Wszystko to za sprawą środowiska lekarzy wojskowych, którzy w setną rocznicę Obrony Lwowa oraz odzyskania przez Polskę niepodległości wystąpili do Rady Miejskiej Wrocławia z wnioskiem o uhonorowanie Lesława Węgrzynowskiego poprzez nadanie jego imienia obiektowi miejskiemu we Wrocławiu.

Park między ulicami Szpitalną i Kolejową zdawał się być najlepszym obiektem, ze względu na sąsiedztwo Dolnośląskiego Centrum Chorób Płuc.

Lesław Ignacy Węgrzynowski ,,Bartosz” (1885 – 1956)

Lekarz, oficer Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej. W czasie I wojny światowej służył jako szef sanitarny w Legionie Wschodnim. Był dwukrotnym uczestnikiem walk o Lwów (1918 r., 1939 r.), brał również udział w Powstaniu Warszawskim. Był w grupie pracowników naukowych przedwojennego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, którzy po wojnie zostali zatrudnieni na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. Pod koniec maja 1947 r. został kierownikiem Kliniki Gruźlicy i Katedry Ftyzjatrii, a dwa lata później mianowano go zastępcą profesora w Katedrze Ftyzjologii Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu i Politechniki (prowadził zajęcia z ftyzjologii), skąd został zwolniony z przyczyn politycznych. Do końca życia pracował w Miejskiej Poradni Przeciwgruźliczej we Wrocławiu.

Odznaczony i wyróżniony m.in. Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Obrony Lwowa. Został pochowany na Cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.