Ignacy Krasicki, najwybitniejszy z pisarzy polskiego Oświecenia,
urodził się w 1735 r. w Dubiecku. Jego rodziną była średnio zamożna
szlachta, skoligacona z rodami magnackimi. W latach 1743-50 pobierał
nauki w jezuickim kolegium lwowskim. Być może właśnie tam zrodziła
się w nim myśl o powołaniu kapłańskim. Następnie przeniósł sie do
Seminarium Misjonarzy przy kościele Świętego Krzyża w Warszawie.
W 1759 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Kolejne dwa lata spędził
w Collegium Romanum w Rzymie. Po powrocie do kraju został sekretarzem
ówczesnego Prymasa - Władysława Aleksandra Łubieńskiego. Bliski był
także królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu. W tym czasie
redagował także znane pismo o charakterze polityczno-moralnym Monitor.
W 1765 r. ks. Ignacy Krasicki został prezydentem Trybunału
Koronnego w Lublinie. Jego zasługi zostały docenione przez Króla,
który przedstawił go Ojcu Świętemu jako kandydata na biskupstwo warmińskie.
W 1767 r. został biskupem warmińskim, a swój ingres do katedry we
Fromborku odbył w Wigilię Bożego Narodzenia tegoż roku. Swój urząd
biskupa traktował bardzo poważnie. Wiedział, że przede wszystkim
jest biskupem. Bardzo trudną sytuacją był dla bp. Ignacego Krasickiego
I rozbiór Polski w 1772 r. Warmia straciła samodzielność polityczną
i została zajęta przez Prusy. W tym okresie powstało wiele znakomitych
prac poety. To dzięki niemu, w czasach niewoli, Warmia promieniowała
polskością. Posiadał bowiem bp Krasicki znakomicie wyposażoną w polskie
dzieła bibliotekę. W 1795 r. Ojciec Święty przeniósł bp. Ignacego
Krasickiego z Warmii do Gniezna. Był on jednak już człowiekiem starym
i zmęczonym. Zmarł 14 marca 1801 r. w Berlinie. Pochowano go w katedrze
św. Jadwigi, którą przed laty konsekrował. Po 28 latach jego szczątki
sprowadzono do Gniezna, gdzie spoczywają w Bazylice Prymasowskiej.
Tak więc minęło już 200 lat od śmierci tego wspaniałego
biskupa, poety i człowieka. Rocznicę jego śmierci uroczyście obchodzono
13 marca br. w katedrze gnieźnieńskiej. O godz. 12.00 na uroczystej
Mszy św. zebrało się wielu znakomitych gości. Przybyli: abp Edmund
Piszcz - metropolita warmiński, bp Edward Samsel z Ełku, biskupi
gnieźnieńscy - Bogdan Wojtuś i Stanisław Gądecki, przedstawiciele
władz państwowych, samorządowych, przedstawiciele życia publicznego
i ludzie nauki, m.in. z Olsztyna i Poznania. Wszystkich na początku
Eucharystii serdecznie powitał abp Henryk Muszyński. Homilię wygłosił
abp Edward Piszcz. Przybliżył w niej postać bp. Ignacego Krasickiego
oraz zaznaczył trzy cechy charakteru, które doskonale obrazują postać
tego wybitnego twórcy doby Oświecenia. Po pierwsze - Ignacy Krasicki
był wiernym świadkiem Jezusowej Ewangelii. Po drugie - cechowała
go otwartość na świat i na drugiego człowieka. "Nie zamykał się na
świat, ponieważ świat jest tworem Boga" - powiedział abp Edmund Piszcz.
Wreszcie, po trzecie, był człowiekiem, który umiłował prawdę. To,
co pisał, nie było krytyką dla krytyki, lecz poszukiwaniem prawdy,
ukazywaniem, że nie warto żyć w sposób zakłamany. Na koniec Arcypasterz
wspomniał słowa Ojca Świętego: "Wiara staje się dojrzała, gdy przeradza
się w kulturę". Można je odnieść do bp. Ignacego Krasickiego, którego
wiara dojrzewała poprzez jego spuściznę literacką, poprzez kulturę,
którą żyjemy do dnia dzisiejszego.
Po Mszy św. złożono kwiaty w kaplicy bp. Ignacego Krasickiego.
Tego samego dnia o godz. 14.00 w Prymasowskim Wyższym
Seminarium Duchownym w Gnieźnie odbyła się sesja naukowa. Rozpoczął
ją "Kwartet Pomorski" z Bydgoszczy. Następnie zaprezentowano wykłady.
Pierwszy z nich, na temat: Ignacy Krasicki jako poeta, wygłosił prof.
dr hab. Józef Tomasz Pokrzywniak z UAM w Poznaniu. Drugi z wykładów
- Ignacy Krasicki - pierwszy Prymas Polski zniewolonej, czyli co
czynić należy wygłosił prof. dr hab. Lech Trzeciakowski, także z
UAM w Poznaniu.
Pomóż w rozwoju naszego portalu