Pan Bóg najwidoczniej bardziej od bogatych ukochał sobie biednych, skoro stworzył ich tak wielu.
Abraham Lincoln

Najubożsi mieszkańcy Płońska i okolicznych wsi zawdzięczają tę piękną akcję niedawno powstałemu Klubowi Inteligencji Katolickiej Ziemi Płońskiej i ks. Maciejowi Jastrzębskiemu, prefektowi parafii św. Michała Archanioła w Płońsku. Czynienie dobra oraz niesienie bezinteresownej pomocy bliźnim, czyli - jak powiedział Jan Paweł II - "miłosierdzie na co dzień" uznaje płoński KIK za jeden z głównych filarów swojej działalności. Wybitny pisarz polski Jerzy Andrzejewski powiedział: "To piękne, gdy człowiek jest dumny ze swego miasta, lecz jeszcze piękniej, gdy miasto może być dumne z niego". Słowa te są dla sekcji charytatywnej Klubu wyzwaniem.
Jak KIK ZP wyobrażał sobie organizację przedsięwzięcia, które nazwał: "Kosz Wielkanocny"? Parafianie, którzy chcieliby podzielić się z ubogimi świątecznymi pokarmami, mieli przynosić je do kościoła wraz ze święconką w Wielką Sobotę, do kosza z darami - specjalnie na ten cel przygotowanego. Liczyliśmy też na wsparcie bogatych producentów z miasta i okolic. W drugiej połowie marca rozpoczęły się prace mające prowadzić do tego, aby wielkosobotnia akcja przebiegała szybko i sprawnie. Należało po pierwsze zrobić listy najbardziej potrzebujących wsparcia, po drugie wyznaczyć dyżury przy Koszu, a po trzecie zaprosić do współpracy młodzież, która pomogłaby zapakować prezenty i dostarczyć je do określonych adresatów. Nie było z tym problemu. Do pomocy zgłosili się młodzi ludzie działający w grupach oazowych i w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży oraz uczniowie I Liceum Ogólnokształcącego im. Henryka Sienkiewicza w Płońsku. Darczyńców też nie brakowało. Płońszczanom nie zabrakło "wyobraźni miłosierdzia", do której nawołuje Papież Jan Paweł II. Na inicjatywę KIK-u odpowiedzieli zarówno parafianie, jak i przedstawiciele dużych firm. Bez względu na wkład materialny wszystkich należy określić mianem "wielkich duchem".
Cyprian Kamil Norwid napisał: "Autorów sądzą ich dzieła". Jakie było nasze dzieło? Zebraliśmy ponad dwie tony różnych produktów spożywczych. Paczki otrzymało 210 rodzin. Najwięcej radości sprawiliśmy najmłodszym ich członkom. Prezent, który otrzymali, był dla nich niespodzianką i skarbem do odkrywania. W każdym z nich były owoce, wędliny i słodycze, na które rodzice nie zawsze mogą sobie pozwolić, nawet na święta.
Były łzy, ciepłe słowa, podziękowania, wielka radość. Niektórzy uczniowie biorący udział w akcji po raz pierwszy mieli okazję zobaczyć, jak można cieszyć się z drobnych rzeczy. Tak więc akcja miała podwójną wymowę. Pozwoliła godnie spędzić święta najuboższym, a także była swoistą lekcją dla młodzieży, która nie musi się borykać z niedostatkiem i jego konsekwencjami. Uczymy przede wszystkim poprzez przykład. Pomysłodawcy i wszystkim organizatorom bardzo na tym zależało. Cel został osiągnięty. Dziękujemy serdecznie wszystkim, którzy przyczynili się do powodzenia naszej akcji. Jakże stosownie brzmią słowa zapomnianej mądrości ludowej: "Lecz ten mi świadczy dar ze wszech miar drogi, kto z serca daje, choć sam jest ubogi".