„W naszych czasach jest coraz większa tęsknota za ciszą”. - mówił Leszek Mądzik, znany scenograf, reżyser, malarz, fotograf, dyrektor teatru, związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, który był 2 maja gościem 25. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie.

Spotkanie z Leszkiem Mądzikiem w Sali widowiskowej Zespołu Poklasztornego Parafii św. Zygmunta poprowadził Roman Wyborski ze Stowarzyszenia Przyjaciół Gaude Mater.

Opowiadając o swojej twórczości Leszek Mądzik podkreślił, że „każdy spektakl powinien mówić o jego autorze” i wskazał na znaczenie „mistyki codzienności, która jest stałym elementem życia ludzkiego”. Twórca przywołał takie pojęcia obecne w mistyce chrześcijańskiej jak: noc i światło. - Ja czuję się bardzo dobrze w przestrzeni nocy. Również widzę ile można wydobyć emocji z fenomenu światła - wspominał Mądzik.

„Boję się presji czasu. To co jest wokół nas, wszelka elektronika, komórki, billboardy, wielkie święcące reklamy steruje nas w myśleniu, wypiera nasze myślenie”. - kontynuował Mądzik.

Mówiąc o scenie plastycznej znany twórca zaznaczył, że „scenografia może być teatrem”. - Nie zawsze jest ważna literackość, ale to co wyzwolimy z wnętrza, z emocji. - podkreślił twórca i wyznał, że „czas to jest największa tajemnica”.

„Bardzo ważne jest dla mnie w danym temacie, który podejmuję wydobycie prawdy”. - kontynuował Leszek Mądzik i dodał, że „teatr jest tęsknotą za uzupełnieniem braku, jest dążeniem za czymś”.

Mówiąc o niektórych swoich realizacjach Mądzik wskazał na „charakter modlitewny spektaklu” i wyznał, że jego teatr mógł powstać jedynie w przestrzeni Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, który wówczas był „pewną enklawą myślenia, był wierny pewnym ideałom”.

Prof. Leszek Mądzik związany jest ze środowiskiem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego od lat 60., od czasów studenckich. W 1969 r. założył Scenę Plastyczną KUL, w ramach której był autorem piętnastu spektakli. Twórca zrealizował takie spektakle jak m. in. Ecce homo (1970), który pierwotnie nosił nazwę „Życie ukrzyżowane”, ale został zawieszony przez cenzurę komunistyczną, Wieczerza (1972), Ikar (1974), Zielnik (1978), Brzeg (1983), Wrota (1989), Tchnienie (1992), Szczelina (1994), Kir (1997), Odchodzi (2003) i Bruzda (2005). Jego teatr brał udział w ponad pięćdziesięciu międzynarodowych festiwalach przywożąc z nich nagrody i wyróżnienia, np. nagroda krytyków za Wilgoć na festiwalu w Kairze; nagroda za reżyserię, scenografię i technikę teatralną za Zielnik na festiwalu w Japonii; nagroda specjalna na Festiwalu Teatralnym w USA; wyróżnienie na Światowej Wystawie Scenografii Praskie Quadriennale w Pradze. Autor wielu scenografii w teatrach polskich, portugalskich, francuskich i niemieckich. Prowadził zajęcia ze studentami na zaproszenie uniwersytetów i szkół artystycznych m.in. w Helsinkach, Berlinie, Amsterdamie, Waszyngtonie, San Francisco, Bonn, Hamburgu, Lyonie, Pradze, Buffalo, Rennes, Dublinie, Rydze, Poznaniu. Odznaczony, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Otrzymał również wyróżnieniem specjalne „Totus” oraz w 2014 roku papieski Krzyża Zasługi „Pro Ecclesia et pontifice”. Leszek Mądzik jest autorem plakatu tegorocznej edycji Festiwalu „Gaude Mater”.