Zebranych powitał burmistrz Wilamowic Kazimierz Cebrat z małżonką, doceniając zaangażowanie przodków w budowę kościoła. Sołtys Hecznarowic Beata Nycz zauważyła, że początki nie były łatwe. Wskazała, że przykład tej parafii pokazuje, iż organizowanie nowych parafii było często inicjatywą miejscowej społeczności. – Hecznarowice starały się o własną świątynię, która zapewniała im na miejscu opiekę duszpasterską. Ich usilne zabiegi, wspierane przez gminę, przy życzliwości proboszczów z macierzystej parafii i kurii biskupiej w Krakowie, przyniosły efekt w postaci wybudowania już w 1898 r. kościoła, utworzenia w 1911 r. parafii, a następnie konsekracji świątyni w 1924 r. Mimo ogromnych nieraz trudności troszczyli się o utrzymanie swojego kościoła, wyposażenie jego wnętrza i o swoich duszpasterzy. I tak jest do dzisiaj. My, tutaj zgromadzeni, czujemy się spadkobiercami i kontynuatorami tej pięknej tradycji – powiedziała B. Nycz.

Mszy św. przewodniczył bp R. Pindel w koncelebrze z proboszczem ks. Aleksandrem Smarduchem, wikariuszami, rodakami, kapłanami z dekanatu. – Należy szukać trwałych śladów wielkich starań przodków w naszych zwyczajach, zachowaniach i sposobie myślenia. U źródeł powstania tutejszego kościoła była historia konkretnego człowieka – Franciszka Majdy, który pod natchnieniem Bożym podjął się niesamowitego dzieła wybudowania kaplicy. Musiał być człowiekiem naprawdę natchnionym przez Boga, skoro sam, z wielkim mozołem, zaczął wykonywać cegły, gromadzić odpowiedni materiał i wypalać te cegły – mówił biskup w kazaniu. Podkreślił, że jednym z największych osiągnięć finansowych ubogich chłopów pańszczyźnianych było zebranie pieniędzy na zakup dzwonu. – Powinniśmy z wielkim szacunkiem myśleć o naszych przodkach, którzy przekraczali swoje możliwości i ograniczenia, aby zbudować najpierw kaplicę, później ją rozbudować, wreszcie kościół. To coś można nazwać systematycznym, długotrwałym wysiłkiem ponad siły i możliwości. Wspólne zaangażowanie wokół dobra to był ewenement w całej okolicy – zaznaczył, dodając, że w ten sposób ci ludzie kształtowali swoje serca, przemieniali je na bardziej ewangeliczne, oddane Bogu i otwarte na ludzi. Świętowanie poprzedziło triduum przygotowawcze prowadzone przez ks. dr. Piotra Gąsiora.

Wymurowaną przez Franciszka Majdę w 1826 r. kaplicę poświęcił proboszcz Pisarzowic ks. Józef Wizner. Umieszczono w niej obraz Matki Bożej Częstochowskiej, który przetrwał do dziś i uważany jest za sensację konserwatorską. W 1844 r. kaplica została rozbudowana i poświęcona przez proboszcza z Pisarzowic ks. Macieja Mikę. Zakupiono dzwon. 24 kwietnia 1893 r. wydano pozwolenie na budowę kościoła. Mieszkańcy przez swoją gminę podjęli starania o utworzenie własnej parafii. Zgodę na wydzielenie Hecznarowic z parafii w Pisarzowicach udzielił biskup krakowski Anatol Nowak. 1 września 1911 r. Kuria Krakowska erygowała samodzielną ekspozyturę w Hecznarowicach. Pierwszym duszpasterzem został ks. Antoni Kudłacik. Parafia liczyła 921 osób. 1 czerwca 1924 r. abp Adam Stefan Sapieha poświęcił kościół. Informacja o tym znajduje się na marmurowej tablicy we wnętrzu świątyni.