5 lipca minęła 150. rocznica urodzin bł. Annibale Maria Di Francia (1851-1927), wielkiego apostoła modlitwy o powołania, ojca sierot i biednych, założyciela dwóch zgromadzeń zakonnych - Rogacjonistów i Córek Bożej Gorliwości. Księża Rogacjoniści są obecni w Warszawie od dziesięciu lat, a przy ich klasztorze przy ul. Stromej 30 działa Instytut Antoniański dla Dzieci i Młodzieży.
"Przyjdę do Ciebie"
- "Gdzie mieszkasz?" - zapytał młody diakon Annibale Di Francia
ubogiego Zancone, którego spotkał na ulicy, gdy ten z wyciągniętą
ręką prosił o jałmużnę. Biedak zadowolony z ofiary, jaką otrzymał
od przyszłego Błogosławionego, odpowiedział: "Mieszkam w dzielnicy
Avignone, nad rzeką Zaera". - "Dobrze, przyjdę do Ciebie" - usłyszał
odpowiedź. Tak rozpoczęła się działalność apostolska bł. Annibale.
Po przybyciu do dzielnicy zamieszkałej przez biedaka zastał tam olbrzymie
pole do apostolatu wśród ludu i dzieci, które wychowywała ulica.
Święcenia kapłańskie przyjął w marcu 1878 r. Już jako kapłan i duszpasterz
tych ludzi, przekształcał tak bardzo zaniedbaną moralnie i materialnie
dzielnicę w ośrodek modlitwy i edukacji.
To właśnie tam powstało pierwsze sanktuarium Modlitwy
o Powołania. Istotę słów Jezusa - "Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników
mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo" (
Mt 9, 37-39), dostrzegł już jako siedemnastoletni młodzieniec i później
całe swoje siły poświęcił temu zadaniu. Świadomość, że miliony ludzi
nie zetknęło się z Ewangelią, a liczba jej głosicieli jest niedostateczna,
były przyczyną jego wielkiego bólu. Rozwiązania problemów świata,
nie tylko moralnych i duchowych, ale także społecznych, upatrywał
w ewangelizacji poprzez obecność w świecie ewangelizatorów, dobrych
robotników, którzy idą na żniwo. Znajdą się oni dzięki szczególnej
modlitwie poleconej przez Chrystusa. Rozpoczyna się ona od łacińskiego
słowa "rogate", czyli módlcie się, proście.
Założyciel rodzin zakonnych
Ks. Annibale Maria di Francia założył dwie rodziny zakonne:
Rogacjonistów Najświętszego Serca Jezusowego i Córek Bożej Gorliwości.
Sam często powtarzał, że Kościół chcąc wypełnić swoje zadanie, potrzebuje
wielu świątobliwych kapłanów według Serca Bożego. Ich brak odczuwał
jako problem o zasadniczym znaczeniu. Jednocześnie kładł nacisk na
modlitwę i duchową formację w kształtowaniu kleru. Głównym charyzmatem
założonych przez niego zgromadzeń jest modlitwa o powołania kapłańskie
w całym Kościele. Każdego dnia Rogacjoniści ofiarowują Bogu swoje
działania w intencji wybłagania powołań. Uczestniczą w Światowym
Dniu Modlitw o Powołania, organizują spotkania modlitewne w intencji
powołań, wystawy, przygotowują teksty do liturgii sprawowanych w
intencji o powołania.
Zgromadzenie Rogacjonistów podejmuje też wychowywanie
dzieci i młodzieży. Sam Założyciel gdziekolwiek zetknął się z ludzkimi
potrzebami był prawdziwym ojcem i dobrodziejem. Pomagał dzieciom,
rodzinom, zagrożonym dziewczętom, a nawet klasztorom kontemplacyjnym
będącym w kłopotach materialnych. Istniejący w Warszawie Instytut
Antoniański jest dziełem socjalno-wychowawczym Zgromadzenia. Przyjmuje
i pracuje nad dziećmi zgodnie z potrzebami wynikającymi z ich sytuacji
indywidualnej i rodzinnej. Zapewnia pomoc w nauce, rekreację oraz
posiłki. W tym roku dzieci spędzą część wakacji na Mazurach. Zanim
jednak wyjechały, uczestniczyły we Mszy św., którą 5 lipca, w 150.
rocznicę urodzin bł. Annibale Marii Di Francia odprawili księża rogacjoniści.
Warto dodać, że warszawski dom jest także miejscem organizowanych
tu rekolekcji powołaniowych.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Spotkanie ze szlachcianką Jastrzębską
Zgromadzenie Księży Rogacjonistów składa się z księży i braci.
Jest ich obecnie w świecie około dwustu, w tym kilku w Polsce. I
choć rogacjoniści w naszym kraju obecni są dopiero od 1991 r., to
charyzmat i oddziaływanie ich na nasz kraj jest dużo wcześniejszy.
W marcu 1893 r. doszło do spotkania polskiej szlachcianki Marii Jastrzębskiej
z Dębińskich z Ojcem Założycielem. Pragnął on spopularyzować w naszym
kraju tekst modlitwy o powołania, napisanej przez niego w 1885 r.
Przedsięwzięcia tego udało się dokonać i w 1896 r. modlitwa została
przetłumaczona i wydana drukiem w Krakowie. (Do dziś rogacjoniści
przechowują wydrukowany wówczas w Polsce egzemplarz). Wspomniana
Polka pomagała później modlitewnie i materialnie bł. Annibale, przesyłając
mu ofiary na prowadzone przez niego dzieła, a także opiekowała się
pewnym klerykiem z diecezji krakowskiej, który miał problemy ze zdrowiem.
Warto też dodać, że bł. Annibale Maria Di Francia od
początku swojej działalności pokładał wielką ufność w św. Antonim
z Padwy. W 1887 r. zapoczątkował w Mesynie praktykę rozdawania ubogim
chleba - tzw. Chleb Św. Antoniego. Nic więc dziwnego, że warszawski
ośrodek dla dzieci nosi nazwę Instytutu Antoniańskiego.
Do chwały ołtarzy
Podczas uroczystości beatyfikacyjnej, która miała miejsce w
Rzymie 7 października 1990 r. Jan Paweł II powiedział o bł. Annibale
znamienne słowa: "Jego posłannictwo dla nas jest aktualne i piękne,
dziedzictwo które pozostawił swoim synom i córkom, zobowiązuje. Oby
przez niego rozpoczęte dzieło przynosiło w dalszym ciągu obfite owoce
dla dobra całej chrześcijańskiej wspólnoty, oby Pan za Jego wstawiennictwem
obdarzył Kościół świątobliwymi kapłanami według Serca Bożego".
Aktualnie badany jest domniemany cud, który za wstawiennictwem
Błogosławionego miał miejsce na Filipinach. Jeżeli Stolica Apostolska
potwierdzi jego autentyczność, w krótkim czasie będzie miała miejsce
kanonizacja Założyciela Rogacjonistów.