Ten czas został podporządkowany właściwie jednemu wydarzeniu - budowie parafialnej świątyni. I to w miejscu uświęconym męczeńską krwią tysięcy żołnierzy poległych za Ojczyznę, a które według zamysłu komunistycznych władz, miało stać się wzorcową twierdzą ateizmu. Realizację tego niesłychanie odpowiedzialnego zadania rozpoczął w 1981 r., a więc w najtrudniejszym okresie najnowszej historii, ks. Edward Pacek - pierwszy proboszcz parafii pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Modlinie. Po ludzku sądząc, w tamtym czasie dzieło to wydawało się niemal niemożliwe do realizacji - a jednak się udało. O tym, jak przedziwnie nieraz splatały się przeróżne sytuacje, wspominał Ksiądz Proboszcz w przemówieniu powitalnym, ukazując wzruszające migawki z czasu wznoszenia kościoła.
„Proszę księdza, mam amputowane obie nogi, nie mogę pomagać przy budowie, a tak bardzo bym chciał - mówił jeden z parafian podczas spotkania ze swoim proboszczem. - Panie Wacławie, może pan ofiarować swoje cierpienia, to też jest bardzo ważne. - Chciałbym jednak robić coś więcej. I robił. Pan Wacław swymi rękoma prostował gwoździe, o które było wtedy bardzo trudno” - przypominał wyraźnie wzruszony Ksiądz Kanonik jedno z wielu wydarzeń, dobrze charakteryzujących mieszkańców tego terenu. Prosząc zaś Księdza Biskupa o konsekrowanie świątyni, wyraził radość, że ta ziemia „zroszona krwią polskiego żołnierza, przesiąknięta potem polskiego rolnika, ziemia znojnej pracy polskiego robotnika, ziemia poznawczej pracy ucznia, nauczyciela, inteligenta, będzie mieć miejsce najświętsze - dom Boży”.
O duchowym rodowodzie modlińskiej małej Ojczyzny mówili też witający Pasterza diecezji parafianie. Najmłodsi wspomnieli, że miejsce to znane było Janowi Pawłowi II. Polski Papież przypomniał o tym w rozmowie podczas audiencji, jakiej przed laty udzielił Księdzu Proboszczowi, mówiąc: „Modlin? Znam to miejsce. Tam służył mój ojciec”. Burmistrz Nowego Dworu Mazowieckiego (do którego administracyjnie należy Modlin) Jacek Kowalski podkreślił natomiast, że „pod murami modlińskiej twierdzy słowa »Bóg - Honor - Ojczyzna« mają szczególne znaczenie, bo tu właśnie płacono za te wartości najwyższą cenę - cenę życia”. Zaznaczył też, że tu właśnie walczono o wolność Polski. Jednak - jak podkreślił - wolność może też być źle rozumiana i przeżywana, prowadząc ludzi do zguby.
Do słów Burmistrza nawiązał w kazaniu bp Stanisław Wielgus, który powiedział m.in.: „Z całego serca dziękuję za słowa Pana Burmistrza, który poruszył niezmiernie ważne zagadnienia, dotyczące wolności, często rozumianej fałszywie - jako wolność od moralnych praw i obowiązków. Przez tak rozumianą wolność ustanawiane są prawa sprzeczne z Dekalogiem i ludzką naturą. Wolność ludzka bowiem, jeśli nie jest kierowana rozumem i prawem naturalnym, przeradza się w anarchię.
Przed społeczeństwami, które hołdują absolutnej wolności, staje, niestety, niebezpieczeństwo zagłady. Wiemy wszak z historii, że o upadku potężnych cywilizacji decydował rozkład moralny. Naszej cywilizacji, która stworzyła nowożytną naukę i edukację, przejętą przez resztę świata; cywilizacji, która kierowała się przykazaniem miłości, również grozi zagłada. Może się ona dokonać, jeżeli nie będziemy potrafili uszanować fundamentu tej cywilizacji, który stanowi chrześcijaństwo.
Wasze działania, podejmowane od 25 lat, pokazują, że chcecie być wierni temu dziedzictwu. Uwierzyliście całym sercem w słowa św. Pawła: »Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam«. Podjęliście budowę kościoła w niewyobrażalnie trudnym czasie, kiedy zdobycie jakichkolwiek materiałów graniczyło z cudem. Mimo to postanowiliście, że w tym świętym miejscu naszej Ojczyzny powstanie świątynia. Czymże bowiem jest Modlin? To symbol naszej Ojczyzny! Jeśli bowiem gdzieś miałaby stać świątynia, to właśnie tu, gdzie przez wieki będą wspominani ci, którzy ginęli za Ojczyznę.
W Starym Testamencie opisana jest scena powrotu Izraelitów z niewoli babilońskiej. Powróciwszy do rodzinnej ziemi, zaczęli odbudowywać domostwa i uprawiać rolę. Napomniał ich prorok Aggeusz, przypominając, że budują swoje domy, nie budują zaś domu Bożego. Wy nie popełniliście tego błędu - zaufaliście całym sercem Bogu. (...)
Dziś nadszedł czas, by podziękować tym wszystkim, którzy sprawili, że ta piękna świątynia tu stoi. Dziękuję więc ks. kan. Edwardowi Packowi, który przypłacił tę pracę swoim zdrowiem. Dziękuję także wszystkim, którzy go wspierali. Na ręce ks. Kazimierza Kozickiego, który był tu wikariuszem, kieruję podziękowania do wszystkich wikariuszy, zaś na ręce Janiny Osęki, długoletniej katechetki, pragnę podziękować świeckim współpracownikom. Nade wszystko dziękuję wam, kochani, którzy modlitwą i ofiarami duchowymi i materialnymi wspieraliście to wspaniałe dzieło”.
Konsekracja świątyni to doniosłe wydarzenie nie tylko dla parafialnej wspólnoty, ale też dla całego Kościoła. We wszystkich ważnych chwilach Kościół wzywa wstawiennictwa Świętych. Tak było również w modlińskiej świątyni, gdzie po wyznaniu wiary została odśpiewana Litania do Wszystkich Świętych. Po niej Biskup Płocki odmówił modlitwę, w której prosił Boga, by konsekrowany kościół stał się Jego szczególną własnością.
Zewnętrznymi znakiem oddania świątyni Bogu jest namaszczenie olejem krzyżma św. ołtarza, na którym sprawowana jest Eucharystia oraz 12 specjalnie przygotowanych miejsc na ścianach, zwanych zacheuszkami. Namaściwszy ołtarz, Ksiądz Biskup wraz z Księdzem Proboszczem namaścili ściany świątyni.
Symbolem napełnienia budowli przez Bożą chwałę jest wonny dym kadzidła. Dlatego też po obrzędzie namaszczenia w specjalnym naczyniu ustawionym na ołtarzu rozpalone zostały węgle, na które Pasterz rzucił ziarna kadzidła. Następnie asystujący Księdzu Biskupowi kapłani: dziekan dekanatu zakroczymskiego ks. kan. Jerzy Bieńkowski oraz wicedziekan ks. kan. Kazimierz Radziszewski okadzili Celebransa, ściany świątyni i zgromadzonych wiernych.
Jako chrześcijanie wyznajemy, że Chrystus jest naszym światłem. Podczas Mszy św. konsekracyjnej prawda ta została ukazana w obrzędzie rozświetlenia świątyni, który nastąpił tuż po okadzeniu. Od specjalnie przygotowanej świecy zapalono świece na ołtarzu i w prezbiterium, w tym momencie zostało także włączone oświetlenie świątyni.
Szczególną wymowę miała procesja z darami, w której przyniesiony został obraz z wizerunkiem kościoła. Jak poinformował zebranych komentujący przebieg uroczystości ks. Grzegorz Dobrzeniecki, „jest on symbolicznym podziękowaniem wobec wszystkich, którzy przyczynili się do zbudowania i wyposażenia tego kościoła; w znaku tego obrazu zawierają się też dary, które pozostaną jako świadectwo wiary i przywiązania do Boga”. Ks. Dobrzeniecki odczytał też nazwiska ofiarodawców, którzy z okazji konsekracji przekazali wiele darów, m.in. elementów wyposażenia kościoła, szat i paramentów liturgicznych. Wśród ufundowanych dzieł znalazły się m.in. stacje drogi krzyżowej podarowane przez pochodzącego z parafii ks. Daniela Brzezińskiego, witraż „Oko Opatrzności” podarowany przez burmistrza Jacka Kowalskiego oraz radnego Krzysztofa Bisialskiego, a także 2 inne witraże ukazujące płockich błogosławionych biskupów męczenników Antoniego Juliana Nowowiejskiego i Leona Wetmańskiego, ofiarowane przez wiernych. Szczególnym darem od wszystkich parafian jest nowe, wykonane z dębowego drewna, wyposażenie prezbiterium.
Po Komunii miało miejsce podpisanie aktu upamiętniającego konsekrację kościoła. Dokument odczytał proboszcz parafii Dzierżenin ks. kan. Kazimierz Kozicki, który przed laty pełnił posługę wikariusza w Modlinie, podpisy zaś - obok Biskupa Płockiego - złożyli wybrani księża i przedstawiciele parafian.
Na zakończenie uroczystości głos zabrał ks. kan. Edward Pacek, który podziękował Panu Bogu za opiekę nad dziełem budowy kościoła, Pasterzowi diecezji wyraził zaś wdzięczność za wsparcie i przewodniczenie uroczystości. „Cóż mógłbym uczynić, gdyby nie Boże błogosławieństwo i dobre serce kolejnych pasterzy? - pytał retorycznie Ksiądz Kanonik, przypominając, że miał też ciągłe wsparcie ze strony swego kolegi z lat seminaryjnych bp. Romana Marcinkowskiego. „Nigdy nie zwątpiłem, zawsze byłem pełen optymizmu, nawet gdy miałem poważne problemy zdrowotne” - mówił ks. Pacek, który podziękował także przedstawicielom władz samorządowych i wojskowych, podkreślając „zawsze dobrą współpracę”. Słowa Księdza Proboszcza, a także jego wieloletnią pracę wierni nagrodzili brawami.
Do podziękowań wypowiedzianych przez Proboszcza słowa wdzięczności dołączyli także parafianie, którzy podziękowali Biskupowi Stanisławowi oraz swojemu Duszpasterzowi.
W uroczystości wzięło udział wielu znakomitych gości, m.in.: wikariusz biskupi ds. katechetycznych ks. prał. dr Ryszard Czekalski, kapłani pochodzący z parafii Modlin, dyrektor płockiego Punktu Konsultacyjnego UKSW ks. kan. dr Daniel Brzeziński oraz podprzeor klasztoru Ojców Paulinów w Amerykańskiej Częstochowie o. Bartłomiej Piotr Marciniak, księża z Kurii Diecezjalnej, kapłani z dekanatu zakroczymskiego, byli wikariusze, a także przedstawiciele miejscowych władz, reprezentowani przez starostę nowodworskiego Marię Kowalską, przewodniczącą Rady Gminy Grażynę Nadrzycką oraz burmistrza Jacka Kowalskiego. Obecni byli również reprezentanci wojska, policji i straży pożarnej, a także dyrekcje, uczniowie i poczty sztandarowe miejscowych szkół.
Uroczystość współorganizowali wraz z Księdzem Proboszczem księża wikariusze ks. Grzegorz Dobrzeniecki i ks. Tadeusz Milczarski.
Liturgię uświetnił doskonałym występem parafialny chór pod dyrekcją Daniela Taraskiewicza.