Reklama

Kościół

Niezwykła historia dwóch krzyży

Czy dokonana właśnie fuzja Orlenu i Lotosu byłaby możliwa, gdyby nie moc modlitwy? Czy pomogła w tym pielgrzymka do Watykanu związkowców z Płocka i Gdańska?

Niedziela Ogólnopolska 33/2022, str. 38-39

[ TEMATY ]

krzyż

Archiwum Bogdana Wyciechowskiego

Watykan 2003 r. Delegacja Solidarności Orlenu i Lotosu podczas audiencji u Jana Pawła II

Watykan 2003 r. Delegacja Solidarności Orlenu i Lotosu podczas audiencji u Jana Pawła II

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Choć z pewnością znajdzie się wielu takich, którzy gdy przeczytają te słowa, zaczną pukać się w czoło i drwić z idei Boskiej interwencji, to przypomnijmy, że jeszcze kilka lat temu ci sami ludzie tak samo pukali się w czoło, kiedy mówiło się o połączeniu dwóch polskich gigantów.

Droga do fuzji była długa i pełna przeciwności, do dziś zresztą nie brakuje osób, które są jej przeciwne. Stworzenie jednego dużego multienergetycznego koncernu narusza wiele interesów i wiąże się z rozbiciem zarówno lokalnych synekur, jak i międzynarodowych układów, którym nie jest w smak wzrost gospodarczego znaczenia Polski. Stąd nie dziwi, że najgłośniejszymi przeciwnikami połączenia są ci, którzy jeszcze kilka lat temu lekką ręką „prywatyzowali” i wyprzedawali nasz narodowy majątek. Zresztą taki sam los miał spotkać nasz przemysł petrochemiczny i rafineryjny, a oferty sprzedaży narodowych skarbów już kilka razy „leżały na stole”. Mimo wszystko udało się ocalić nasze perły. Czy pomogła w tym niezwykła pielgrzymka związkowców z Płocka i Gdańska?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Lotos w rosyjskich rękach?

Był rok 2003, Polską rządził wówczas coraz bardziej skompromitowany Sojusz Lewicy Demokratycznej na czele z Leszkiem Millerem. W targanym konfliktami SLD trwała walka frakcji i ścierały się różne pomysły na Polskę. Jednym z nich była dalsza wyprzedaż narodowego majątku, m.in. Lotosu. Pojawili się nawet kontrahenci, którzy już wyciągali ręce po nasze „rodowe srebra”. Jedną ze spółek, które ostrzyły sobie zęby na Lotos, był rosyjski Łukoil.

Taki stan rzeczy bardzo niepokoił polskich patriotów, którzy już wówczas zdawali sobie sprawę z tego, że sprzedaż Rosjanom gdańskiej rafinerii to potężny cios w naszą niezależność. Uważali oni, że najlepszą szansą dla Lotosu będzie zakończenie bratobójczej rywalizacji na polskim rynku z Orlenem.

Solidarność u Ojca Świętego

W takich okolicznościach zapadła decyzja o konieczności podjęcia radykalnych kroków, które zwrócą uwagę opinii publicznej na zagrożenie wiszące nad polskim przemysłem paliwowym.

Reklama

Działacze rafineryjnej Solidarności – na czele z przewodniczącym związku w Lotosie Bogdanem Wyciechowskim (który przez lata pracował też w Orlenie) – zdecydowali, że trzeba się zwrócić do największego wówczas autorytetu: papieża Jana Pawła II.

W listopadzie 2003 r. delegacje Solidarności Orlenu i Lotosu udały się do Rzymu, by poprosić Ojca Świętego o poświęcenie dwóch ponadmetrowej wysokości srebrnych krzyży.

– Musieliśmy coś zrobić, by uratować Lotos przed przejęciem przez Rosjan – mówi w rozmowie z naszym tygodnikiem Bogdan Wyciechowski, dawny działacz opozycji antykomunistycznej i jeden z założycieli Solidarności w Lotosie. – Dzięki wsparciu niektórych polityków, którzy podobnie jak my uważali, że Rosja stanowi dla nas zagrożenie, udało nam się zdobyć pieniądze na krzyże, które wykonał znany gdański artysta złotnik Mariusz Drapikowski. Ojciec Święty je pobłogosławił – dodaje.

Kilka miesięcy później została odprawiona specjalna Msza św., celebrowana przez abp. Alfonsa Nossola, w intencji ocalenia Lotosu i przyszłego połączenia obu spółek. Krzyże zostały pokazane wiernym. Jeden z nich trafił do płockiej siedziby Orlenu, a drugi... na przechowanie do Bogdana Wyciechowskiego. – Zarządzającym Lotosem, którym wówczas i w kolejnych latach rządziły specyficzne układy, nie do końca spodobał się ten pomysł. Atmosfera nie służyła temu, by krzyż znalazł miejsce w siedzibie spółki. Zdecydowaliśmy zatem, że trafi on do mnie na przechowanie i doczeka lepszych czasów. Te nastały dopiero po 2015 r., kiedy w Polsce zmieniła się władza. Wówczas krzyż został przekazany kościołowi św. Brygidy, gdzie do dziś zdobi bursztynowy ołtarz – wspomina Wyciechowski.

Radości z takiego obrotu sprawy nie kryje proboszcz gdańskiej parafii ks. kan. Ludwik Kowalski. – Cieszę się, że krzyż jest u nas, ale jeszcze bardziej się cieszę, że połączenie Lotosu i Orlenu staje się faktem. To ogromna szansa dla Polski i dla Gdańska – podkreśla.

Reklama

Wściekły atak na Obajtka

Wszyscy nasi rozmówcy wskazują, że tamta pielgrzymka sprzed 20 lat pomogła ocalić Lotos, a dzieło połączenia obu spółek było możliwe dzięki zawierzeniu Bogu. Nikt nie ma też wątpliwości, że obecnego połączenia nie dałoby się wprowadzić w życie, gdyby nie wielka determinacja prezesa PKN Orlen Daniela Obajtka.

A przypomnijmy, że opór był ogromny. Wkrótce po tym, jak prezes płockiego giganta ogłosił, że planuje fuzję, została uruchomiona machina propagandowa, której celem było pogrążenie prezesa. Wzięli w niej udział politycy obecnej opozycji, na czele z jej gdańskimi liderami, oraz liberalno-lewicowe media. Mediom tym nie podobało się też to, że prezes Orlenu pamiętał o papieskich krzyżach. „W siedzibie Orlenu znajduje się miejsce o szczególnym znaczeniu, które miałem okazję odwiedzić. To tablica pamiątkowa i krzyż, który jeszcze w 2003 roku poświęcił papież Jan Paweł II w intencji połączenia PKN Orlen z Grupą Lotos” – napisał prezes Obajtek na Facebooku w 2018 r., a temat próbowała zdezawuować Gazeta Wyborcza, która wydarzeniu poświęciła szyderczy artykuł.

Kampania nienawiści wymierzona w Daniela Obajtka nie przyniosła jednak efektu, on sam nie dał się zaszczuć, a dziś w sądach udowadnia, że prawda była po jego stronie. Fuzja została przeprowadzona i dzięki determinacji kilku osób polski koncern multienergetyczny stanie się naszym gwarantem bezpieczeństwa. A puentą tej historii jest symboliczne połączenie obu krzyży, które dokonało się 3 sierpnia w gdańskiej bazylice podczas Mszy św. sprawowanej w intencji fuzji Orlenu i Lotosu.

2022-08-09 12:38

Ocena: +1 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Antysztuka na Krzyżu

Współcześni performersi w marzeniach o zaistnieniu gotowi są na wszystko.
A co może im zapewnić pięciominutową popularność?
Profanacja symboli religijnych na pewno ich nie zawiedzie

Powszechne oburzenie wywołała niedawno wystawa w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, finansowana przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pod nazwą „British British Polish Polish. Sztuka krańców Europy, długie lata 90. i dziś”. Zaprezentowano tam filmik Jacka Markiewicza pt. „Adoracja Chrystusa”. Można na nim zobaczyć autora, który ociera się nagimi genitaliami o postać Chrystusa ze średniowiecznego krycyfiksu, wypożyczonego w tym celu z Muzeum Narodowego. Oszczędzę czytelnikom obscenicznego dalszego opisu adoracji w wykonaniu Markiewicza. Wystawa jest droga. Pochłonęła ponad 1 mln zł. Minister Bogdan Zdrojewski zapewnił w końcu, że wycofa się z jej finansowania, ale stwierdził również, że na kształt artystyczny prezentowanych „dzieł” nie ma wpływu. Jacek Markiewicz znany jest ze swojej fekalistyczno-seksualnej działalności. Pod egidą swojego mistrza – prof. Grzegorza Kowalskiego w pracy „Kardynał Markiewicz” wystawił czarne prezerwatywy zestawione z cytatem z Pieśni nad Pieśniami, na wystawie w Orońsku wylał własne ekskrementy. „W czystych formalnie pracach zamykał krew, mleko, spermę i krew miesięczną”. Stworzył pracę z ubrań zmarłej matki. „Nasycił je klejem i uformował z nich przestrzenne, regularne moduły”. Na wystawie w 1991 r. pokazywał fotografie przedstawiające własną masturbację i wyeksponował materac posypany mąką. Dla krytyk Doroty Monkiewicz była to „demonstracja samotności ludzkiego ego, dominująca i ostateczna”. Sam autor mówi, że interesują go wydzieliny człowieka. Na co dzień prowadzi hurtownię opakowań jednorazowych w Płocku. Do tej pory, pomimo swoich ekscesów, nie zaistniał jako artysta. Udało mu się tego dokonać dopiero podczas ostatniej wystawy w Centrum Sztuki Współczesnej. Sam Markiewicz tłumaczy powstanie „Adoracji” wynikiem wstrząsu, jakiego doznał, widząc w kościele modlących się ludzi. Ich adoracja odbywała się wobec rzeźby Chrystusa wiszącego na krzyżu. Nie mógł pojąć, jak to możliwe, aby w dzisiejszych czasach oddawać kult martwej rzeźbie. Wyznał swoje credo w „Adoracji”. „Liżąc wielki średniowieczny krucyfiks, dotykając go nagim ciałem, obłapiając go, gdy leży pode mną, modlę się do Prawdziwego Boga”. Trudno zrozumieć, dlaczego zwiedzający wystawę muszą uczestniczyć w jego pokrętnych, chorych doznaniach. To „dzieło” jako praca dyplomowa pochodzi z 1993 r. i dopiero teraz zaistniało w blasku obrazoburczej chwały. Wystawie towarzyszą liczne protesty, do których dołączyła się nawet Liga Muzułmańska RP, domagając się usunięcia pracy profanującej Krzyż. Posłowie złożyli także w tej sprawie wniosek do prokuratury.
Na razie w obronie filmiku Markiewicza głos zabrała etyk prof. Magdalena Środa, twierdząc, że „kołtunie oko cieszy monidło, prosty obraz, najlepiej ikonografia religijna z prowincjonalnych kościołów lub bardzo piękna estetyka częstochowsko-licheńska”. Większość Polaków ma na szczęście kołtuńskie gusty i nie chce zaakceptować bluźnierczych wystąpień performersów. Dyrektor CSW Fabio Cavallucci stwierdził, że nie zamierza usunąć eksponatu z wystawy. Zamieszanie wokół „dzieła” spuentował zdaniem: – Sztuka, która nie porusza do głębi, nie wywołuje dyskusji, nie wzbudza emocji, jest sztuką martwą, reżimową.

CZYTAJ DALEJ

Kielce: w rękach policji wandal, który zniszczył kapliczkę maryjną przy ruchliwej trasie

2024-03-27 14:47

www.diecezja.kielce.pl

Kieleccy policjanci zatrzymali wandala, który we wtorek 26 marca zniszczył niedawno odnowioną kapliczkę Matki Bożej, znajdującą się przy rondzie w Czerwonej Górze, przy trasie Kielce - Kraków w gminie Chęciny. Kapliczka jesienią 2023 r. została odnowiona i pozostawiona na tym miejscu, mimo budowy ronda i remontu drogi.

Jak informuje mł. asp. Małgorzata Perkowska-Kiepas, oficer prasowy Komendy Miejskiej Policji w Kielcach, wczoraj wpłynęło zgłoszenie świadka, który zaobserwował sytuację, gdy do figurki tuż obok ronda, podjechał pojazd osobowy. Wysiadł z niego mężczyzna, który przewrócił i zniszczył tę figurkę, po czym oddalił się z miejsca.

CZYTAJ DALEJ

Kraków: uroczystości pogrzebowe poety Leszka Długosza

2024-03-27 19:12

[ TEMATY ]

pogrzeb

PAP/Łukasz Gągulski

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja - mówił abp Marek Jędraszewski w czasie uroczystości pogrzebowych śp. Leszka Długosza w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Doczesne szczątki artysty spoczęły na Cmentarzu Rakowickim.

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja, a także często poezja śpiewana - stwierdził abp Marek Jędraszewski na początku Mszy św. pogrzebowej w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Zwrócił uwagę na zbiór wierszy „Ta chwila, ten blask lata cały”. - Ten zbiór mówi wiele o miłości pana Leszka Długosza do życia; do tego, by tym życiem umieć się także upajać - dodawał metropolita krakowski cytując fragmenty poezji, wśród których był wiersz „Końcowa kropka”. - Odejście pana Leszka Długosza jest jakąś kropką, ale tylko kropką w jego wędrówce ziemskiej - mówił abp Marek Jędraszewski. - Głęboko wierzymy, że dopiero teraz zaczyna się pełne i prawdziwe życie; że z Chrystusem zmartwychwstałym będziemy mieć udział w uczcie cudownego życia bez końca. Tym życiem będziemy mogli się upajać i za nie Bogu dziękować i wielbić - dodawał metropolita krakowski.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję