Nie znajdziemy żadnej dziedziny życia zapisanej jako kultura człowieka, w której pominięte byłyby zagadnienia małżeństwa i rodziny. Plan Boży wobec mężczyzny i kobiety urzeczywistnia się w konkretnych warunkach społeczno-kulturowych. Obecnie, mimo wysokiego rozwoju dóbr techniki i kultury, widać wyraźnie proces niszczenia instytucji małżeństwa i rodziny.
Kościół świadomy, że dobro społeczeństwa i jego własne, związane jest z dobrem rodziny, czuje się zobowiązany nieść niezmienną, a zawsze nową Ewangelię. Kościół jest przekonany, że jedynie przyjęcie Ewangelii pozwala na spełnienie wszystkich nadziei, które człowiek słusznie pokłada w małżeństwie i rodzinie. Tematyka ta rozwinięta jest w sposób szczegółowy w specjalnym dokumencie Stolicy Apostolskiej, pt.: Familiaris consortio Ojca Świętego Jana Pawła II do Biskupów, Kapłanów i Wiernych całego Kościoła katolickiego o zadaniach rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym. Wydana w 1981 r. adhortacja zawiera bezcenne materiały nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny. Nauczanie to oparte jest na dokumentach Soboru Watykańskiego II i Synod Biskupów (1980 r.), poświęcone sprawom małżeństwa i rodziny. Poruszona problematyka znalazła wyraz w wielorakich inicjatywach Kościoła, podejmowanych w różnych krajach przez Konferencje Episkopatu, ruchy i stowarzyszenia oraz instytuty duszpasterstwa rodzin. Skierowany do wszystkich ludzi apel Ojca Świętego na zakończenie adhortacji wyrażał się w słowach, że przyszłość ludzkości idzie przez rodzinę. „Jest zatem rzeczą nieodzowną i naglącą, aby każdy człowiek dobrej woli zaangażował się w sprawę ratowania i popierania wartości i potrzeb rodziny. O szczególny wysiłek w tym względzie czuję się zobowiązany prosić synów i córki Kościoła. Ci, którzy przez wiarę poznają w pełni wspaniały zamysł Boży, mają jeszcze jeden powód, ażeby wziąć sobie do serca rzeczywistość rodziny w naszych czasach, tych czasach próby i łaski. Winni oni kochać rodzinę w sposób szczególny. Polecenie to jest konkretne i wymagające”.
Szczególną troską Kościoła powinny być objęte rodziny, które wyemigrowały w poszukiwaniu pracy, albo których członkowie są zmuszeni do długiego przebywania poza domem, jak: wojskowi, marynarze, podróżujący, rodziny więźniów, uchodźców, rodziny niepełne, takie, w których brak ojca lub matki; rodziny z dziećmi upośledzonymi lub dotkniętymi narkomanią, rodziny alkoholików; rodziny emigrantów zwłaszcza chodzi tu o robotników i chłopów. Wszyscy powinni znaleźć w Kościele swą Ojczyznę.
„Do Kościoła należy obowiązek apelowania do sumienia publicznego i do władz społecznych, gospodarczych i politycznych - mówi Ojciec Święty - ażeby robotnicy znaleźli pracę we własnej okolicy i kraju, ażeby byli sprawiedliwie wynagradzani, by jak najszybciej następowało połączenie rodzin, ażeby uwzględniano ich tożsamość kulturową i traktowano na równi z innymi, aby ich dzieciom zapewniona była możliwość formacji zawodowej i wykonywania zawodu, jak również posiadanie ziemi koniecznej do pracy i życia.” (FC nr 77) Orędzie pasterskie, jakie skierował Jan Paweł II do wszystkich ludzi dobrej woli odbiło się szerokim echem w całym Kościele. Do współpracy zaprosił Ojciec Święty szczególnie tych, którzy w swym życiu niosą odpowiedzialność za służbę rodzinie. Wierność wartościom Ewangelii i wartościom ludzkim, jakie niesie rodzina chrześcijańska, ma być codziennym wysiłkiem każdego chrześcijanina opartym na modlitwie i czynie. „Zadania rodziny chrześcijańskiej powierzone zostały zgodnie z zamysłem Bożym Świętej Rodzinie z Nazaretu. Jest ona pierwowzorem i przykładem wszystkich rodzin chrześcijańskich w radosnym wypełnianiu planu Bożego” (FC nr 86).
Niech św. Józef, Mąż Sprawiedliwy, niestrudzony pracownik, nieskazitelny opiekun skarbów Mu powierzonych, strzeże je, opiekuje się nimi i zawsze je oświeca. Niech Maryja Panna, tak jak jest Matką Kościoła, będzie również Matką „Kościoła domowego”, ażeby dzięki jej macierzyńskiej pomocy każda rodzina chrześcijańska mogła rzeczywiście stać się „małym Kościołem”, w którym będzie odzwierciedlać się i żyć tajemnica Kościoła Chrystusowego (por. FC nr 86).