Ks. prał. dr hab. Władysław Hładowski, s. Antoniego i Heleny z domu Skrodzka, urodził się 2 maja 1913 r. w Kuszelewie k. Nowogródka (obecnie na Białorusi). Do Szkoły Powszechnej (kl. 1-4) uczęszczał
najpierw w Kuszelewie (1921-1925), a następnie (kl. 5-6) w Nowogródku (1925-1927). Niższe Seminarium Duchowne ukończył w Nowogródku (1927-1928) i Drohiczynie (1928-1930). W latach 1930-1932 pobierał naukę
w Gimnazjum Biskupim w Drohiczynie, a od 1932 do 1938 r. studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pińsku. Studia filozoficzno-teologiczne uwieńczył święceniami kapłańskimi, które otrzymał w katedrze
pińskiej 3 kwietnia 1938 r., z rąk bp. Kazimierza Bukraby (1885-1946), ówczesnego biskupa pińskiego (1932-1946).
W czasie swojej długiej posługi kapłańskiej pełnił następujące funkcje: prefekta Gimnazjum Biskupiego w Drohiczynie (1938-1939), wikariusza parafii Dziadkowice (1939-1942) i Hajnówka (25 kwietnia
1942 - 1 października 1946). W latach 1946-1950 odbywał studia z zakresu teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie był wikariuszem w parafiach: Bielsk Podlaski (15 września 1950
- 26 września 1953) i Strabla (14 września 1951 - 16 października 1951). Pracując w parafii Strabla, został mianowany jej administratorem (7 lipca 1953), a następnie proboszczem (26 września
1953). Na tym stanowisku pozostał do 10 września 1957 r., kiedy to objął stanowisko rektora nowo utworzonego Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie. Ten urząd pełnił przez trzydzieści jeden
lat, aż do czasu przejścia na emeryturę 19 października 1988 r. W czasie pracy dydaktyczno-naukowej opublikował szereg książek, rozpraw i artykułów, przede wszystkim z zakresu teologii fundamentalnej
i ekumenizmu. U schyłku życia, mając 82 lata, wydał drukiem swoje Wspomnienia (Drohiczyn 1997; 2000), które ukazały się również w języku francuskim: Souvenirs (Drohiczyn 2001).
Ks. prał. Władysław Hładowski pełnił następujące urzędy i funkcje diecezjalne oraz pozadiecezjalne: obrońcy węzła małżeńskiego przy Trybunale Diecezjalnym (12 września 1952), egzaminatora prosynodalnego
(19 października 1956), wykładowcy teologii dogmatycznej (1957-1987) i apologetyki (1957-1990) w Wyższym Seminarium Duchownym w Drohiczynie, wykładowcy apologetyki w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie
(31 października 1966 - 24 czerwca 1978), diecezjalnego referenta ds. ekumenizmu (1967-1988), członka Komisji Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu (1967-1989), członka Komisji Mieszanej Episkopatu Polski
ds. Ekumenizmu i Polskiej Rady Ekumenicznej (1967-1989), rektora Diecezjalnego Studium Posoborowego Dokształcania Księży (1971-1978), członka Podkomisji ds. Dialogu w wyżej wymienionej Komisji Episkopatu
(1977-1989), zastępcy redaktora Studiów Teologicznych. Białystok-Drohiczyn-Łomża (1983-1990), członka Rady Kapłańskiej (8 kwietnia 1986 - 8 kwietnia 1988), członka Kolegium Konsultorów (8 kwietnia
1986 - 8 kwietnia 1988), członka Redakcji Wiadomości Diecezjalnych (23 stycznia 1988 - 31 grudnia 1997) oraz członka Kapituły Medalu Zasługi dla Diecezji Drohiczyńskiej (18 maja 2002 -
22 września 2004).
W czasie studiów specjalistycznych i badań naukowych uzyskał następujące tytuły: magistra teologii (1 grudnia 1948), doktora teologii (24 grudnia 1951), a także doktora habilitowanego teologii (15
kwietnia 1970). W uznaniu zasług został odznaczony godnością kanonika honorowego Kapituły Katedralnej (3 marca 1960), kanonika gremialnego Kapituły Katedralnej (21 stycznia 1965), Kapelana Jego Świątobliwości
(25 kwietnia 1988) oraz prałata honorowego Jego Świątobliwości (23 lutego 1997). Ze strony miejscowej społeczności otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Gminy Drohiczyn (18 czerwca 1998).
Odszedł od nas zasłużony kapłan, który swoim życiem łączył dzieje diecezji pińskiej i drohiczyńskiej, którego kapłańska droga wiodła z ziemi nowogródzkiej aż do starego nadbużańskiego grodu -
Drohiczyna. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym!
Pomóż w rozwoju naszego portalu