Reklama

„Perełki” z nauczania św. Józefa Sebastiana Pelczara (17)

Niedziela przemyska 12/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

IV niedziela Wielkiego Postu, rok „C” - Joz 5, 9a. 10-12; 2 Kor 5, 17-21; Łk 15, 1-3. 11-32.

„Zabiorę się i pójdę do mego ojca i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem Ciebie” (Łk 15, 18).

„Opowiada Chrystus Pan, że pewien ojciec miał dwóch synów i że młodszy z nich zażądał od ojca wydania części, która na niego przypadała. Żądanie było niemądre i grzeszne, bo dobrze mu było u ojca, tak że biedy i cierpienia nie zaznał, po cóż więc było go opuszczać i narażać się na niedolę? On jednak chciał żyć według swej woli i puścić cugle swoim żądzom. Podobnie głupim i przewrotnym jest każdy grzesznik, który darów Bożych chce używać według swej woli, uważając je za swoją własność, a nie za pożyczkę daną od Boga, by z niej płacił Bogu czynsz chwały. (...)
Syn marnotrawny, wziąwszy swoją majętność, odjechał w daleką krainę, gdzie w krótkim czasie wszystko stracił, żyjąc rozpustnie. Podobnie grzesznik, nadużywając wolnej woli, oddala się od Boga przez to, że o Nim zapomina, że prawd Jego nie rozważa, że do Niego się nie modli; a wszedłszy w krainę obcą, w krainę błędu i grzechu, rozprasza dobra Boże, bo traci dary nadprzyrodzone, takie jak: łaskę uświęcającą z darami Ducha Świętego, przyjaźń Bożą, prawo do nieba, cnotę miłości i wszystkie zasługi, a nawet zadaje ciężkie rany swoim władzom przyrodzonym i szpeci w sobie obraz Boży. (...)
Syn marnotrawny, odczuwając swoją nędzę, zaczął rozmyślać nad swoim obecnym stanem, tak niepodobnym do tego, w jakim się wcześniej znajdował i nad wielkim głupstwem, jakiego się dopuścił. To był początek jego nawrócenia, bo z tego porównania wyniknął żal, czyli boleść duszy i poszło postanowienie: «Wstanę», to jest porzucę do miejsce, «i pójdę do mego ojca i powiem mu: Ojcze zgrzeszyłem przeciw niebu i przeciw tobie». (...)
Syn marnotrawny «wstawszy, szedł do ojca swego», nie zważając na krzyki żądz rozbestwionych, ni na szyderstwa towarzyszy i towarzyszek grzechu. «A gdy jeszcze był daleko, ujrzał go ojciec jego», który bolał wielce nad zaślepieniem syna, ale nie przestał go kochać ani za nim się modlić. Często wybiegał on z domu, patrząc, czy ten syn nie wraca; a teraz przybiega wzruszony, rzuca się mu na szyję i całuje go ze łzami. Co więcej, skoro z ust syna usłyszał te słowa: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem; uczyń mnie choćby jednym z twoim najemników» (Łk 15, 18-19), zaraz powiedział do sług: «przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się» (Łk 15, 22-24).
O jakże dobrym jest nasz Ojciec Niebieski! Nikt z grzeszników nie wróciłby do Niego, aleby zaraz po grzechu zginął na wieki, gdyby miłosierdzie Boże nie wstrzymywało ramienia karzącej sprawiedliwości i gdyby Pan nie wybiegał naprzeciw grzesznika z łaską swoją, która go oświeca, wzrusza i do żalu pobudza. (...)
Wróć do Ojca, bo ten Ojciec jest nieskończenie miłosierny; On cię nie odtrąci, ale gdy z żalem prawdziwym rzucisz się do nóg Jego, przebaczy winy, choćby bardzo ciężkie i liczne, da ci pocałunek miłości i pokoju, przywróci szatę niewinności, we Krwi Jezusowej wybieloną, włoży pierścień na Twoją rękę, na znak, że dusza twoja jest Jego oblubienicą, a buty na nogi twoje, na znak, że masz znowu chodzić drogami Bożymi. (...)
[Każdy z nas winien] naśladować syna marnotrawnego w pokucie, gdy go naśladował w grzechach.
Mianowicie, syn marnotrawny porzucił na zawsze grzechy swoje i okazje do grzechów. (...) Syn marnotrawny, otrzymawszy przebaczenie, nie przestał żałować, że ojca tak dobrego obraził (...)
Takim był żal św. Piotra, który za jeden grzech nie przestał płakać, aż na krzyżu krwią zapłakał. Takim był żal św. Efrema za grzech jeszcze przed chrztem popełniony - bo został ochrzczony w wieku dojrzałym; jego też są słowa: «Płacz ma być chlebem codziennym wszystkich ludzi, którzy życie w duchu wieść pragną, a ten chleb słodko smakuje, bo jedna miłosierdzie Boże i nieskończone łaski». (...)
Syn marnotrawny, świadom swoich upadków, upokarzał się głęboko nie tylko przed ojcem swoim i przed bratem, który wierności ojcu dochował, ale także pewnie przed obcymi, stąd wyznawał głośno, że nie jest godzien zwać się synem i raczej przystoi mu być najemnikiem (...) [niech też każdy grzesznik] szczególnie po nawróceniu swoim, nisko o sobie myśli; niech się nad braci swoich nie wynosi, choćby go wyżej posunięto; niech wszelkie upokorzenie w duchu pokuty przyjmuje.
Winien też naprawić złe, jakie zrządził, i jeżeli kogo skrzywdził, ma jak Zacheusz wynagrodzić, a jeżeli kogo zgorszył, ma podwojoną gorliwością wszystkich do Boga pociągać (...). Tak Piotr św. naprawił swój upadek, bo nie tylko po trzykroć wyznał, że Chrystusa miłuje, ale publicznie wyrzucał żydom ich straszną zbrodnię, nie bojąc się ni biczów ni krzyża. W te ślady poszedł św. Norbert. Nawróciwszy się, tak surowe zadawał sobie pokuty i tak pilnie ćwiczył się w cnotach, że stał się wzorem dla wszystkich. Sam papież wysoko go cenił i chciał go zatrzymać przy sobie, lecz mąż pokorny odrzekł: «Ojcze święty, młodość w grzechach spędziłem, miejsce to niewłaściwe pokucie, którą mi czynić potrzeba». Zamieszkał też w odludnej pustelni, gdzie zakon premonstratensów założył; a później został arcybiskupem magdeburskim.
Czy i ty przejęty jesteś duchem pokuty?
(Św. Józef Sebastian Pelczar, Jezus Chrystus wzorem i mistrzem kapłana, cz. 2, t. 2, Przemyśl 1910, s. 57-63)

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Francja: wyjątkowa Wielkanoc z rekordową liczbą nowych katolików

2024-03-26 18:40

[ TEMATY ]

Francja

twitter.com

Kościół we Francji przygotowuje się w do wyjątkowej Wielkanocy z kolejną rekordową liczbą katechumenów. Choć dokładne dane nie zostały jeszcze ogłoszone, to szacuje się, że chrztów dorosłych będzie w tym roku o co najmniej 30 proc. więcej. To prawdziwa epidemia, a raczej niespodziewany cudowny połów - przyznaje ks. Pierre-Alain Lejeune, proboszcz z Bordeaux.

Zauważa, że wszystko zaczęło się półtora roku temu, kiedy do jego parafii zgłosiło się w sprawie chrztu kilkadziesiąt osób, tak iż obecnie ma osiem razy więcej katechumenów niż dwa lata temu. Początkowo myślał, że to przejaw dynamizmu jego parafii. Szybko jednak się przekonał, że nie jest wyjątkiem. Inni proboszczowie mają ten sam «problem», są przytłoczeni nagłym napływem nowych katechumenów.

CZYTAJ DALEJ

Franciszek zachęca Polaków do okazywania cierpliwości bliźniemu

2024-03-27 09:49

[ TEMATY ]

papież Franciszek

PAP/EPA/ALESSANDRO DI MEO

Jesteśmy wezwani aby otworzyć nasze serca na tę miłość, okazując także wielką cierpliwość bliźniemu - stwierdził Franciszek, pozdrawiając Polaków podczas dzisiejszej audiencji ogólnej. Nawiązał do miłości, którą Pan Jezus okazał na krzyżu.

Oto słowa Ojca Świętego:

CZYTAJ DALEJ

Zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył

2024-03-28 06:16

[ TEMATY ]

Wielki Post

rozważania

rozważanie

Adobe.Stock.pl

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Jezus spożywa ze swoimi uczniami ostatnią wieczerzę. Wie, że to, co teraz im mówi, za chwilę stanie się rzeczywistością – Jego Ciało zostanie wydane i Krew przelana w piątek, w czasie zabijania w świątyni baranków paschalnych. Wypowiada słowa, które odtąd będą powtarzane w czasie każdej Mszy św.: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało Moje… bierzcie i pijcie, to jest Moja Krew”. „Ile razy bowiem będziecie jeść ten chleb i pić z tego kielicha, będziecie ogłaszać śmierć Pana, aż przyjdzie” (1 Kor 11, 26), dodaje św. Paweł Apostoł. Mogę te słowa przyjąć jako zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył. „Jeśli nie będziecie spożywali ciała Syna Człowieczego i pili Jego krwi, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja wskrzeszę go w dniu ostatecznym” (J 6, 53n). Takie to proste i takie trudne jednocześnie… Tajemnica Bożej miłości.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję