Reklama

„Geniusz kobiecy” w życiu i działalności św. Elżbiety

„Geniusz kobiecy” w życiu i działalności św. Elżbiety. Inspiracje z Listu do kobiet Jana Pawła II - to temat piątego z cyklu Wykładów Elżbietańskich, który w Domu Prowincjalnym Sióstr Elżbietanek w Toruniu wygłosił ojciec duchowny WSD w Toruniu ks. prał. dr Roman Sadowski.

Niedziela toruńska 14/2007

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Do podjęcia tego tematu skłoniła Prelegenta lektura dwóch listów - wspomnianego już Listu do kobiet Jana Pawła II oraz listu wydanego przez Konferencję Rodziny Franciszkańskiej „Uwierzyliśmy miłości”, wydanego z okazji 800-lecia urodzin św. Elżbiety.
Myśl o „geniuszu kobiety”, który trzeba, by „był rozważany ze szczególną uwagą nie tylko po to, by rozpoznać w nim ślady Bożego zamysłu i który winien być przyjęty z szacunkiem, ale także po to, by poświęcono mu więcej miejsca w życiu społecznym i kościelnym”, stała się punktem wyjścia do rozważań nad geniuszem św. Elżbiety.

Szaleństwo służby

Ks. Sadowski w pierwszych słowach konferencji zaakcentował, iż św. Elżbieta w swoim życiu radykalnie praktykowała przykazanie miłości, potrafiła łączyć modlitwę z posługą ubogim, w których widziała samego Chrystusa. To, co czyniła i jak żyła, było zupełnie „inne”, „nowe” i zadziwiające, a dla niektórych szokujące, dlatego też czasami uważano ją za szaloną.
Krótkie życie Elżbiety obfitowało w pokorną służbę, radość i cierpienie. Jej wielka hojność i pomoc ubogim budziła zgorszenie na zamku w Wartburgu, nie pasowało do tamtejszych zwyczajów. Wielu poddanych uważało ją za szaloną. Brak zrozumienia ze strony społeczeństwa, do którego należała, dla jej pragnienia pomagania potrzebującym, był dla św. Elżbiety krzyżem, jednym z najcięższych. Osobiście posługiwała biednym i chorym. Troszczyła się o trędowatych i odrzuconych przez społeczeństwo.
Ks. dr Sadowski przypomniał, że św. Elżbieta, zapominając o sobie samej, starała się być blisko potrzebujących i odkrywała obecność Jezusa w ubogich, w ludziach odrzuconych, w głodnych i chorych. Całe swoje życie poświęciła temu, by obdarzać innych, zwłaszcza ubogich, dobrocią Boga, który jest Miłością. Św. Elżbieta pragnęła radykalnie naśladować Jezusa, który będąc bogaty, stał się ubogi. Wyrzekła się zaszczytów i ambicji światowych, przepychu dworu, wygód, bogactwa i drogich strojów. Opuściła swój zamek i zamieszkała wśród ludzi odrzuconych, zranionych przez życie, aby im służyć. Ona uwierzyła miłości. Była kobietą, kobietą - matką, kobietą - córką, kobietą - siostrą, wnoszącą na świat całe bogactwo swej wrażliwości, intuicji, ofiarności i stałości, ale była również kobietą konsekrowaną, która ulegle i wiernie otwierała się na miłość Boga. Św. Elżbieta praktykowała przykazanie miłości chrześcijańskiej jako osoba świecka, żona i matka, a po złożeniu ślubów stała się kobietą całkowicie poświęconą Bogu i posłudze ubogim. Każdego dnia, uboga pośród ubogich, żyła i czyniła dzieła miłosierdzia w morzu cierpienia i nędzy, które ją otaczało.

Uwierzyć Bożej miłości

Ksiądz Prelegent uświadomił nam, iż św. Elżbieta pozostawiła nie tylko elżbietankom, ale i całemu Kościołowi przesłanie, które do dziś zadziwia i nadal zachowuje swoją aktualność, prowokując i wzywając do czegoś więcej. Św. Elżbieta zachęca do: uwierzenia Bożej Miłości do końca, nawet za cenę rezygnacji z dobra na rzecz jeszcze większego dobra, choć po ludzku trudno nam to zrozumieć; do odkrywania obrazu Boga we własnym sercu jako źródła siły, głębokiej radości i szczęścia, miłości do drugiego człowieka; do wdzięczności - także w obliczu osamotnienia, odrzucenia, przeciwności i upokorzenia, do odkrycia wartości złożonych ślubów zakonnych (nauczyć się widzieć oczyma wiary, dostrzegać to, co jest tam, gdzie „ani za mąż nie będą wychodzić, ani żenić się nie będą”), do odwagi, spontaniczności i pewności, mającej źródło w zasłuchaniu w Boga, do bycia sobą niezależnie od tego, jak inni nas ocenią (św. Elżbietę uznali za szaloną), w końcu do odwagi, męstwa i „wyobraźni miłosierdzia”. Trzeba dużej wrażliwości i delikatności, by odkryć wolę Pana wobec siebie samego, wspólnoty, zgromadzenia.
Ks. dr Sadowski podkreślił, że świętość była widziana w historii Kościoła jako szaleństwo krzyża, a szaleństwo św. Elżbiety było przedziwne. W jej życiu szczególnie dostrzegalna stała się cnota miłości. Jej życie było całkowicie ukierunkowane na czynienie dobra, było pieśnią miłości, ułożoną ze służby i wyrzeczenia. Św. Elżbieta postanowiła żyć Ewangelią w sposób prosty. Nie pozostawiła żadnych pism, ale liczne wydarzenia z jej życia mogą być zrozumiane tylko wówczas, gdy przyjmiemy dosłowne pojmowanie przez nią Ewangelii. Żarliwość i wewnętrzna moc św. Elżbiety pochodziła z jej relacji z Bogiem. Modlitwa jej była głęboka, nieustanna, czasami nawet wpadała w ekstazę. Stała świadomość obecności Boga była źródłem jej siły, radości i zaangażowania na rzecz ubogich. Spotkanie Jezusa Chrystusa w ubogich także pobudzało ją do wiary i modlitwy.
Jej pielgrzymka do Boga charakteryzowała się coraz większym wewnętrznym oderwaniem od świata, aż osiągnęła całkowite ogołocenie, jak Chrystus na krzyżu. Pod koniec życia nie pozostawiła dla siebie nic oprócz ubogiej szarej tuniki pokutnej, którą chciała zachować jako znak oddania się Bogu i w której pragnęła być pochowana.
Św. Elżbieta promieniowała radością i pogodą ducha. Zafascynowało ją piękno Chrystusa, „Tego Najpiękniejszego z synów ludzkich…” (Ps 45, 3), a jednocześnie Tego, „który nie miał wdzięku ani blasku… Męża boleści oswojonego z cierpieniem, przed którym się zakrywa twarz”. Kontemplując Jezusa Ukrzyżowanego, ujrzała Jego piękne oblicze, ale najpierw sama pozwoliła Chrystusowi, aby On ją dostrzegł.
Podsumowując, Prelegent wyraził nadzieję, iż spotkanie z tą, która uwierzyła miłości - św. Elżbietą, zaowocuje w nas umocnieniem wiary, a „przykład jej życia doda odwagi w pracy dla ubogich i oświeci naszą drogę duchową do Boga, źródła miłości, który jest Dobrem, całym Dobrem, najwyższym Dobrem, pokojem i radością”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Gorzkie Żale to od ponad trzech wieków jedno z najpopularniejszych nabożeństw pasyjnych w Polsce

2024-03-28 20:27

[ TEMATY ]

Gorzkie żale

Grób Pański

Karol Porwich/Niedziela

Adoracja przy Ciemnicy czy Grobie Pańskim to ostatnie szanse na wyśpiewanie Gorzkich Żali. To polskie nabożeństwo powstałe w 1707 r. wciąż cieszy się dużą popularnością. Tekst i melodia Gorzkich Żali pomagają wiernym kontemplować mękę Jezusa i towarzyszyć Mu, jak Maryja.

Autorem tekstu i struktury Gorzkich Żali jest ks. Wawrzyniec Benik ze zgromadzenia księży misjonarzy świętego Wincentego à Paulo. Pierwszy raz to pasyjne nabożeństwo wyśpiewało Bractwo Świętego Rocha w 13 marca 1707 r. w warszawskim kościele Świętego Krzyża i w szybkim tempie zyskało popularność w Warszawie, a potem w całej Polsce.

CZYTAJ DALEJ

Papież w więzieniu dla kobiet: jego obecność przesłaniem nadziei

2024-03-28 13:22

[ TEMATY ]

Watykan

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

Obchody Triduum Paschalnego Franciszek rozpocznie w tym roku w więzieniu kobiecym, gdzie będzie sprawował Mszę Wieczerzy Pańskiej. Dyrektor rzymskiej placówki podkreśla, że zarówno dla osadzonych, jak i pracowników zakładu karnego będzie to znak nadziei na przyszłość.

„Obecność Papieża w naszym zakładzie karnym oznacza wniesienie nadziei i miłosierdzia w rzeczywistość wielkiego cierpienia” - podkreśla dyrektor placówki. Nadia Fontana wskazuje, że personel dołożył wszelkich starań, aby w papieskiej liturgii uczestniczyła jak największa liczba więźniarek. „Wiele z nich wciąż nie dowierza, że Franciszek do nas przyjedzie, panuje ogromna radość i ferment przygotowań, aby liturgia była piękna” - mówi dyrektor więzienia dla kobiet.

CZYTAJ DALEJ

Wielki Czwartek we Wschowie z biskupem Tadeuszem

2024-03-28 22:04

[ TEMATY ]

Zielona Góra

fara Wschowa

Krystyna Pruchniewska

Wschowa

Wschowa

Liturgii Wieczerzy Pańskiej w kościele pw. św. Stanisława we Wschowie przewodniczył biskup diecezjalny Tadeusz Lityński.

Zapraszamy do obejrzenia fotogalerii p. Krystyny Pruchniewskiej:

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję