Tak było kiedyś
Rozwój związanego z kopalnictwem siarki miasta sprawił, że zaistniała potrzeba stworzenia jeszcze jednej tarnobrzeskiej parafii. Inicjatorem tego zamierzenia był bp Ignacy Tokarczuk, ówczesny ordynariusz diecezji przemyskiej. Wyboru miejsca dokonał ks. Michał Józefczyk i pod jego kierunkiem postawiono drewnianą kaplicę, dokonano adaptacji budynku gospodarczego na potrzeby salki katechetycznej oraz doprowadzono do stanu surowego budowę domu parafialnego. Nową parafię pw. św. Barbary erygował 21 czerwca 1989 r. bp Ignacy Tokarczuk przy istniejącym ośrodku duszpasterskim, jej proboszczem został ks. Stanisław Bar. Pod jego kierunkiem dokończono budowę domu parafialnego, który do czasu powstania kościoła spełniał funkcję plebanii, oraz domu katechetycznego. Budowę nowego kościoła rozpoczęto w miesiąc po tym, jak 3 maja 1990 r. bp Edward Białogłowski poświęcił plac i narzędzia budowlane. W uroczystość patronki parafii - św. Barbary w 1991 r. abp Tokarczuk wmurował poświęcony przez Ojca Świętego kamień węgielny. Cztery lata później bp Wacław Świerzawski odprawił w niewykończonym jeszcze kościele pierwszą Mszę św., a 26 października 1996 r. bp Frankowski dokonał poświęcenia i konsekracji nowej świątyni. Dlatego na 10-leciu kościoła nie mogło zabraknąć jego konsekratora.
Tak jest dzisiaj
Wspólnota parafialna, prowadzona przez ks. prał. Stanisława Bara - dziekana tarnobrzeskiego, należy na mapie miasta do dość prężnych duszpastersko parafii. Już na samym początku na zapleczu kościoła powstał diecezjalny ośrodek oazowy, w którym co tydzień odbywają się szkolenia i kursy animatorów, spotkania młodzieżowe. Działa tutaj świetlica parafialna, modelarnia, sala muzyczna, której patronuje Stowarzyszenie Rodzin Katolickich. Z oazowego ducha zrodził się Domowy Kościół - to swoiste „oczko” w głowie Księdza Proboszcza, który w codziennej pracy duszpasterskiej dostrzega ważną rolę apostolatu świeckich. Wokół kościoła codziennie przewija się sporo osób z Akcji Katolickiej, Wspólnoty modlitewnej Królowej Pokoju, związanej z Medjugorie.
Prace nad ciągłym upiększaniem świątyni nie przesłaniają duszpasterskiej troski Księdza Proboszcza i pracujących tu kapłanów. Obok ołtarza główne miejsce u św. Barbary zajmuje konfesjonał, którego stróżem jest ks. Franciszek Dziedzic. Gościnność ks. Stanisława i jego życzliwość przed ponad dwoma laty otworzyła podwoje „Niedzieli Sandomierskiej”, która tutaj znalazła schronienie i tutaj każdym dniem pisze swoją historię.
Tak będzie jutro
W następne jubileusze parafia św. Barbary wchodzi z wielkim entuzjazmem. Dobra współpraca ze szkołami, które znajdują się na jej terenie, ogromne zaplecze modlitewne wspólnot parafii i mieszkańców Domu Pomocy Społecznej, którzy mówią o sobie, że są od św. Barbary, plany i zaangażowanie duszpasterskie pozwalają optymistycznie patrzeć w przyszłość. Problemem, który odczuwa boleśnie parafia, jest sytuacja jej mieszkańców: brak pracy, często beznadzieja z tym związana - niemniej i na te bolączki szuka lekarstwa. Niebo się uśmiechało w 10-lecie konsekracji świątyni, więc - wszyscy wierzą - że tego uśmiechu przez wstawiennictwo św. Barbary nie zabraknie i w przyszłości.
Pomóż w rozwoju naszego portalu