Reklama

Mój komentarz...

Noworoczny rebus i jego rozwiązanie

Niedziela łódzka 5/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Z Nowym Rokiem rząd poczęstował obywateli podwyżkami cen benzyny (podrożeje więc transport i wszystko co ma z nim związek...), ale to dopiero początek: to była na razie tylko „przystawka”. Jak dotąd jedyny „wzrost”, jaki udało się osiągnąć lewicowym rządom, to... wzrost cen. Wzrost cen i wzrost bezrobocia - ot, co zostało z przedwyborczych obietnic SLD i Unii Pracy!
Najwyraźniej tylko po to, żeby zatrzeć niemiłe wrażenia w narodzie, wyniesione powszechnie z roku minionego, zaraz po Nowym Roku premier Miller wystąpił z „orędziem”. Pewna lewicowa dziennikarka francuska zwierzyła się kiedyś w przypływie szczerości, że większość tytułów do swych artykułów składa z różnych kombinacji z trzech słów: „szansa”, „rozwój” i „postęp”. Jej artykuły nosiły więc tytuł: „Rozwój - szansą postępu”, „Postęp - szansą na rozwój”, „Naszą szansą - rozwój postępu”, itp. Zatytułowane tak teksty zawierać musiały, rzecz jasna, tylko propagandę i „polityczną poprawność”, nic więcej. Wydaje się, że premier Miller musi znać tę francuską dziennikarkę, a przynajmniej musiał przypomnieć sobie o niej przygotowując swe „orędzie”. „Szansą na postęp” wedle premiera ma być więc 5-procentowy „wzrost gospodarczy”, spodziewany już, już, lada dzień, rzec można „zaraz za chwilę”. Najtęższe głowy ekonomiczne wysilają się teraz, żeby odgadnąć, na czym ten wzrost miałby się oprzeć, bo przecież ani wzrost cen, ani wzrost bezrobocia - wzrostu gospodarczego nie kreują... Niestety, premier Miller nie raczył zająknąć się na ten temat ani słowem, więc pozostawił nas w głębokiej zadumie, tym bardziej, że w „orędziu” swym napomknął, iż obywatele będą mieć „więcej pieniędzy”. O ile wszyscy wiemy - od drożyzny ilość pieniędzy w kieszeniach obywateli maleje, a nie wzrasta, nie mówiąc już o tym, że drożyzna powoduje spadek zakupów, więc i do wzrostu gospodarczego nijak prowadzić nie może... Jeśli jednak premier, a zarazem lider SLD, zadał nam taką zagadkę, taki rebus, i to wnet po Nowym Roku - wypada trochę pogłowić się nad jego rozwiązaniem...
Oczywiście, nasza refleksja będzie na miarę naszej przeciętnej głowy, nie zaś na miarę tęgich „eksperckich głów” rządzącej lewicy, jak głowy pp. Łapińskiego (ekspert od zdrowia), Jakubowskiej (ekspert od mediów), Jaskierni (ekspert od automatów do gry) itp., itd., etc. Nasza refleksja będzie skromną refleksją - za to opartą na faktach.
Od pewnego już czasu rząd Millera naciskał na Radę Polityki Pieniężnej, aby „popuściła inflacji”. Inflacja to nic innego, jak właśnie „zwiększenie ilości pieniądza w kieszeniach obywateli” i to od razu, bez żadnego wysiłku: bez obniżki podatków, bez zniesienia przymusu ubezpieczeń zdrowotnych, bez likwidacji zbędnej biurokracji... Ot, wystarczy tylko „wpuścić” więcej pieniądza na rynek, najpierw go pożyczyć albo wydrukować, a od razu - bez najmniejszej wątpliwości - „zwiększy się i ilość pieniądza w kieszeniach obywateli”. Większość rządów lewicowych chcąc okraść obywateli w sposób mało widoczny, a nawet - początkowo - chwalebny dla siebie, zaczyna właśnie od zwiększenia inflacji. „Miłe złego początki, lecz koniec żałosny” - przestrzegał poeta, a wtóruje mu laureat nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii Milton Friedman, który powiada: „Z inflacją jest jak z pijaństwem: najpierw euforia, potem ciężki kac”. Ten „kac” - to późniejszy szybki wzrost cen, skokowy spadek popytu, jeszcze większe bezrobocie i jeszcze większa drożyzna... „Cymes” owej operacji tkwi w kolejności zdarzeń: najpierw złudne poczucie, że „jest więcej pieniędzy w kieszeni” - potem jednak smutna konstatacja, że te pieniądze są jeszcze mniej warte, niż tamte, sprzed inflacyjnego poluzowania... I chyba na tym właśnie premier Miller wraz ze swą formacją, opierają swój postgierkowski optymizm. Prasa właśnie donosi, że „wymieniono już 3 członków Rady Polityki Pieniężnej” (wszyscy trzej, by tak rzec, ze starego „politycznego portfela...), a wkrótce wymieniona zostanie i reszta: trzech zamianuje Senat (całkowicie niemal w rękach SLD), trzech kolejnych - prezydent. No, to jesteśmy „w domu”, czy może raczej tylko „na starych śmieciach”, a zarazem bliscy rozwiązania millerowskiego rebusu: jest to rozwiązanie na wskroś dialektyczne. Będzie oto i wzrost cen - ale zarazem i wzrost inflacyjnego pieniądza?... Zepsuje to gospodarkę do szczętu, zniszczy przedsiębiorczość, zwłaszcza średnią i drobną, biednych wpędzi w nędzę, ale idzie przecież tylko o to, aby ów „kac inflacyjny” wystąpił po upływie kadencji obecnego parlamentu i rządu. „My najpierw upijemy naród inflacją, a z kacem niech sobie potem radzą nasi następcy” - takie zatem byłoby rozwiązanie millerowskiego rebusu, zadanego obywatelom tuż po Nowym Roku. I rzeczywiście - tylko tak cynicznie i lekkomyślnie da się pogodzić wzrost drożyzny z „większą ilością pieniędzy w naszych kieszeniach”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Niedziela legnicka 16/2006

Karol Porwich/Niedziela

Monika Łukaszów: - Wielkanoc to największe święto w Kościele, wszyscy o tym wiemy, a jednak wielu większą wagę przywiązuje do świąt Narodzenia Pańskiego. Z czego to wynika?

CZYTAJ DALEJ

Widowisko „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” w Kalwarii Zebrzydowskiej

2024-03-28 21:51

[ TEMATY ]

koncert pasyjny

Artur Brocki/Mat.prasowy/Pasja

Już 29.03.2024r. na antenie głównej Polsatu o godzinie 20:00 będzie miała miejsce emisja wyjątkowego widowiska. „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” to program muzyczny, na który składa się rejestracja 12 pieśni pasyjnych w wykonaniu znanych polskich artystów m.in. Roksany Węgiel, dla której udział w tym wydarzeniu będzie osobistym przeżyciem.

Ilustracją dla występujących artystów będą fragmenty Misterium Męki Pańskiej odegrane w przepięknej scenerii Dróżek Kalwaryjskich przez braci z klasztoru Ojców Bernardynów i wiernych, którzy zwyczajowo biorą udział w tych corocznych celebracjach na Dróżkach Kalwarii Zebrzydowskiej. Misterium opisuje pojmanie, osądzenie, drogę krzyżową i ukrzyżowanie Jezusa i jest co roku odgrywane w Wielkim Tygodniu w Kalwarii Zebrzydowskiej, a jego tradycja sięga początków XVII wieku.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję