Reklama

Zarys historii parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Stanisława BM w Hajnówce

Niedziela podlaska 2/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Hajnówka, pierwotnie zwana Hajnowszczyzna (Haynowszczyzna), pod względem kościelnym od 1501 r. do 1777 r. należała do parafii Kamieniec Litewski. W latach 1777-1866 stanowiła część dzisiejszej parafii Narewka, będącej wówczas filią parafii Jałówka. Po upadku powstania styczniowego w 1863 r. i po likwidacji parafii w Narewce Hajnówka została przyłączona do parafii Szereszewo w powiecie prużańskim. W tych granicach pozostawała od 1866 do 1914 r., kiedy to ponownie powstała parafia w Narewce, w skład której weszła również Hajnówka.
Parafia Hajnówka została erygowana 3 maja 1923 r. przez ks. Jerzego Matulewicza (1871-1927), biskupa wileńskiego (1918-1925). Jej pierwszym proboszczem (do 1934 r.) został ks. Antoni Mioduszewski (1885-1971). W maju 1923 r. urządził on tymczasową kaplicę w budynku poniemieckiego kina. Kaplica ta służyła wiernym do 9 maja 1936 r., kiedy to - razem z dzwonnicą - uległa pożarowi, przypuszczalnie podpalona przez aktywistów komunistycznych.
W 1936 r. z inicjatywy parafian została zbudowana kolejna, prowizoryczna kaplica z muru pruskiego pod kierunkiem ks. Pawła Stepka (1877-1953) ówczesnego proboszcza hajnowskiego (1934-1939). Nabożeństwa były odprawiane od 25 grudnia 1936 r. do 2 września 1963 r. Nowy murowany kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego został wzniesiony wokół dotychczasowej kaplicy według projektu arch. Stanisława Marzyńskiego z Warszawy. Budowę zainicjował 23 lutego 1946 r. ks. Józef Moniuszko (1887-1958), proboszcz hajnowski (1939-1947). Wznoszenie fundamentów zostało rozpoczęte 28 sierpnia 1948 r., a już 14 listopada ks. prał. Henryk Humnicki (1873-1959), wikariusz kapitulny diecezji pińskiej (1946-1950), poświęcił kamień węgielny. Jednak władze komunistyczne zablokowały budowę. Prace wznowiono dopiero 14 września 1957 r. staraniem ks. Ignacego Wierobieja (1896-1970), proboszcza hajnowskiego (1947-1970).
2 września 1963 r. poświęcił on prezbiterium i odprawił pierwszą Mszę św. Wznoszenie gmachu obecnej świątyni zakończono 27 listopada 1965 r.
W okresie duszpasterskiej posługi (1970-1996) ks. kan. Alfonsa Trochimiaka (1934-1996) zostały wstawione m.in. witraże oraz została wykonana mozaika w absydzie świątyni (1977) według projektu Wiktora Zina z Krakowa. Staraniem obecnego proboszcza ks. Mariana
Świerszczyńskiego w 2001 r. została zakupiona działka po byłym dworcu PKS, dzięki czemu plac przykościelny został znacznie powiększony.
Obok kościoła, po drugiej stronie ul. Ściegiennego, stoi piętrowa, murowana plebania, wzniesiona w latach 1978-1980 według projektu arch. Grażyny Nasierowskiej z Białegostoku. Pracami budowlanymi kierowali: ks. kan. Alfons Trochimiak i ówczesny wikariusz (1972-1982) ks. Kazimierz Siekierko. W 1983 r. został zbudowany budynek katechetyczny według projektu Tadeusza Mroza z Hajnówki, staraniem ks. kan. Alfonsa Trochimiaka.

Bibliografia:
J. E. Kulpa, Zarys historii parafii rzymskokatolickiej w Hajnówce (1923-1993), Drohiczyn 1994 (mps).

Kaplice:
Hajnówka - kaplica szpitalna pw. Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Zespole Opieki Zdrowotnej w Hajnówce. 16 maja 1997 r. została poświęcona przez bp. Antoniego P. Dydycza.
Porządek Mszy św.:
- niedziele i święta:
- kościół parafialny: 7.00, 8.30, 10.00, 11.30, 18.00.
- w szpitalu: w sobotę o 16.00; na oddziale chorób płucnych i zakaźnych - niedziela o 16.00
- święta niebędące dniami wolnymi od pracy:
- kościół parafialny: 7.00, 10.00, 18.00
Odpusty w parafii: św. Stanisława Biskupa Męczennika - 8 maja; Podwyższenia Krzyża Świętego - 14 września
Nabożeństwo adoracyjne: początek w III niedzielę Adwentu
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 1923 r.
Księgi Małżeństw: od 1923 r.
Księgi Zmarłych: od 1923 r.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Radio TOK FM odpowie finansowo za język nienawiści

2024-04-19 13:50

[ TEMATY ]

KRRiT

Tomasz Zajda/fotolia.com

Urząd skarbowy ściągnie z kont należącego do Agory radia Tok FM 88 tys. złotych. To kara, jaką na stację nałożył przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za używanie języka nienawiści.

Krajowa Rada ukarała Tok FM za sformułowania znieważające, poniżające i naruszające godność najważniejszych osób w państwie, w tym Prezydenta Rzeczypospolitej. KRRiT ukarała kwotą 80 tys. złotych tę samą rozgłośnię za pełne nienawiści wypowiedzi na temat podręcznika prof. Wojciecha Roszkowskiego „Historia i Teraźniejszość”. Pracownik stacji stwierdził na antenie, że książkę „czyta się jak podręcznik dla Hitlerjugend”. Autor tych słów pracuje obecnie w TVP info.

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do księży: Śpiący i półsenni nikogo nie obudzą

2024-04-20 08:50

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

archidiecezja katowicka

Karol Porwich/Niedziela

Śpiący i półsenni nikogo nie obudzą, a nieprzekonani nikogo nie przekonają! ‒ pisze do księży abp Adrian Galbas. Metropolita katowicki wystosował List do Księży z okazji Światowego Dnia Modlitwy o Powołania. Ten przypada w najbliższą niedzielę (21 kwietnia).

W liście hierarcha zwraca uwagę na orędzie papieża Franciszka. Przypomniał, że „bycie pielgrzymami nadziei i budowniczymi pokoju oznacza budowanie swojego życia na skale zmartwychwstania Chrystusa”, a naszym ostatecznym celem jest „spotkanie z Chrystusem i radość życia w braterstwie ze sobą na wieczność.” ‒ To ostateczne powołanie musimy antycypować każdego dnia: relacja miłości z Bogiem i z naszymi braćmi oraz siostrami zaczyna się już teraz, aby urzeczywistnić marzenie Boga, marzenie o jedności, pokoju i braterstwie ‒ wskazuje. Zachęca, za Ojcem Świętym, by nikt nie czuł się wykluczony z tego powołania!

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję