Zmiany, które dotykają szkołę, są brutalne i niezrozumiałe. Po ataku na język polski i religię przyszedł czas na nauczanie historii. Pod koniec wakacji nauczyciele, rodzice i młodzież zostali poinformowani, że MEN dopuścił podręcznik Europa. Nasza historia. Rzeczony podręcznik jest efektem kilkuletnich prac polsko-niemieckiej komisji, której celem było stworzenie środka dydaktycznego, „który mógłby być wykorzystywany zarówno w polskich, jak i niemieckich szkołach”. Na pierwszy rzut oka – słuszna idea. W końcu Niemcy poznają prawdę o swojej przeszłości, wszelkich krzywdach wyrządzonych Polakom podczas wojny, zniszczeniach materialnych, za które powinniśmy otrzymać sprawiedliwą rekompensatę, i zostanie odfałszowany zachodnioeuropejski mit o „pochodzących z kosmosu” nazistach, którzy zbrojnie przejęli władzę w Niemczech i rozpętali wbrew ich woli II wojnę światową. Nic bardziej mylnego! Zamiast tego młody Polak przeczyta, że to nie Wieluń i Warszawa były niemalże doszczętnie zrujnowane przez hitlerowców, ale Rotterdam i zniszczone przez Sowietów Drezno. Co więcej – wbrew zapisom podstawy programowej w dopuszczonym do użytku podręczniku ósmoklasista nie dowie się o obronie Westerplatte, poczty w Gdańsku, bitwach pod Wizną, nad Bzurą ani o obronie Warszawy. Autorzy nie wspominają też o bohaterstwie polskich żołnierzy walczących w bitwach o Narwik, Tobruk, Falaise oraz Monte Cassino, z kolei w bitwie o Anglię to Brytyjczycy skutecznie odpierali niemieckie ataki, zaś Polacy wraz z Czechami i Amerykanami stanowili tylko tło całej operacji. Warto wspomnieć, że z okazji 80. rocznicy wyzwolenia holenderskiej Bredy przez pancerniaków gen. Stanisława Maczka tamtejszy klub sportowy wydał pamiątkowe koszulki dla swych piłkarzy z napisem: „Bohaterowie I Dywizji Pancernej zapewnili przyszłość mieszkańcom Bredy i całemu miastu. Dlatego mówimy: dziękujemy!”. Dla Holendrów nasi żołnierze są bohaterami – dla „ministry” Nowackiej „zaplutymi karłami reakcji”, o których należy milczeć.

Według „nowej” wersji historii pod okupacją niemiecką nie było aż tak źle, skoro na ilustracji przy temacie „Życie codzienne w ogarniętej wojną Europie” swobodnie paraduje konno król Danii, manifestując w ten sposób Niemcom niezależność swego kraju. Z kolei Żydzi do 1941 r. mogli swobodnie opuszczać obszar getta! Kuriozalne jest zadanie umieszczone w podręczniku, w którym na podstawie tekstu źródłowego autorstwa przywódcy Protektoratu Czech i Moraw oraz norweskiego adwokata (przypomnijmy, oba te podmioty polityczne kolaborowały z Niemcami) uczeń dokonuje oceny, co jest korzystniejsze: współpraca z najeźdźcą czy opór wobec niego. W ten sposób MEN planuje wychować nowe pokolenie „patriotów”, które w godzinie próby zamiast walczyć za ojczyznę, w imię tzw. świętego spokoju i „sojowego latte” podejmie współpracę z okupantem. Ale to nie koniec zmian. Podręcznik pomija również wiele istotnych faktów z powojennej historii Polski. O poznańskim czerwcu 1956 r. dowiadujemy się przy okazji powstania węgierskiego. Żołnierze Wyklęci zostali zaprezentowani obok litewskiej, łotewskiej, estońskiej i ukraińskiej antykomunistycznej partyzantki. Jedyną przedstawioną represją stosowaną przez komunistów wobec Kościoła w Polsce było internowanie prymasa Stefana Wyszyńskiego. Oczywiście, nikt nie oczekiwał, że obecny rząd wspomni choć słowem o usunięciu przez sowieckich pachołków lekcji religii ze szkół, ponieważ, biorąc pod uwagę plan ponownego wyrugowania tego przedmiotu, ktoś mógłby skojarzyć oba te wydarzenia i wysnuć właściwe wnioski. Zdumiewające jest natomiast pominięcie morderstwa bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Nauczyciele oraz znający historię Polacy wiedzą, że celem tego podręcznika jest przede wszystkim wybielenie ponurych kart historii Niemiec i uznanie ich za jedno z wielu państw będących ofiarami II wojny światowej i pojałtańskiego porządku, niemalże w takim samym stopniu jak Polska, oraz wyrugowanie ze świadomości Polaków postaci takich jak m.in.: Witold Pilecki, Irena Sendlerowa, Danuta Siedzikówna, Anna Walentynowicz i św. Jan Paweł II. Ich miejsce zajęli: niemieckie rodzeństwo Schollów zrzucające antynazistowskie ulotki, za co zostało skazane na śmierć, niemiecki oficer Claus von Stauffenberg, który dokonał nieudanego zamachu na Adolfa Hitlera w Wilczym Szańcu, oraz kanclerz RFN Helmut Kohl – według podręcznika promotor polsko-niemieckiego pojednania w 1989 r.

Po lekturze zadaję sobie pytanie: jakim wrogiem polskości trzeba być, aby wydać tak niepolski, obrazoburczy podręcznik do lekcji historii dla polskich uczniów, pozbawiający ich możliwości czerpania właściwych wzorców postępowania? Mamy oto przykład nowej rewolucji kulturowej, której celem jest wychowanie bez religii, bez wartości, bez autorytetów oraz doprowadzenie do likwidacji państw narodowych i stworzenia superpaństwa. Na szczęście w polskich szkołach są nauczyciele, którzy nie pozwolą na degradację pamięci o Polakach, którzy oddali swoje życie, broniąc swojego kraju przed Niemcami.