Drodzy Bracia Kapłani!
Drodzy Bracia i Siostry - Wierni Diecezjanie!
2. Wierni świeccy w diecezji
Druga część spotkań synodalnych w dekanacie poświęcona była
dyskusjom, które odbywały się w grupach. W dyskusji podejmowane były
następujące tematy:
a. "Świadomość wiary w rodzinie".
b. "Doświadczenie religijne w rodzinie".
c. "Postawy moralne jako konsekwencja wiary".
d. "Świecki chrześcijanin a duchowni".
Podczas dyskusji ukazano wiele ciekawych świadectw i propozycji
duszpasterskich, świadczących o wielkiej miłości wiernych do Kościoła
i ukazujących troskę o jego pomyślny rozwój.
Ad. a. W grupach dyskusyjnych, w których podjęto temat "
Świadomość wiary w rodzinie" wskazano na wielką potrzebę edukacji
religijnej nie tylko dzieci, ale także ludzi dorosłych. Stwierdzono
wielką ignorancję religijną wiernych, a często ogromne zafałszowanie
prawdy ewangelicznej. Stąd apelowano do wszystkich rodzin o podjęcie
lektury Pisma Świętego, czytelnictwa prasy katolickiej (w każdej
rodzinie przynajmniej jedno czasopismo religijne), książek religijnych
oraz podkreślano ważną rolę rozmów na tematy religijne w rodzinie.
Ogromną pomocą jest również udział w rekolekcjach parafialnych, zamkniętych
i wakacyjnych. Podkreślono, że umiejętne korzystanie z mediów, domaga
się także zdecydowanych sprzeciwów wobec demoralizacji i niszczenia
wartości religijnych przez programy, widowiska czy wystawy.
Ad. b. W drugiej grupie tematycznej poruszony był problem "
Doświadczenie religijne w rodzinie". W dyskusji zwrócono uwagę na
znaczenie wspólnej modlitwy rodzinnej, osobisty przykład rodziców
jest prawdziwą szkołą modlitwy dla dzieci i młodzieży. Ważna jest
również
modlitwa wspólnotowa, realizowana podczas każdej Mszy św.
oraz nabożeństwa paraliturgicznego.
Niemałe znaczenie w życiu rodziny spełnia obrzędowość związana
z kultywowaniem obrzędów i tradycji wynikających z okresów liturgicznych,
a także uroczystości kościelnych i narodowych oraz przekaz tradycji
rodzinnych, związanych z ważnymi wydarzeniami religijnymi w życiu
każdej rodziny (przyjęcie sakramentów świętych, pogrzeb w rodzinie,
rocznice, imieniny). Zwracano uwagę na troskę o religijne przeżywanie
tych wydarzeń, uwolnienie od świeckich naleciałości i zwyczajów,
a także narzucanych przez wpływy zagraniczne.
Wychowanie religijne dzieci jest zadaniem nie tyle katechetów,
ale przede wszystkim rodziców. To rodzice są pierwszymi katechetami
dla każdego dziecka i nikt, ani nic ich nie zastąpi. Rodziców winny
wspierać w tym dziele wszystkie organizacje i instytucje, a rodzice
podejmować szerszą współpracę ze szkołą i parafią. Potrzeba większego
zaangażowania wiernych świeckich w dziełach wycho-
wawczych, podejmowanych przez parafie i ruchy katolickie,
tak w okresie roku szkolnego, jak i podczas wakacji. Podkreślano
także, że nie bez znaczenia jest kształtowana w rodzinie postawa
szacunku dla osób starszych i chorych.
Ad. c. Kolejny temat sygnalizował problem: "Postawy moralne
konsekwencją wiary". Nie bez znaczenia w drodze do świętości jest
potrzeba autorytetu, który stanowi dla każdego człowieka drogowskaz,
zwłaszcza przy podejmowaniu trudnych decyzji. Jakże bardzo potrzeba
u rodziców i starszych jasnego przykładu postawy szacunku względem
każdego człowieka, panowania nad swoim językiem, unikania plotek,
a tym bardziej oszczerstw.
Wielkim niebezpieczeństwem dla każdego wiernego jest nadmierne
zafascynowanie tym, co ziemskie i szalona pogoń za dobrami materialnymi,
co często rodzi nieuczciwość i krzywdzenie słabszych. Nie można patrzeć
obojętnie, gdy słabszy jest krzywdzony.
Ad. d. Następne zagadnienie to "Relacje między duchownymi
a wiernymi świeckimi". W dyskusji wskazywano na potrzebę szerszej
popularyzacji nauczania Ojca Świętego, którego podziwiamy, a jakże
słabo znamy jego nauczanie. Stąd wierni winni szerzej korzystać z
możliwości poznania nauczania papieskiego na spotkaniach i w grupach
dyskusyjnych.
Kościołem diecezjalnym kieruje Biskup diecezjalny, z którym
wierni winni współpracować według potrzeb, swoich możliwości i umiejętności.
Podkreślano także konieczność szerszego zaangażowania się wiernych
w pomoc kapłanowi w parafii, by ten mógł więcej czasu poświęcić na
spotkania z wiernymi indywidualnie i w grupach, katechezę i inne
posługi duszpasterskie. Często kapłan zmuszony koniecznością podejmowania
prac właściwych wiernym świeckim nie jest w stanie dobrze realizować
zadań duszpasterskich. Wiele nieporozumień między świeckimi a kapłanem
rodzi się z niewiedzy wiernych, traktujących parafie jako instytucję
usługową, kapłana jako przedsiębiorcę. Znajomość problemów parafii
i osobiste zaangażowanie się świeckich w sprawy im właściwe pozwala
w sposób prawidłowy realizować zadania, jakie przed parafią postawił
Sobór Watykański II. Kapłani potrzebują nieustannego wsparcia modlitewnego
od wiernych.
We wszystkich grupach podkreślano konieczność wychowania
do właściwego korzystania z mediów, potrzebę katechezy i osobistego
dokształcania religijnego, połączonego z formacją, a także apostolstwa
ludzi świeckich, pielęgnowanie wartości rodzinnych i patriotycznych
oraz obronę wiary w zlaicyzowanym świecie. Propozycje zostaną podjęte
i opracowane przez Zespół ds. Świeckich i przygotowane do dalszej
dyskusji.
3. I Synod Diecezjalny - zadaniem nas wszystkich
Celem spotkań było zainicjowanie dyskusji w parafialnych
zespołach synodalnych i próba określenia tematyki koniecznej do podjęcia
przez synod diecezjalny.
Wszystkich Diecezjan zachęcam do włączenia się w prace Synodu
w swoich parafiach. Wszelkie propozycje synodalne można zgłaszać
do relatorów dekanalnych lub bezpośrednio do sekretariatu Synodu.
Dzieląc się tymi troskami wiernych, zachęcamy do dalszej
pracy nad poruszonymi tematami i zapraszamy do refleksji nad następnymi
zagadnieniami, które będą prezentowane w biuletynach synodalnych
oraz w "Źródle Diecezji Rzeszowskiej" i "Niedzieli Południowej",
a także w internecie na Stronie Rzeszowskiego Informatora Katolickiego
oraz w Radiu VIA - w specjalnych programach synodalnych.
Niech udział w nabożeństwach Wielkiego Postu prowadzi nas
także do odpowiedzialności za nasze rodziny, za tworzenie w nich
atmosfery wspólnoty.
Niech odpowiedzialność za dobro wspólne i za Ojczyznę, którą
winniśmy miłować i pracować dla niej, będzie wyrazem naszej religijności.
Zbliża się 10. rocznica istnienia naszej diecezji. Te dzieje
zawierzajmy Matce Najświętszej, która nawiedza parafie naszej diecezji
i łączmy się wszyscy w modlitwie z tymi parafiami.
Na dalsze zgłębianie tajemnicy Kościoła - wszystkim z serca
błogosławię.
Rzeszów, 2 lutego 2002 r.
Pomóż w rozwoju naszego portalu