Budzynek to jedna z najmniejszych parafii naszej archidiecezji, jednak zasługuje na uwagę ze względu na piękno swojej świątyni i niezwykłą przeszłość. Pierwsza wzmianka o tej miejscowości, wówczas zwanej Woźniki, pochodzi z 1357 r. Przez krótki czas Budzynek szczycił się nawet prawami miejskimi. W 1454 r. właściciel Woźnik - Dadźbóg uzyskał od króla Kazimierza Jagiellończyka przywilej na założenie miasta Międzyrzec na gruntach tej wsi, jednak była to lokacja nieudana i o planach dotyczących nowego miasteczka szybko zapomniano. Dlatego w następnych stuleciach Budzynek występował w dokumentach już tylko jako wieś. Nazwa Budzynek nawiązuje do wyrazu „budzyń”, zachowanego jeszcze w gwarze ludowej i oznaczającego „lichszą część wsi”. Cennym zabytkiem sztuki sakralnej, jaki odnajdziemy w Budzynku, jest parafialny, modrzewiowy kościół pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela, zbudowany w latach 1710-11 przez starostę łęczyckiego Stefana Szołdreckiego, dziedzica wsi. W latach 1711-73 był kościołem misyjnym Ojców Jezuitów, zaś od 1773 do 1926 r. - kościołem filialnym parafii w Leźnicy Wielkiej. Miejscowa parafia pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela i Świętej Trójcy została erygowana dopiero w 1926 r. przez bp. Wincentego Tymienieckiego.
Drewniana, niewielka świątynia jest konstrukcji zrębowej. Nawa została zbudowana na planie kwadratu, a prezbiterium na planie ośmioboku. Kruchtę zastąpiono podcieniem, nad którym na czterech słupach i dwóch rysiach umieszczono chór muzyczny. Dach jest trójspadowy, kryty gontem z okapem i wieżyczką na sygnaturkę. Osobliwością kościoła w Budzynku są wystające na narożach, ułożone na zrąb, nierówne belki.
Wyposażenie wnętrza świątyni nosi głównie cechy barokowe i rokokowe. Odnajdziemy tam cenny, XIX-wieczny barokowy ołtarz główny, dwa ołtarze boczne rokokowe z rzeźbami świętych i obrazami Matki Bożej z Dzieciątkiem (XVIII w.) i św. Józefa (XVIII w.), obrazy: Uczta Herodiady - Ścięcie św. Jana Chrzciciela, św. Efrema i św. Antoniego. Z ruchomego wyposażenia kościoła na szczególną uwagę zasługują dwie rzeźby gotyckie z pierwszej połowy XVI w. Wśród wyposażenia liturgicznego najcenniejszy jest pozłacany mosiężny kielich z pateną, pochodzący prawdopodobnie z XV stulecia.
Dzwonnica wybudowana została w 1978 r. Cmentarz grzebalny znajduje się w odległości 800 m od kościoła. Plebanię murowaną z kamienia wybudowano w 1926 r.
W latach 1996-97 dokonano gruntownego remontu kościoła. Ponieważ kościół jest bardzo cennym zabytkiem narodowego dziedzictwa, władze państwowe finansowały prace remontowe i konserwacyjne, a remont przeprowadzony był pod kierunkiem wojewódzkiego konserwatora zabytków.
Do parafii należą miejscowości: Budzynek, Janów, Kosobudy, Marysławów, Simonia, Stefanów, Woźniki i trzy domy Idzikowic. Odpust parafialny obchodzony jest w ostatnią niedzielę sierpnia (wspomnienie liturgiczne Ścięcia św. Jana Chrzciciela ma miejsce 29 sierpnia).

Były proboszcz, ks. Stanisław Wroński, zrealizował w tym roku przy współpracy parafian bardzo ważną inicjatywę: zbudowano ogrodzenie cmentarza grzebalnego, a na jego terenie postawiono krzyż oraz stół ołtarzowy do sprawowania Eucharystii. 27 października metropolita łódzki abp Władysław Ziółek dokonał poświęcenia tych obiektów.
Wierni (ok. 340 osób) zajmują się głównie rolnictwem. W tej małej wspólnocie jest spora grupa ministrantów oraz dziewcząt stanowiących scholę parafialną. Jest także koło różańcowe i Rada Parafialna.