Ogłoszenie i uroczyste otwarcie sanktuarium, które zostało erygowane 19 marca br. przez abp. Józefa Michalika, metropolitę przemyskiego, odbyło się 8 maja br. w czasie odpustowej Mszy św., której przewodniczył o. Zenon Szuty OFMConv, wikariusz krakowskiej prowincji franciszkanów.
Uroczystości zgromadziły wielu czcicieli Matki Bożej z Sanoka i okolic, rozpoczęły się odczytaniem dekretu o ustanowieniu sanktuarium. „Uczynił to dziekan ks. dr Andrzej Skiba, on także wygłosił kazanie, w którym wyjaśnił, na czym polega fenomen sanktuarium w życiu religijnym i społecznym, podkreślił także specyficzne oddziaływanie sanockiej Matki Pocieszenia. Na zakończenie Eucharystii dokonał aktu zawierzenia Maryi” - wyjaśnia o. Stanisław Glista OFMConv, proboszcz i kustosz sanktuarium w Sanoku.
Wśród obecnych gości byli ponadto: ks. archiprezbiter Feliks Kwaśny z Sanoka, ks. Ireneusz Kondrów z greckokatolickiej parafii w Hłomczy k. Sanoka, kustosze sanktuariów w Domaradzu, Radomsku i Wrocławiu oraz delegacja wiernych z Jasienia.
„Poprzez obecność kustoszy innych sanktuariów maryjnych z Podkarpacia i prowincji krakowskiej zostaliśmy włączeni do rodziny sanktuariów naszej archidiecezji i Zakonu. Symbolicznym gestem oczekiwania na zesłanie Ducha Świętego Pocieszyciela było zapalenie siedmiu lamp oliwnych przy obrazie Maryi. Dokonali tego obecni kustosze oraz inni kapłani, w tym greckokatolicki ks. Ireneusz Kondrów z Hłanczy k. Sanoka. Zebrani mogli się podpisać pod listem dziękczynnym skierowanym do abp. Józefa Michalika i Benedykta XVI” - dodaje o. Glista.
Na zakończenie uroczystości odbyła się wokół Rynku procesja z kopią obrazu Matki Bożej Pocieszenia oraz wizerunkami Maryi z innych sanktuariów. Dokonano także odsłonięcia kamiennej tablicy informacyjnej wmurowanej przy wejściu do świątyni. Wszyscy uczestnicy uroczystości otrzymali pamiątki.
Jak podkreślił o. Glista, gospodarze sanktuarium pragną, aby stało się ono miejscem modlitwy, odnowy duchowej i dialogu ekumenicznego dla wiernych oraz dla osób poszukujących. „Naszym pragnieniem jest ożywienie liturgii godzin, odmawianej zresztą już od kilku lat przez franciszkanów razem z wiernymi. Kościół jest otwarty przez cały dzień, można tu przyjść, pomodlić się, przystąpić do sakramentów. Od 7 lat świątynia gromadzi chrześcijan różnych Kościołów na spotkaniach ekumenicznych” - mówi o. Glista.
„Patronująca w sanktuarium Maryja jest Matką nie tylko pocieszenia, ale także wolności, ponieważ uwalnia ludzi od różnych form zniewoleń. Z naszym obrazem związana jest historia uwolnienia sługi Bożego Prymasa Stefana Wyszyńskiego z internowania w Komańczy. 24 sierpnia 1956 r. franciszkanie ofiarowali Księdzu Kardynałowi kopię obrazu, a już kilka tygodni później, 28 października, został on uwolniony i powrócił do Warszawy” - opowiada Ojciec Kustosz.
Obecnie franciszkanie opracowują statut sanktuarium, w którym umieszczą zapis o jego specyficznym oddziaływaniu. Polega ono m.in. na istnieniu przy nim instytucji świadczących bezpłatną pomoc: świetlicy dla dzieci i młodzieży, ośrodka rehabilitacji, specjalistycznej poradni rodzinnej, parafialnej Caritas oraz apostolstwa trzeźwości i duchowej adopcji dziecka poczętego.