Nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore wyraził zadowolenie, że gala „Ubi Caritas” i wręczane podczas niej statuetki mają charakter ekumeniczny, bo chodzi przecież nie tylko o wzajemną solidarność, ale i o braterstwo w wierze”. Srebrny jubileusz Caritas Polska jest natomiast okazją do podziękowania za „cenną działalność charytatywną przez te 25 lat, a przede wszystkim za ewangelicznego ducha, który jest jej inspiracją i przekłada się na konkretne owoce”.

Podziękował także za ekumeniczną współpracę z Caritas Polska organizacjom charytatywnym Kościoła luterańskiego (Diakonia) i Kościoła prawosławnego (Eleos). „Instytucje, które reprezentujecie, pokazują najbardziej prawdziwe oblicze Kościoła, jakim jest dobroczynność, miłosierdzie, poświęcenie na rzecz bliźniego. Są one wraz z przepowiadaniem Słowa Bożego i posługą liturgiczną, szczególnie żywą i integralną częścią życia Kościoła – dodał abp Migliore.

Wskazał, że oprócz działalności charytatywnej, na organizacjach tych spoczywa także zadanie pełnienia roli wychowawczej przez promowanie postawy dzielenia się dobrami oraz miłości względem bliźniego według logiki Chrystusowej Ewangelii. „Sto lat Caritas! Sto lat braterstwu w wierze i solidarności między Caritas, Diakonią i Eleos! – dodał abp Migliore.

Kard. Kazimierz Nycz podkreślił, że jubileusz Caritas Polska to okazja do wypowiedzenia trzech słów: „dziękuję, gratuluję i życzę”. – Dziękuję wszystkim, którzy pełnili jakąkolwiek rolę w historii tych 25 lat. Gratuluję dalszego rozwoju tej wspaniałej wielkiej rośliny, która wyrosła z małego ziarenka. Życzę, by Caritas, Eleos i Diakonia umiały sprostać nowym wyzwaniom, których - jak to w życiu - nie będzie ubywać, ale przybywać – powiedział metropolita warszawski.

Zaznaczył, że choć w PRL działalność instytucjonalnej Caritas była zakazana, to w parafiach Kościoła w Polsce praca charytatywna odbywała się w nieformalny sposób. Istniała bowiem „caritas” przez małe „c”, a owoce jej działalności trafiały m.in. w stanie wojennym i całych latach 80. do ludzi potrzebujących. Podkreślił, że Caritas Polska i Caritas diecezjalne muszą być zawsze przygotowane do tego, by umieć sprostać wyzwaniom swoich czasów, na co wskazują m.in. wydarzenia ostatnich miesięcy.

W gali uczestniczyli pracownicy Caritas Polska z jej dyrektorem ks. dr. Marianem Suboczem, który wspominał początki działania organizacji. Przypomniał, że o przewodniczenie Caritasowi poprosił go śp. bp Czesław Domin, ówczesny przewodniczący Komisji Charytatywnej Episkopatu Polski. – Przyszedłem do sekretariatu Episkopatu, na poddaszu był jeden pokoik, maszyna do pisania, dwie siostry zakonne. Przyznam, że byłem w strachu, nie wiedziałem, co mam robić – mówił.

Szybko jednak przystąpił do działania, organizując dla dyrektorów Caritas diecezjalnych szkolenia w Caritas we Włoszech, Belgii i Niemczech. Z czasem zaczęły powstawać pierwsze akcje: „Świeca Miłosierdzia” (dziś „Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom”) czy mobilne stacje opieki zdrowotnej dla osób starszych i ubogich. - Z biegiem czasu, gdy struktury Caritas się rozrastały, zaczęliśmy dawać coś z siebie – przypominając m.in. o pierwszych wielkich akcjach, np. zorganizowaniu kolejowego transportu węgla dla ogarniętej wojną Bośni w latach 90.

Zdaniem o. Huberta Matusewicza, największą radością zwłaszcza w początkach działania Caritas Polska była pozytywna odpowiedź parafii na apel o zakładanie Parafialnych Zespołów Caritas, trudniących się podstawową opieką nad osobami potrzebującymi na poziomie Kościoła lokalnego. – Mimo dziesięcioleci, gdy działalność charytatywna Kościoła była oficjalnie zakazana, odbywała się ona – została „przechowana” - w parafiach. Odpowiedź ze strony diecezji i parafii była szybka, gdyż potrzeby ze względu na panującą wtedy biedę były ogromne. To dawało wiele radości i do dziś jest siłą, która pozwala nam wypełniać naszą misję – dodał wicedyrektor Caritas Polska.