Uczestników sympozjum powitał ks. prof. dr hab. Czesław Rychlicki - kierownik Zakładu Teologii Dogmatycznej i Ekumenizmu, przypominając, że Kościół od początku istnienia żyje Eucharystią. Następnie został odczytany wykład: „Ofiara jako principium teologii Eucharystii” bp. prof. dr. hab. Edwarda Ozorowskiego z Uniwersytetu Kard. S. Wyszyńskiego w Warszawie, który nie mógł uczestniczyć w sympozjum. Refleksja teologiczna referatu koncentrowała się wokół tematu ofiary: „Ofiara krzyżowa Chrystusa przejawiała miłość Boską «do końca» i miłość człowieczą «do końca». (...) Obecnością tej ofiary jest Eucharystia. Ciało i Krew Chrystusa, które przyjmują wierni podczas Mszy św., jest żertwą ofiary złożonej przez Niego na krzyżu. Każda przeto Msza św. jest uobecnianiem ofiary krzyżowej Chrystusa, a nie jej powtarzaniem, ponawianiem lub dodawaniem do niej czegoś więcej. (...) Ofiara życia, jaką Chrystus złożył na krzyżu i którą składa podczas każdej Mszy św., jest również ofiarą Kościoła. Biorą w niej udział wszyscy uczestnicy tego świętego misterium, lecz każdy w zależności od tego, jak bierze udział w kapłaństwie Chrystusa, jaki posiada stopień łaski, jakie funkcje pełni podczas celebracji”.
Kolejny prelegent, ks. prof. dr José Ramón Villar - dziekan Wydziału Teologii Uniwersytetu Navarra w Pamplonie w Hiszpanii, wygłosił referat: „Celebracja Eucharystyczna i kapłaństwo wiernych”. Przytoczył w nim słowa Fray Luisa de Granady, hiszpańskiego mistrza duchowości: „Musicie zrozumieć, że my wszyscy gromadzimy się, aby odprawić Mszę; nie przychodzicie tylko po to, by «wysłuchać» Mszy, jak mówicie, lecz by ją odprawić z kapłanem. Dlatego przychodzicie, aby złożyć i sprawować ofiarę razem z nim, chociaż tylko on mówi i jego dłońmi się ofiaruje, lecz mimo to wszyscy składamy ofiarę”. Prof. dr Villar powiedział, że istnieje „wzajemna relacja pomiędzy Kościołem i Eucharystią. W taki sposób, w jaki się myśli o Eucharystii, w taki się myśli o Kościele; i tak się myśli o Kościele, jak się myśli o Eucharystii. (…)”.
Ostatni wykład: „Kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał - aktualność przesłania Synodu o Eucharystii” wygłosił ks. prof. dr hab. Waldemar Turek z Papieskiego Uniwersytetu Urbanianum w Rzymie. W październiku 2005 r. pełnił on funkcję eksperta synodalnego podczas XI Zwyczajnego Zgromadzenia Biskupów w Rzymie poświęconego tematowi: „Eucharystia źródłem i szczytem życia oraz misji Kościoła”. Ks. prof. dr hab. Turek nawiązał do pytań i problemów, podejmowanych podczas ubiegłorocznego Synodu. Zwrócił uwagę na świadomość współczesnych chrześcijan dotyczącą Eucharystii. Ojcowie synodalni zastanawiali się co robić, aby zgromadzić wiernych na Eucharystii, zwłaszcza niedzielnej. Padały propozycje o charakterze teologicznym, duchowym i duszpasterskim; mówiono o potrzebie pogłębionej katechezy, odpowiednim sprawowaniu liturgii przez kapłana, dobrze przygotowanych homiliach, właściwym miejscu dla świeckich itd. Dlaczego ludzie nie przychodzą, mimo że wielu kapłanów właściwie przygotowuje i sprawuje Eucharystię? Odpowiedzi ojców synodalnych można sprowadzić do trzech stanowisk: 1) mniejszościowy charakter wspólnot chrześcijańskich we współczesnym świecie; 2) proces sekularyzacji, globalizacji i nowej mentalności, która w coraz mniejszym stopniu bierze pod uwagę rzeczywistość duchową; 3) brak wiary w rzeczywistą obecność Jezusa w Eucharystii. Ostatni temat podczas synodu w Rzymie podjął kard. Camillo Ruini, wikariusz generalny Ojca Świętego, który podzielił się refleksją z katechezy o Chrystusie w Eucharystii, wygłoszoną w czasie Światowego Dnia Młodzieży w Kolonii. Zauważył wówczas, że nawet szczerze wierzący i dobrze uformowani młodzi ludzie napotykali na poważne trudności w pojmowaniu realnej obecności Chrystusa w Eucharystii: jak obecność eucharystyczna Chrystusa może być realna, skoro nasze zmysły postrzegają ciągle chleb i wino? Droga pokonania tego typu trudności polega na ukazaniu rzeczywistości samego Boga, Bytu na wskroś realnego, a jednak nieosiągalnego w eksperymentach natury fizycznej. Podczas synodu zwrócono również uwagę, że wierni, zwłaszcza młodzi, chętnie adorują Najświętszy Sakrament, gdyż człowiek poddany szybkiemu rytmowi życia potrzebuje zatrzymania się i modlitwy. Zastanawiano się też nad zależnością między postawą moralną a udziałem w Eucharystii: „Kościół nauczał od początku swojego istnienia, że istotnym skutkiem uczestnictwa w Eucharystii jest miłość okazywana Bogu i bliźnim. Miłość, będąca przejawem właściwej postawy człowieka pożywiającego się Ciałem i Krwią Chrystusa, ma przenikać życie rodzinne i społeczne”. W auli synodalnej nie brakowało głosów, wedle których wielu chrześcijan przystępuje do Sakramentu, nie zastanawiając się wystarczająco nad swym życiem i potrzebą pojednania się z miłosiernym Ojcem.
Podsumowania sympozjum dokonał ks. prof. dr hab. Czesław Rychlicki, który zaprosił wszystkich do seminaryjnej kaplicy, gdzie Mszę św. odprawił Wielki Kanclerz Wydziału Teologicznego UMK, bp Andrzej Suski. W homilii powiedział m.in.: „Dlaczego wierzymy w eucharystyczną obecność Jezusa? Dlatego, że sam powiedział w Wieczerniku: «To jest moje Ciało, to czyńcie na moją pamiątkę». Wierzymy w Jego rzeczywistą obecność, bo wierzymy Jego słowu. A On (…) nie składał pustych obietnic. To On nakazał napełnić stągwie wodą (...) i podać gospodarzowi wesela - wtedy woda stała się winem. To On powiedział do człowieka sparaliżowanego: «wstań, weź swoje łoże i idź do domu». To On powiedział (...) do swojego przyjaciela Łazarza: «wyjdź na zewnątrz». I za każdym razem na te słowa umarli stawali do życia. (...) Czy zatem jest powód, by nie wierzyć w moc tych słów?”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu