Reklama

„Stoi krzyż, choć zmienia się świat”

W codziennym życiu rzadko zdajemy sobie sprawę, że życie każdego chrześcijanina związane jest z krzyżem. Wszak już pierwszy dar, jaki otrzymuje kandydat do chrztu św., zarówno dziecko, jak i dorosły, to znak krzyża kreślony na czole. Kapłan w imieniu Kościoła, wypowiadając imię dziecka, mówi: „Wspólnota chrześcijańska przyjmuje cię z wielką radością. W imieniu tej wspólnoty znaczę cię znakiem krzyża”.

Niedziela legnicka 14/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Również dorosłemu, rozpoczynającemu czas katechumenatu, czyli przygotowania do przyjęcia sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego (chrztu, Eucharystii i bierzmowania), kapłan czyni znak krzyża oraz wręcza krucyfiks mówiąc: „Przyjmij krzyż, znak miłości Chrystusa i Jego zwycięstwa nad grzechem, śmiercią i szatanem. Niechaj ukrzyżowany i zmartwychwstały Pan będzie twoją chlubą, drogą prawdą i życiem”. Także w momencie, gdy życie chrześcijanina dogasa, zachęca się szczególnie rodzinę otaczającą umierającego, aby często czynić na jego czole znak krzyża. Czasem pojawiają się wśród nas dziwne przesądy dotyczące krzyża. Gdy mowa jest o prezentach związanych z chrztem, można usłyszeć, że nie powinno się dawać dziecku krzyżyka. Uzasadniając, iż przez to sprowadza się trudności, kłopoty, ciężkie życie dla dziecka. Owe przesądy wynikają z niezrozumienia tego, czym jest sakrament chrztu. Należy pamiętać, że poprzez chrzest zaszczepione zostaje w nas życie wieczne, wysłużone nie inaczej, jak poprzez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Tak więc całe życie ucznia Chrystusa związane jest z krzyżem i w nim się ujawnia. Zatem musi w naszym życiu być miejsce dla krzyża, na którym wysłużona została dla nas żywa nadzieja zbawienia. Krzyże, które stoją w naszych miastach i wioskach, przy naszych kościołach, jak też na rozstajach dróg czy na wzgórzach, przypominają o ważnych wydarzeniach, jakie miały miejsce w naszym życiu, w życiu naszych przodków. Także w życiu chrześcijan, którzy na dolnośląskiej ziemi mieszkali przed rokiem 1945. Potwierdzają się słowa wypisane na jednym z nich, który już ponad 60 lat stoi przy kościele św. Bonifacego w Zgorzelcu: „Stat crux dum volvitur orbis” - stoi krzyż choć zmienia się świat. Owe krzyże będące znakiem wiary przypominają i będą przypominać, że pomimo zmian, jakie nieuchronnie przychodzą z biegiem lat, krzyż Chrystusa zawsze będzie znakiem zwycięstwa miłości. „Chwałą naszą jest krzyż Pana naszego Jezusa Chrystusa...”
Żyjący w Jerozolimie w IV wieku św. Cyryl w jednej ze swoich katechez, wyjaśniających prawdę wiary „ukrzyżowan i pogrzebion”, tak mówił: Chlubą dla Kościoła katolickiego jest cała działalność Chrystusa, ale chlubą nad chlubami jest krzyż”. Ów biskup Jerozolimy zachęcał kandydatów do chrztu, aby nie wstydzili się krzyża, nie wstydzili się tego, że Jezus Chrystus - Bóg i Człowiek umarł na krzyżu. I tak nauczał: „Prawdziwie cierpiał, prawdziwie został ukrzyżowany - i nie wstydzimy się tego. Został ukrzyżowany i nie zapieramy się tego. Raczej dumny jestem, iż o tym mówię. (...) Po ukrzyżowaniu nastąpiło zmartwychwstanie, dlatego nie wstydzę się głosić krzyża”. W swoim nauczaniu wskazywał na wielkie znaczenie znaku krzyża w codziennym życiu. Zachęcał, aby znak krzyża czynić z wielką ufnością we wszystkim czynnościom naszego życia: przy wyjściu i powrocie do domu, kładąc się na spoczynek i przy wstawaniu, ale także na chlebie, który spożywamy i kielichu, który pijemy. Wskazywał na krzyż jako na niewzruszony fundament życia chrześcijańskiego. Wielu z nas może powiedzieć, że w życiu doświadcza „codziennego krzyża”. Wszak tak właśnie określamy wzmożone trudności, niepowodzenia, sytuacje, w których nie możemy sobie sami poradzić, sytuacje, które nas przerastają. Tak też mówimy o doświadczeniu choroby, bólu, cierpienia, jak i o śmierci kogoś bardzo bliskiego, bez którego nie wyobrażamy sobie życia. Jednakże dla nas, którzyśmy zostali naznaczeni znakiem krzyża, istnieje inna perspektywa spojrzenia na nasze własne, codzienne krzyże. Musi odbywać się to w kontekście Chrystusowego krzyża, rozumianego również jako odsłonięcie miłości Ojcowskiej naszego Stwórcy. W chwili doświadczenia owego bólu, cierpienia weryfikuje się nasza deklaracja wiary.
Uwidacznia się, co dla każdego z nas znaczą słowa: jestem człowiekiem wierzącym. Czymś naturalnym jest, że w bolesnych doświadczeniach życia pojawiają się pytania: dlaczego mnie, dlaczego moją rodzinę to spotkało? Dla człowieka, który pozostaje tylko na płaszczyźnie akceptacji istnienia Boga: „tak, ja wierzą, że Bóg istnieje”, w chwili pojawienia się cierpienia może dojść nawet do bluźnienia, złorzeczenia Bogu i całemu światu. Natomiast człowiekowi, który swoją wiarę wyraża nie tylko w akceptacji Boga, ale stara się całe swoje życie zawierzyć Bogu, tj. żyć w postawie ufności, łatwiej jest przyjąć i przeżyć każde bolesne doświadczenie. Wysiłek chrześcijanina winien zmierzać zatem w kierunku poznania tajemnicy krzyża. Doświadczając tego, dochodzi się do istoty życia chrześcijańskiego. Krzyż Chrystusa - Ołtarz Nowego Przymierza ukazuje światu najwyższe objawienie mocy Boga i Jego miłosierdzia w Misterium Paschalnym.
Wielkość poniesionej ofiary na krzyżu wskazuje na wielkość zła, przed którym miłosierny Bóg chce uchronić człowieka. Właśnie krzyż Chrystusa stał się miejscem wzruszającego spotkania transcendentnej Bożej sprawiedliwości z miłością. Mówiąc obrazowo językiem Psalmu 85: „jest pocałunkiem, jakiego miłosierdzie udzieliło sprawiedliwości”. Rozważając mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, możemy wraz z Maryją i Apostołem Janem stanąć pod krzyżem. Możemy tam stanąć, aby kontemplować ów pocałunek, aby doświadczyć owoców zbawczej śmierci Jezusa - doświadczyć Bożego miłosierdzia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

całun turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

- Czy może pani profesor wyjaśnić tytuł swojej nowej książki „Via Sindonis”?

CZYTAJ DALEJ

Wielki Piątek zostawia nas nagle samych na środku drogi... Zapada cisza

Agnieszka Bugała

Te godziny, które dzieliły świat od śmierci do zmartwychwstania musiały być czasem niepojętego napięcia...

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy. Wielki Piątek, po straszliwej Męce Pana, zostawia nas nagle samych na środku drogi. Zapada cisza, która gęstnieje. Mrok, w którym nie ma Światła. Wielka Sobota – serce nabrzmiewa od strachu, oczekiwanie zadaje ból fizyczny. Wróci? Przyjdzie? Czy dobrze to wszystko zrozumieliśmy? Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

CZYTAJ DALEJ

Nuncjusz Apostolski w Wielki Czwartek: Każdy dobry uczynek względem drugiego człowieka jest posługą mycia nóg

2024-03-29 08:56

[ TEMATY ]

nuncjusz

Wielki Czwartek

Nuncjusz Apostolski

Episkopat news

Każdy dobry uczynek względem drugiego człowieka - zwłaszcza cierpiącego i tego, który nie cieszy się wielkim poważaniem - jest posługą mycia nóg. Do tego właśnie wzywa nas Pan: uniżyć się, nauczyć się pokory i odwagi dobroci - mówił Nuncjusz Apostolski w Polsce abp Antonio Guido Filipazzi w homilii Mszy św. Wieczerzy Pańskiej, której przewodniczył w Sanktuarium Narodowym św. Andrzeja Boboli w Warszawie.

Nuncjusz Apostolski przypomniał, że Mszą św. Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się święte Triduum Paschalne. „Na początku świętego Triduum prośmy przede wszystkim o łaskę głębokiego poruszenia serc wielkością tajemnic, które są celebrowane w tych dniach. Prośmy o łaskę przeżycia tych tajemnic dogłębnie i duchowo, a nie szybko i powierzchownie” - zaznaczył.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję