Reklama

Komentarze

Życie w niedoczasie

Skracamy godziny snu, rezygnujemy z odpoczynku i niejednokrotnie pracujemy nawet w czasie urlopu. Współcześnie dużo łatwiej nam jest dać jałmużnę w postaci pieniędzy, żywności czy przedmiotów niż podzielić się godziną z własnej doby.

Niedziela Ogólnopolska 31/2021, str. 22-23

[ TEMATY ]

czas

Magdalena Pijewska

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Brak czasu to najczęstsze wytłumaczenie tego, że odwołaliśmy jakieś spotkanie lub gdzieś nie zadzwoniliśmy. Rekordziści przekładają wizyty u znajomych nawet przez parę lat. Oczywiście, dziś mamy wiele innych możliwości podtrzymywania kontaktów rodzinnych i towarzyskich. Minęły, niestety, lata, w których relacja z drugim człowiekiem stanowiła wartość samą w sobie, a rozmowa była przyjemnością i relaksem. Wieczorem czy w weekend nie zadzwonimy już do tych, których lubimy. Coraz częściej sami nie odbieramy połączeń, a nawet nie oddzwaniamy. Wprawdzie żyjemy w dobrobycie, o jakim nie śniło się poprzednim pokoleniom – mamy samochody, telefony, internet – cierpimy jednak na chroniczne zmęczenie. I oczywiście nie mamy czasu praktycznie na nic, z wyjątkiem tego, co musimy bezwzględnie wykonać.

Niepotrzebne minuty

Kiedy średniowieczna Europa przekształcała się z pogańskiej w chrześcijańską, towarzyszyła jej przebudowa pierwotnego pojmowania czasu. W świadomości ludowej jednakże archaiczny kalendarz długo jeszcze funkcjonował na drugim planie. Czas rolniczy był jednocześnie czasem liturgicznym. Doba dzieliła się nie na jednakowe odcinki, ale na liczone od wschodu do zachodu Słońca godziny dnia i odmierzane od zachodu do wschodu – godziny nocy. W zależności od pory roku godziny te były dłuższe lub krótsze. Czas wiejski był więc sprzężony z rytmem natury i nie wymagał precyzji godzinowej ani tym bardziej minutowej. Większa część społeczeństwa określała czas na podstawie bicia dzwonów kościelnych, które dzieliły dobę na tzw. godziny kanoniczne. Sami mnisi dokonywali pomiarów czasu według przeczytanych stron Pisma Świętego lub liczby odmówionych psalmów. Warto tutaj dodać, że również kalendarze średniowieczne, przedstawiane na ścianach katedr, na freskach czy w miniaturach książkowych, obrazowały przeważnie kalendarz rolniczy i czerpały tym samym z antyku. Znamienne, że zegarmistrzostwo stało się najbardziej wyrafinowaną ze średniowiecznych technik. Podstawowym zadaniem urządzenia mierzącego czas było imitowanie funkcjonowania przyrody. Zegar katedry w Strasburgu zbudowany w 1354 r. zawierał kalendarz i astrolabium. Wraz z wybiciem godziny pojawiało się trzech mędrców, którzy przesuwali się przed Maryją trzymającą Dzieciątko Jezus i składali Jej pokłon. Następnie kurant wygrywał melodie pieśni religijnych. Dodatkowo mistrzostwem odwzorowania natury był liczący metr kogut, który machał skrzydłami, poruszał ogonem i piał, ilekroć wybiła godzina 12. W XVII wieku zaczęto rezygnować z uświęconego spojrzenia na przyrodę, choć jeszcze wiek później wykopaliska skamieniałych szczątków organicznych traktowano jak pozostałości stworzenia lub potopu. Prawdziwy przełom w pojmowaniu czasu nastąpił dopiero w XIX wieku za pośrednictwem idei ewolucyjnych. Wówczas to zamknięty świat czasu biblijnego został rozciągnięty na ery geologiczne. Sam człowiek zaś przestał myśleć o czasie jako własności Boga.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Tik-tak...

Choć już mało kto nosi zegarek na ręku, każdy ma przed sobą smartfon, który nieubłaganie odmierza czas. Zegar wyświetla się nieustannie w rogu monitora naszego komputera, na ekranie telewizora, świeci z przodu kuchenki; godzinę obwieszczają też radiowi spikerzy. W wielu współczesnych wnętrzach ogromny zegar ścienny jest centralnym elementem wystroju. Czy nam się to podoba, czy nie – czasomierze otaczają nas dosłownie wszędzie: w komunikacji miejskiej, na przystankach, w urzędach. Nie ma ich tylko w galeriach handlowych i supermarketach, bo takie jest założenie. W pracy i na ulicy mamy się spieszyć, czas bowiem jest istotny jako czynnik wytwarzania dóbr. W dużych sklepach, wzorem kasyn, nie ma zegarów ani okien. Ta sztuczka sprawia, że tracimy poczucie czasu i możemy przez to wydać więcej pieniędzy. Odkąd człowiek spopularyzował zegary, odmierzany czas nie tylko bezwzględnie reguluje nasze życie, ale też generuje silny stres i wrażenie codziennego wyścigu. Jak to możliwe, że daliśmy się tak sterroryzować maszynie do odmierzania czasu? Zegar mechaniczny został wynaleziony pod koniec XIII wieku, ale w ówczesnej społecznej świadomości instrumenty tego rodzaju były traktowane jak przedmioty zbytku. Wiek później te nowe wynalazki, jeszcze bez wskazówki minutowej, zaczęły się pojawiać na wieżach ratuszowych wielu europejskich miast. Społeczeństwo odeszło od kontemplacyjnej wizji świata w aspekcie wieczności na rzecz teraźniejszości. Odmierzanie czasu znalazło się w centrum uwagi właścicieli manufaktur, kupców oraz przedsiębiorców. Czas narzucał im swój rytm i zmuszał do ciągłego pośpiechu. Wraz z uświadomieniem sobie wartości czasu pojawia się też kategoria jego złego wykorzystania czy wprost – marnowania. Społeczeństwo przemysłowe generuje również nowe pojęcie: czasu wolnego od pracy.

Znikający czas

W wiekach XX i XXI czas wolny od obowiązków zawodowych zostaje przekształcony w sferę innych aktywności. Nie siedzimy już na ganku i nie szydełkujemy ani nie popijamy herbaty z rodziną. Dziś coraz częściej udajemy się na wycieczki rowerowe, chodzimy na siłownię czy popularną zumbę. Im bardziej praca nas unieruchamia, tym silniej poszukujemy czegoś, co pozwoli utrzymać ciało w sprawności i spalić zbędne kalorie. Takich potrzeb nie mają raczej pracujący fizycznie rolnik czy górnik, coraz więcej zawodów jednak sprowadza się do pracy umysłowej, stacjonarnej. Dodatkowo miniony rok, zdominowany przez pandemię COVID-19, uzmysłowił wielu z nas, że pracę można w ogóle wykonywać w domu, co wprowadziło nowe wzorce zachowań, również te związane z kulturą wolnego czasu. Nie pozostawia jednak wątpliwości fakt, że ciągle nie dajemy rady z czymś zdążyć, stale odrabiamy jakieś zaległości i mamy wrażenie, jakby doba trwała coraz krócej. Amerykański psycholog William James zauważył już w 1890 r., że im jesteśmy starsi, tym mniej wydarzeń staje się dla nas przeżyciami godnymi zapamiętania. Dlaczego? Głównie dlatego, że wpadamy w rutynę obowiązków, a do tego funkcjonujemy w ciągłym stresie. Jednocześnie rok to dla 5-latka 20% jego życia, zaś dla 50-latka raptem 2%. Coraz częściej jednak spotykam się z opiniami samych dzieci: „Ojej, dopiero przyjechaliśmy, a już wyjeżdżamy. Jak ten czas szybko biegnie!”. To skłania do głębszych poszukiwań odpowiedzi na pytanie, czym jest i od czego zależy nasze poczucie czasu.

2021-07-27 12:14

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W nocy z soboty na niedzielę wracamy do czasu zimowego

[ TEMATY ]

czas

aussiegall/Foter/CC BY

W nocy z soboty na niedzielę zmieniamy czas z letniego na zimowy, dzięki czemu będziemy spali o godzinę dłużej. 25 października nad ranem wskazówki zegarów cofniemy z godz. 3.00 na godz. 2.00. Do czasu letniego wrócimy w marcu przyszłego roku.

W całej Unii Europejskiej do czasu zimowego wraca się w ostatnią niedzielę października, a na czas letni przechodzi się w ostatnią niedzielę marca. Mówi o tym obowiązująca bezterminowo dyrektywa UE ze stycznia 2001 r.: "Począwszy od 2002 r. okres czasu letniego kończy się w każdym państwie członkowskim o godz. 1.00 czasu uniwersalnego (GMT), w ostatnią niedzielę października".

CZYTAJ DALEJ

Abp Gądecki do kapłanów: bądźmy otwarci na wszystkich

2024-03-28 20:06

[ TEMATY ]

Poznań

abp Stanisław Gądecki

Msza Krzyżma

Episkopat News

Abp Stanisław Gądecki

Abp Stanisław Gądecki

Mamy za zadanie uosabiać otwartość na wszystkich, coś, czego współczesne społeczeństwo nie jest w stanie pojąć. Otwartość ta wzywa nas wszystkich do zapomnienia o dzieleniu ludzi na tych, których aprobujemy, i na tych, których stawiamy poza nawiasem. Świętość Kościoła przejawia się poprzez przygarnięcie grzeszników, a nie poprzez ich odrzucenie. Daje to także nam, wyświęconym sługom Kościoła, wizję kapłaństwa pozbawioną elitarności klerykalizmu, wizję, która pozwala utożsamić się z innymi w ich bardziej i mniej udanych przedsięwzięciach - mówił podczas Mszy Krzyżma w Wielki Czwartek abp Stanisław Gądecki.

W katedrze poznańskiej koncelebrowało Mszę św. ponad trzystu kapłanów, odnawiając przyrzeczenia złożone podczas święceń. Metropolita poznański pobłogosławił oleje święte służące do udzielania sakramentów.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję