W 1917 r. masoneria obchodziła 200. rocznicę swego powstania. Fetowano tę rocznicę demonstracyjnie. Elementem zadufania był sztandar masonerii, na którym był wizerunek św. Michała Archanioła - pod szponami szatana. Św. Maksymilian, widząc to, postanowił złemu duchowi wytoczyć walkę. Pamiętał słowa Pisma Świętego: „Ona zetrze twoją głowę, a ty czyhać będziesz na Jej piętę” (por. Rdz 3, 15), więc postanowił pod Jej sztandarem rozpocząć walkę ze Złym. 17 października 1917 r. zaprosił do swojej celi pięciu kleryków wraz z Ojcem Magistrem, by przedstawić im plan założenia Stowarzyszenia Rycerstwa Niepokalanej. Zebranym przedstawił swój plan Rycerstwa Niepokalanej:
Cel: starać się o nawrócenie grzeszników zwłaszcza masonów.
Warunki: Oddać się całkowicie Niepokalanej jako narzędzie w Jej rękach. Nosić Cudowny Medalik. Wpisać się do księgi Rycerstwa.
Środki: do osiągnięcia celu odmawiać codziennie akt strzelisty do Niepokalanej: „O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy, i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za masonami i poleconymi Tobie”; a także wszystkie środki, byle godziwe, jak: modlitwa, post, jałmużna, dobre uczynki.
W taki sposób powstało w Kościele najliczniejsze stowarzyszenie, które ma - według św. Maksymiliana - zasadniczy cel: podbić cały świat dla Niepokalanej, by wszyscy ludzie na całym świecie należeli do Niej. Temu celowi poświęcił całe życie.
Św. Maksymilian wiedział, że aby móc skutecznie działać, trzeba było dotrzeć do ludzi przede wszystkim przez słowo pisane. Postanowił więc założyć miesięcznik „Rycerz Niepokalanej”. W tym czasie, po I wojnie światowej, trwała w Polsce niesamowita inflacja, więc zewnętrzne warunki wcale nie sprzyjały, żeby zakładać czasopismo. Mimo to pismo nieustannie rozszerzało się wśród ludzi. Najpierw w Krakowie, a gdy tam było za mało miejsca, św. Maksymilian przeniósł się z wydawnictwem do Grodna. Nie było tam dogodnie rozprowadzać „Rycerza” na całą Polskę, więc założył Niepokalanów. W 1933 r. liczba mieszkańców Niepokalanowa przekroczyła 400 osób, a nakład „Rycerza” wynosił 680 tys. egzemplarzy.
W 1934 r. Franciszkanie Konwentualni posiadali 1 prowincję z 27 klasztorami. Prowincjałem był o. Anzelm Kubit - gorliwy zakonnik i czciciel Niepokalanej. W czasie wizytacji 18 czerwca 1934 r., m.in. rozporządzeniami, nakazał założyć Rycerstwo Niepokalanej. Ale ówcześni gwardianowie „jakoś” tego zarządzenia nie zdołali wykonać. Później przyszła wojna, co też nie sprzyjało realizacji zamiarów prowincjała, dopiero kolejny gwardian przemyskiego klasztoru o. Celestyn Gacek wypełnił to postanowienie. 3 kwietnia 1947 r. na kapitule konwenckiej poddał myśl, aby przy kościele założyć Rycerstwo Niepokalanej dla szerzenia kultu Cudownego Obrazu. Ojcowie wyrazili zgodę. Gwardian zwrócił się do biskupa o wydanie dekretu erekcyjnego.
Kuria Biskupia 6 czerwca 1947 r. wydała dekret erekcyjny następującej treści:
Erygujemy niniejszym przy przemyski kościele Ojców Franciszkanów pobożne Stowarzyszenie Milicji Niepokalanej. Pozwalamy równocześnie na przynależenie do Prymarii Milicji Niepokalanej w Rzymie.

† Franciszek Barda, Bp
Ks. Władysław Wyderka - kanclerz

A do gwardiana o. Celestyna Gacka specjalne pismo:
Załączając dekret erekcyjny Milicji Niepokalanej przy tamtejszym kościele, przesyłamy Przewielebności Twojej i wszystkim Członkom Milicji z życzeniami pomyślnego rozwoju - moje błogosławieństwo arcypasterskie.

† Franciszek Barda, Bp
Ks. Władysław Wyderka - kanclerz

Ten dekret zapisany został na stronie 219. w aktach Konwentu.
Błogosławieństwo biskupa szybko zaowocowało. W niedługim czasie zapisało się 731 osób. Przy każdej podawano: nazwisko i imię, datę i miejsce urodzenia, stan, miejsce zamieszkania, datę przyjęcia do Rycerstwa i kto przyjmował.
Te wszystkie dane osobowe zapisane są w grubej księdze o objętości ok. 400 stron, noszącej tytuł: „Milicja Niepokalanej (Rycerstwo Niepokalanej) przy kościele Ojców Franciszkanów w Przemyślu od 1947 r.”.
W tym roku 6 czerwca minęła 60. rocznica założenia Rycerstwa. Główne uroczystości odbyły się 3 czerwca. Przewodniczył im wieloletni prezes Rycerstwa na cały świat o. Stanisław Piętka, obecnie gwardian Niepokalanowa. Z tej okazji kościół nasz otrzymał relikwie św. Maksymiliana, by święty umacniał nas w wierze, nadziei i miłości, abyśmy za przykładem sługi Bożego Jana Pawła II należeli coraz bardziej do Maryi i przyczyniali się do szerzenia czci Niepokalanej nie tylko w naszym kraju, ale także w zjednoczonej Europie, czemu sprzyjać mogą liczne wyjazdy emigracyjne Polaków.