Reklama

Nie rezygnuj, szukaj pomocy!

Prawo Kościelne stwierdza, że jeśli oboje lub któryś z małżonków stanowi „źródło poważnego niebezpieczeństwa dla duszy i ciała drugiej strony albo dla potomstwa, lub w inny sposób czyni zbyt trudnym życie wspólne”, wtedy małżonkowie mogą się od siebie odseparować (c.1153§1). Ci, którzy się rozwiedli, są nadal członkami Kościoła w pełnym tego słowa znaczeniu. Osoby rozwiedzione (tak długo jak nie zawrą nowego związku) mogą nadal przystępować do Komunii św. i innych sakramentów.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Czy rozwód jest jedynym rozwiązaniem?
- Zdecydowanie nie. Istnieją poważne sytuacje, które prowadzą do rozłączenia małżonków. Trudności takie mogą być często wyeliminowane, jeśli małżonkowie się rozłącza. W wielu wypadkach bardzo przydatne może się okazać poradnictwo rodzinne.

Co się dzieje, jeśli żaden ze środków nie jest skuteczny?
- Niekiedy trudności są tak poważne, że niestety prowadzą do rozwodu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Co w takich sytuacjach mówi Kościół?
- Kościół zapewnia zawsze swoje zrozumienie i pomoc. Pokazuje w ten sposób, że rozumie, iż rozwód jest bardzo bolesnym wydarzeniem dla całej rodziny.
Małżonkowie przeżywający problemy małżeńskie mogą znaleźć pomoc uczestnicząc w programie „Retrouvaille”, który pomaga w podjęciu dialogu ze współmałżonkiem. W archidiecezji chicagowskiej proces taki rozpoczyna się na szczeblu parafialnym. Materiały w językach: angielskim, polskim i hiszpańskim znajdują się w każdej parafii.

Jeżeli małżeństwo zostało uznane za nieważne, czy znaczy to, że nigdy nie istniało?
- Nie. Małżeństwo takie istniało w innym sensie niż sakrament. Dekret stwierdzający nieważność małżeństwa potwierdza, że strony nie spełniały określonych przez Kościół warunków aby ich małżeństwo było uznane jako sakrament.

Jeżeli małżeństwo zostało stwierdzone za nieważne, czy dzieci zrodzone w tym małżeństwie są „z nieprawego łoża”?
- Nie. Prawo kościelne stwierdza, że dzieci zrodzone nawet z małżeństwa niesakramentalnego mają prawe pochodzenie.

Czy osoba, która poślubiła wcześniej niekatolika musi otrzymać deklaracje stwierdzającą nieważność tamtego związku zanim poślubi katolika?
- Tak. Kościół naucza, że ważne małżeństwo zawierają osoby, które obopólnie wyraziły zgodę aby je zawrzeć. Jeżeli strony zostały ochrzczone i są chrześcijanami, to ich zgoda wyrażona przy zawieraniu związku jest ważna i wiążąca.

Reklama

Czy osoba, która stara się o nieważność swojego małżeństwa ponosi koszta materialne?
- Tak. W Archidiecezji chicagowskiej strona, która stara się o nieważność małżeństwa ponosi koszta materialne.

W celu uzyskania dodatkowych informacji, prosimy kontaktować się z ks. Wojciechem Maratem (w języku polskim) 312-751-8378 albo z Elsie Radtke (w języku angielskim) 312-751-8353

Zbyt łatwo poddajemy się, mówią specjaliści z poradni rodzinnych. Zbyt łatwo przychodzi nam do głowy myśl o rozwodzie, jako jedynej formie rozwiązania problemu. Szukamy pomocy zbyt późno, lub tam, gdzie mami się nas pseudonaukowymi metodami, mającymi uzdrowić nasze relacje ze współmałżonkiem. A może spróbować innej formy - skorzystać z doświadczeń znanego i cenionego w Polsce, a obecnego także w Chicago Ruchu Domowy Kościół.
Ruch ten wyrósł i jest częścią posoborowej inicjatywy znanej pod nazwą „Ruch Światło-Życie”, obejmującego dzieci, młodzież szkół średnich, studentów, młodzież pracującą, ale i dorosłych. Wspólnoty rodzinne w ramach tego Ruchu, mają własne cele działania i sprawdzone przez lata metody budowania jedności małżeńskiej. Wiele małżeństw uratowało się przed rozwodem korzystając z doświadczeń innych małżeństw skupionych w tym Ruchu.
Domowy Kościół jest ruchem powszechnie znanym w Polsce, a od 1995 r. obecnym także na terenie Chicago. Pierwsze kręgi Domowego Kościoła powstały na Trójcowie. Obecnie jest ich 12 na terenie całego miasta.
Wszelkie informacje na temat szczegółów działania Ruchu i adresów kręgów Ruchu Domowego Kościoła można zasięgnąć pisząc na adres: Domowy Kościół, 552 Truman St., Bolingbrook, IL 60440, USA

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Słowo abp. Adriana Galbasa SAC do diecezjan w związku z nominacją biskupią

2024-04-23 12:39

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Karol Porwich/Niedziela

Abp Adrian Galbas

Abp Adrian Galbas

Nasze modlitwy o wybór Biskupa przyniosły piękny owoc. Bp Artur nie jest tchórzem i na pewno nie będzie uciekał od spraw trudnych - pisze abp Adrian Galbas.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Łódź: Obchody Dnia Włókniarza

2024-04-23 17:30

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Piotr Drzewiecki

Włókniarki z dawnych zakładów „Poltex” opowiedziały jak wyglądała ich praca w czasach świetności przemysłu włókienniczego w Łodzi. Opowieści ubogaciły występy muzyczne, warsztaty i poczęstunek.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję