Reklama

Niedziela Małopolska

Św. Rita ocaliła życie mojego syna. Dwukrotnie!

Wszystko zaczęło się, gdy miałam rodzić piąte dziecko. Ta ciąża – jako jedyna – przebiegała książkowo, więc liczyliśmy na szczęśliwe rozwiązanie. Do czasu przyjęcia mnie na salę porodową...

[ TEMATY ]

rodzina

świadectwo

św. Rita

uzdrowienie

Komunia święta Pawła. Fot. archiwum rodzinne

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wówczas okazało się, że syn był owinięty pępowiną, która była za krótka i dziecko nie mogło się z niej wyswobodzić. Pojawiły się ogromne bóle, panika tak przenikała umysł, że chciałam uciekać z łóżka i szukać ratunku gdzieś indziej. Wtedy przyszło do mnie natchnienie, aby pomodlić się do św. Rity. Teściowa kiedyś o niej opowiadała. Słowa „to wielka święta od spraw trudnych i beznadziejnych, pamiętaj, że możesz się do niej zwracać” nagle zadźwięczały w mojej głowie. Pomodliłam się na głos bez skrępowania: „Święta Rito, jeśli istniejesz, dopomóż, aby to dziecko urodziło się zdrowe albo żeby Pan Bóg zabrał je do siebie”. Położna natychmiast podjęła inne działanie i syn pojawił się na świecie.

Kolejny cud

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Oszołomiona potęgą tego wstawiennictwa wielokrotnie zwracałam się o pomoc do św. Rity. Szczególnie prosiłam o jej wsparcie, gdy syn w niewiadomych przyczyn nie był w stanie dotrwać do końca pierwszej połowy piłkarskiego meczu. Nie potrafił złapać tchu, kondycja zmalała niemal do zera. Pojechaliśmy z Pawłem na konsultację do Warszawy - tam dr Paweł Michalski zalecił wykonanie operacji i kazał przygotować się na najgorsze.

Operację wstawienia implantu piersiowego zaplanowano na 22 sierpnia, a 22 dnia każdego miesiąca modlimy się przecież o wstawiennictwo św. Rity. Jechałam do szpitala tak spokojna, że kuzynka, którą odwiedziliśmy po drodze, wręcz dziwiła się moją postawą. Ten wewnętrzny pokój, który mnie ogarnął, to był Boży pokój i świadomość, że św. Rita jest z nami. Niestety, gdy dojechaliśmy na miejsce, lekarz poinformował nas, że nie będzie w stanie przeprowadzić operacji samodzielnie i musi poprosić o pomoc innego chirurga. Jak zapewnił „nie chciał łamać klatki syna” i miał nadzieję, że uda się wprowadzić implant między żebrami. Operacja była na tyle trudna, że wymagała zatrzymania pracy jednego, a potem drugiego płuca.

Reklama

Walka o powrót do normalności

Gdy Paweł się wybudził był jak noworodek. Przez dwa miesiące dochodził do siebie i powoli uczył się podstawowych czynności. Bardzo bał się odstawienia silnych leków przeciwbólowych. Lekarz powiedział, że nie powinno się tak długo przyjmować tego typu medykamentów, a syn nie chciał przestać ich brać. Myśleliśmy, że będzie potrzebna rozmowa z psychologiem. Znowu zwróciliśmy się do św. Rity. Wkrótce odstawiliśmy leki, psycholog też nie był potrzebny. Dziękowaliśmy świętej, że obeszło się bez wizyty u kolejnych specjalistów, a Paweł doszedł do siebie.

Majowa uroczystość 

Niedługo później po raz pierwszy wzięłam udział w dorocznej uroczystości ku czci św. Rity, która odbywa się 22 maja w Krakowie przy parafii św. Katarzyny i jest wielkim wydarzeniem dla całego miasta. Nie spodziewałam się, że tylu ludzi, także tych młodych, ma za co dziękować św. Ricie. Lista podziękowań czytanych przed Mszą św. była zaskakująca. W czasie uroczystości czułam obecność świętej, ciepło, bezpieczeństwo.

Wciąż wyprasza łaski

Dziś współtworzę grupę modlitewną o roboczej nazwie Ritanki (uśmiech). Każdego 22 dnia miesiąca modlimy się w intencjach nam powierzonych. Później dziękujemy świętej, bo udaje nam się wiele wyprosić za jej wstawiennictwem - na przykład łaskę potomstwa dla syna i synowej, którzy przez około dwa lata starali się o dziecko. Po pierwszej wspólnotowej modlitwie w/w intencji przyszła radosna wieść – Emilia była w ciąży.

Patrząc wstecz, widzę, jak Pan Bóg prowadził mnie przez te trudne doświadczenia. Na początku małżeństwa planowałam wydać na świat tylko dwoje dzieci. Dziś wychowujemy ich pięcioro. Nie jest tak, jak planowałam, ale okazało się, że Bóg ma dla nas najlepszy plan. Bóg, który się troszczy i jest najwspanialszym reżyserem życia.

Reklama

Archiwum rodzinne państwa Omylaków

Paweł ma dziś 22 lata. Na zdjęciu z mamą

Paweł ma dziś 22 lata. Na zdjęciu z mamą

Asia Omylak

2020-05-13 08:45

Ocena: +24 -3

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Recepta na rubinowe gody

Co jest potrzebne, żeby małżeństwo się udało? żeby w czwartej dekadzie bycia razem mieć ciągły apetyt na wspólne życie?

Małżeństwo to nie improwizacja – do małżeństwa trzeba się przygotować. Po pierwsze: zdobyć jak najlepsze wykształcenie, wyuczyć się zawodu, aby zapewnić utrzymanie przyszłej rodzinie. Po drugie: pracować nad sobą, swoim charakterem, wymagać od siebie, pamiętając, że drugiej osobie można ofiarować tylko to, co się rzeczywiście posiada. Po trzecie: jak najlepiej wzajemnie się poznać – nie tylko podczas romantycznych spacerów, ale także w działaniu, w codziennych obowiązkach, w sytuacjach stresujących, wymagających szybkich decyzji, a przede wszystkim w takich, w których trzeba odsłonić prawdę o swojej hierarchii wartości. Po czwarte – i najważniejsze – zaprosić do tej relacji Chrystusa, aby umacniał, oczyszczał, uświęcał rodzącą się miłość. A potem... wystarczy to wszystko kontynuować.

CZYTAJ DALEJ

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

całun turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

- Czy może pani profesor wyjaśnić tytuł swojej nowej książki „Via Sindonis”?

CZYTAJ DALEJ

Zatęsknij za Eucharystią

2024-03-28 23:37

Marzena Cyfert

Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył bp Maciej Małyga

Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył bp Maciej Małyga

Tęsknimy za różnymi rzeczami (…) Czy kiedyś jednak tęskniłem za przyjęciem Komunii świętej? To jest chleb pielgrzymów przez świat do królestwa nie z tego świata – mówił bp Maciej Małyga w katedrze wrocławskiej.

Ksiądz biskup przewodniczył Mszy Wieczerzy Pańskiej. Eucharystię koncelebrowali abp Józef Kupny, bp Jacek Kiciński oraz kapłani z diecezji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję