ręce – w ten sposób staje się odpowiedzialny za Boga trzymanego w rękach. Drodzy dziadkowie, Symeon chce wam pokazać, abyście byli odważni w sprawach wiary i przekazali Jezusa kolejnemu pokoleniu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Anna

Drogie seniorki, kochane babcie. W świątyni obok Symeona była Anna. Miała 84 lata. Która babcia ma tyle lat? Gratuluję takiego pięknego wieku. Jest pani niczym prorokini Anna z Ewangelii. Drogie babcie i dziadkowie – zapewne dla niejednej i niejednego z was Anna to osoba bliska ze względu na przeżycie śmierci swojego współmałżonka. Jest wdową. Zaledwie po 7 latach małżeństwa zmarł jej mąż. Można byłoby się załamać. A Anna? Nie opuszcza świątyni, służy Bogu, modli się dniem i nocą. Mogłaby poczuć się niepotrzebna po śmierci ukochanego, ale ona odnalazła miłość w Jezusie. Co więcej, zaczęła o Nim mówić wszystkim – stała się ewangelizatorką, apostołką. I ty tak możesz! A czy chcesz tego?

Reklama

Ja Symeon – ja Anna

Czy zastanawiasz się, jak Jezusa przekazać swoim dzieciom, wnuczkom? Zrób to, co zrobił Symeon – weź Jezusa na ręce, a zaczniesz tak jak Symeon prorokować, czyli przemawiać w imię Boga. Inaczej będziesz mówił, a wszystko będzie „jak grochem o ścianę”. W słowach: „Weź Jezusa na ręce” jest zaproszenie do częstego przyjmowania Komunii św. Kapłan daje ci Jezusa i mówi do ciebie: „Ciało Chrystusa”, a ty odpowiadasz: „Amen”, czyli: „Niech się tak stanie”. To znaczy niech moje ciało zjednoczy się z Ciałem Jezusa. Chcę, by odtąd On był w moim sercu i w moich rękach – w każdym moim działaniu. Symeon i Anna są wrażliwi na Boga. Rozpoznają w dzieciątku Zbawiciela. Czy ty w dzieciątku z Tajemnicy Wcielenia rozpoznajesz Bożego Syna? Drogi dziadku Symeonie, droga babciu Anno, Jezus zaprasza cię dzisiaj, abyś wziął/-ęła Go na ręce i uwielbiał/-a. Weź Jezusa i powiedz: to jest mój Pan i Zbawiciel. Bądź dumny/-a, że masz takiego Pana.

Dziadek Franciszek

Drodzy seniorzy, papież Franciszek też jest dziadkiem, sam bowiem powiedział: „należę do tej grupy wiekowej”. Wspomina, że podczas wizyty na Filipinach pielgrzymi pozdrawiali go słowami: „Lolo Kiko”, a to znaczy: „Dziadku Franciszku”. Podkreśla, że starość jest szczególnym powołaniem i stanowczo stwierdza, że nie jest to czas, aby „wyciągnąć wiosła na pokład”. Zaprasza i zachęca każdego seniora do wyruszenia drogą tych niezwykłych starców – Symeona i Anny. A zatem – wiosła do rąk i płyniemy!

2019-11-13 08:09

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Panie oddaję Ci całe moje życie. Ty działaj i kieruj

„Justynę można przepisać na receptę. Jest życzliwa i pogodna, każda rozmowa z nią koi i przynosi optymizm. Pomaganie Justynie daje bardzo dużo, przede wszystkim tym, którzy jej pomagają” – tak o Justynie mówi jej serdeczna przyjaciółka, starsza o 20 lat.

Justyna ma 30 lat i jest niepełnosprawna. Urodziła się z krótszą nogą i niewykształconym stawem biodrowym. Odkąd pamięta, jej życie toczyło się głównie w szpitalach, salach zabiegowych, a nie podwórku czy w szkole. Świat Justyny zaludniali lekarze, pielęgniarki, terapeuci i pacjenci będący w sytuacji takiej, jak ona. Dość szybko zorientowała się, że ma specjalny dar. W szpitalach często proszono ją o zajęcie się płaczącym dzieckiem, o pomoc w uspokojeniu rozżalonego małego pacjenta. Justyna miał w sobie coś, co powodowało, że zrozpaczone dzieciaki przestawały płakać, a na ich buzie powracał uśmiech. — Ty to umiesz człowieka wysłuchać, masz cierpliwość — mówili ci, którzy prosili ją o pomoc. Zresztą i dziś zdarza się, że ktoś, nie wiadomo dlaczego, zaczyna Justynie opowiadać historię swojego życia. Justyna bardzo lubi kontakt z ludźmi, może dlatego, że wie, co to znaczy ból i cierpienie.

CZYTAJ DALEJ

Bp Artur Ważny o swojej nominacji: Idę służyć Bogu i ludziom. Pokój Tobie, diecezjo sosnowiecka!

2024-04-23 15:17

[ TEMATY ]

bp Artur Ważny

BP KEP

Bp Artur Ważny

Bp Artur Ważny

Ojciec Święty Franciszek mianował biskupem sosnowieckim dotychczasowego biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej Artura Ważnego. Decyzję papieża ogłosiła w południe Nuncjatura Apostolska w Polsce. W diecezji tarnowskiej nominację ogłoszono w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Ingres planowany jest 22 czerwca.

- Idę służyć Bogu i ludziom - powiedział bp Artur Ważny. - Tak mówi dziś Ewangelia, żebyśmy szli służyć, tam gdzie jest Jezus i tam gdzie są ci, którzy szukają Boga cały czas. To dzisiejsze posłanie z Ewangelii bardzo mnie umacnia. Bez tego po ludzku nie byłoby prosto. Kiedy tak na to patrzę, że to jest zaproszenie przez Niego do tego, żeby za Nim kroczyć, wędrować tam gdzie On chce iść, to jest to wielka radość, nadzieja i takie umocnienie, że niczego nie trzeba się obawiać - wyznał hierarcha.

CZYTAJ DALEJ

Stań przed Bogiem taki, jaki jesteś

2024-04-24 19:51

Marzena Cyfert

O. Wojciech Kowalski, jezuita

O. Wojciech Kowalski, jezuita

W uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski, wrocławscy dominikanie obchodzą uroczystość odpustową kościoła i klasztoru.

Słowo Boże podczas koncelebrowanej uroczystej Eucharystii wygłosił jezuita o. Wojciech Kowalski. Rozpoczął od pytania: Co w takim dniu może nam powiedzieć św. Wojciech?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję