Reklama

Kościół

O Katolicką Poradnię Rodzinną zabiegała 9 lat

- Mogę pomagać innym, bo Bóg mi wiele ofiarował – podkreśla Gabriela Wojtczak, twórczyni Kołobrzeskiej Katolickiej Poradni Rodzinnej „Na skale”, która w czerwcu br. rozpoczęła swoją działalność w salce św. Józefa przy Bazylice pw. Wniebowzięcia NMP w Kołobrzegu. Z Gabrielą Wojtczak, która zabiegała o tę poradnię przez 9 lat rozmawia Wanda Milewska.

[ TEMATY ]

rodzina

poradnia rodzinna

Adobe. Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KAI: Jakie ma Pani wykształcenie?

- Ukończyłam Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego – administrację publiczną. Jestem również absolwentką kilku kierunków studiów podyplomowych Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, a także ukończyłam studia podyplomowe - teologiczne na Uniwersytecie Szczecińskim. Jestem również specjalistą ds. terapii uzależnień. A wszystko to, by służyć pomocą bliźnim.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

KAI: Czy udziela Pani porad psychologicznych?

Reklama

- Należy podkreślić, iż wspieram osoby potrzebujące pomocy bazując na swoich własnych doświadczeniach życiowych oraz zawodowych - podpierając się jedynie moim wszechstronnym wykształceniem. Udzielam wszelkich porad, a w szczególności właśnie porad psychologiczno-duchowych, bo to jest punkt wyjścia. Staram się rozpocząć od wskazania danej osobie na jej własne serce. A tam zawsze wiele się dzieje… Różnych i często zupełnie niepotrzebnych rzeczy także! Zawsze chciałam pomagać ludziom. Wiele mi Pan Bóg ofiarował, dlatego ja też pragnę pomagać bliźnim. Przy czym wykorzystuję również swoje doświadczenie małżeńskie i rodzinne. Gdyby w mojej rodzinie był bałagan, to nie byłoby w porządku, abym starała się pomagać innym poukładać ich własne życie. Każdy człowiek się gubi, ale każdy, jeśli tylko zechce - może powstać dzięki Łasce Bożej, Bożemu Miłosierdziu i pomocy naszej Niepokalanej Miłości – Matce Jezusa i naszej Niebieskiej Mamusi - Maryi.

KAI: Jak wygląda poukładane życie?

- Jestem mężatką od 28 lat. Zostaliśmy obdarowani przez Boga trojgiem dzieci. Pierwszy z synów – Jan, zeszłego roku przyjął z rąk bp. Edwarda Dajczaka Święcenia Kapłańskie. Córka Wiktoria, mgr inż. energetyk - wyszła już za mąż, tak więc do naszej rodziny dołączył zięć, dla nas - kolejny syn i dar od Pana Boga - Szczepan. Najmłodszy z synów - Miłosz ukończył właśnie w terminach zerowych egzaminy na drugim roku studiów prawniczych na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Cóż więcej… Jesteśmy normalną polską rodziną. Rodziną wierzącą i pokładającą ufność w Bogu, bo to przecież w Nim…, z Nim… i z Jego - raz jeszcze podkreślę - Bożej Łaski dane nam było tak pięknie wychować i ukształtować nasze potomstwo.

KAI: Czuje się pani zapracowana?

Reklama

- Nie, absolutnie – nie odczuwam przepracowania. Robię to co lubię, a nawet kocham! Bo kocham pomagać ludziom, o takim ośrodku poradnictwa myślałam od wielu lat i teraz to się udało. Pragnę za to bardzo serdecznie podziękować ks. bp. Krzysztofowi Włodarczykowi, dzięki któremu cała ta inicjatywa stała się możliwa do wykonania. Wielkie dzięki składam również naszemu ks. Proboszczowi Andrzejowi Pawłowskiemu za siedzibę. Bo przecież, gdzie bylibyśmy bardziej wiarygodni, jak nie przy parafii, jak nie na Skale! Wprawdzie brakuje tu jeszcze sprzętów, choćby komputera, internetu, drukarki, jednak wszystko przed nami. Najważniejsze, że już udzielamy porad i konkretnej pomocy.

KAI: Na czym polega ta konkretna pomoc?

- Wspieranie ludzi we wszystkich sprawach z jakimi się do nas zgłaszają. Wymierną pomocą są różnego rodzaju sprawy administracyjne, urzędowe, bo jak wiadomo papierologia w naszym kraju dla przeciętnego człowieka jest wręcz nie do ogarnięcia. Wspieram ludzi w wypełnianiu dokumentów, piszę pozwy sądowe, pomagam pisać listy motywacyjne, CV, składać dokumenty na studia, itp. Przede mną leży stos dokumentów, które przygotowuję do sądu, a to przecież nie wszystko! Za każdym dokumentem stoi przecież Człowiek i jego konkretna sprawa, jakże czasem smutna i trudna historia. Praktycznie wszystkie nadają się na książkę…

Współpracują ze mną dwie Panie: Pani Ewelina Kościelna, wzorowa żona i matka trójki dzieci, pedagog, doradca rodziny, która to wspiera mnie od samego początku, tj.: od dnia, kiedy to nasz Pan 9 lat temu - zaprosił mnie do stworzenia takiego miejsca przy naszej kołobrzeskiej Bazylice. Porad udziela również bardzo doświadczona Pani Maria Sołoducho, doradca rodziny, która prowadzi również nauki przedmałżeńskie dla narzeczonych.

Poradnia czynna jest dwa razy w tygodniu: w poniedziałki i środy w godzinach 16.00 - 18.00.

KAI: Czy ma pani czas na przyjemności, na rozwijanie zainteresowań?

Reklama

- Oczywiście! Mam wiele pasji i zainteresowań. Jestem żeglarką, taterniczką, podróżniczką, a także poetką, aforystką, felietonistką i jednocześnie członkiem Stowarzyszenia Kołobrzeskich Poetów.

KAI: Czy poradnia ma określony zakres pomocy?

- Porady i pomoc udzielane są w zakresie wspierania rodzin i osób samotnych, przeżywających trudności osobiste, rodzinne i zawodowe. Mogą się zgłaszać ludzie przechodzący kryzysy małżeńskie, osoby uzależnione oraz ich rodziny, małżeństwa z problemami niepłodności, w razie potrzeby zapewniona jest także opieka duszpasterska oraz pomoc administracyjno-prawna.

Jest wiele osób, które wspierają naszą działalność – m.in. prawnik, pedagodzy, pielęgniarka, terapeuta zajęciowy, s. zakonna, jest także matka po stracie syna oraz młodzież służąca pomocą bliźnim. Jeżeli są osoby, które chciałyby się włączyć do pomocy w naszej poradni, to już teraz serdecznie zapraszamy!

KAI: Czy poradnia jest tylko dla osób wierzących?

- Ten punkt jest miejscem, do którego każdy może przyjść, czy to osoba wierząca czy też niewierząca. Nikt nie wyjdzie stąd bez wsparcia. Tu zawsze pomożemy i podprowadzimy do Jezusa - miłością.

KAI: Z jakimi problemami już zgłosili się ludzie?

Reklama

- Do poradni zgłaszają się osoby z problemami rodzinnymi, wychowawczymi, małżeńskimi. Mamy również przypadki osób, które chciały targnąć się na własne życie, jak i te, które takie próby dokonywały. Osoby z rodzin, w których na porządku dziennym obecna jest przemoc psychiczna i toczą się sprawy sądowe, rozwodowe. Tam gdzie rodzice się rozstają, najczęściej pojawiają się problemy ich niepełnoletnich dzieci: narkotyki, alkohol, nieplanowane ciąże i przedwczesne macierzyństwo. Często trzeba im szukać dachu nad głową. Są także osoby z majętnych domów, w których wszystko jest, tylko brak jest miłości. Bo należy podkreślić, że wszystko w życiu człowieka dzieje się z miłości, albo z jej braku…, niestety. Zgłaszają się do nas również osoby z problemem uzależnienia. Należy podkreślić, że problem ten zaczyna przeważać u kobiet. Gdy dotyczy to mężczyzny - jest to straszne, jednak gdy dotyczy to kobiet, to w rodzinach dzieją się prawdziwe tragedie. Jeszcze raz podkreślę: ponieważ w mojej rodzinie jest wszystko na swoim miejscu, dlatego mogę pomagać innym ludziom. Posiadam tę siłę od Boga, któremu codziennie dziękuję, że ofiarował mi tak wiele, że mogę obdarowywać innych. Bo jeśli Pan Bóg jest na pierwszym miejscu, to cała reszta zawsze będzie na swoim miejscu.

KAI: Bardzo dziękuję za rozmowę.

***

Kołobrzeska Katolicka Poradnia Rodzinna “Na Skale” miała rozpocząć funkcjonowanie w kwietniu, ze względu na pandemię termin został przesunięty i obecnie z zachowaniem wymaganych środków ostrożności przyjmuje pierwszych potrzebujących.

Proboszcz kołobrzeskiej konkatedry ks. Andrzej Pawłowski podkreślił, że poradnia powstała w bardzo istotnym czasie, ponieważ po długim okresie epidemii mnóstwo ludzi jest zmęczonych, zagubionych, którzy potrzebują różnego rodzaju wsparcia m.in także psychicznego.

Rozmawiała Wanda Milewska

2020-06-26 12:57

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Prezydent Komorowski o wprowadzeniu ogólnopolskiej Karty Dużych Rodzin

[ TEMATY ]

rodzina

www.prezydent.pl

O planach i potrzebie wprowadzenia ogólnopolskiej Karty Dużych Rodzin mówił Prezydent RP w Grodzisku Mazowieckim. Bronisław Komorowski wraz z małżonką wziął udział w inauguracji I Ogólnopolskich Dni Dużych Rodzin, zorganizowanych przez władze samorządowe oraz Związek Dużych Rodzin Trzy Plus. Gratulując władzom samorządowym Grodziska, które jako pierwsze na Mazowszu wprowadziły Kartę Dużych Rodzin, prezydent Komorowski stwierdził, że „jak żywioł” przez Polskę przetacza się idea tworzenia Kart Dużych Rodzin. Wprowadziło ją już ponad 50 miast w całym kraju, na szczeblu regionalnym powstała karta małopolska, a kolejni marszałkowie składają deklaracje, że to zrobią, m.in. marszałek województwa śląskiego. - Mam nadzieję, że koordynacja dwóch kart - małopolskiej i śląskiej - stanie się dobrym impulsem do tworzenia ogólnopolskiej Karty Dużych Rodzin - stwierdził prezydent Komorowski. Zapowiedział koordynację działań z ministrem pracy i polityki społecznej Władysławem Kosiniak Kamyszem, ministrem transportu i infrastruktury, kultury. - Wprowadzenie takiej karty wymaga konsolidacji wysiłków rządowych, prezydenckich, i samorządowych - podkreślił prezydent.
CZYTAJ DALEJ

Szkaplerz „kołem ratunkowym”

Szkaplerz to najpopularniejsza obok Różańca świętego forma pobożności maryjnej. Historia szkaplerza sięga góry Karmel w Ziemi Świętej, kiedy to duchowi synowie proroka Eliasza prowadzili tam życie modlitewne. Było to w XII wieku. Z powodu prześladowań ze strony Saracenów bracia Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel przenieśli się do Europy i dali początek zakonowi zwanemu karmelitańskim. W południowej Anglii w Cambridge mieszkał pewien bogobojny człowiek - Szymon Stock, generał zakonu, który dostrzegając grożące zakonowi niebezpieczeństwa, modlił się gorliwie i błagał Maryję, Najświętszą Dziewicę, o pomoc. Pewnej nocy, z 15 na 16 lipca 1251 r., ukazała mu się Najświętsza Panienka w otoczeniu aniołów. Szymon otrzymał od Maryi brązowy szkaplerz i usłyszał słowa: „Przyjmij, Synu najmilszy, szkaplerz Twego zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla Ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania”. Od tamtej pory karmelici noszą szkaplerz, czyli dwa prostokątne skrawki wełnianego sukna z naszytymi wyobrażeniami Matki Bożej Szkaplerznej i Najświętszego Serca Pana Jezusa, połączone tasiemkami. Słowo „szkaplerz” pochodzi od łacińskiego słowa „scapulae” (plecy, barki) i oznacza szatę, która okrywa plecy i piersi. Papież Pius X w 1910 r. zezwolił na zastąpienie szkaplerza medalikiem szkaplerznym. Do wielkiej Rodziny Karmelitańskiej chcieli przynależeć wielcy tego świata - królowie, książęta, możnowładcy, ale i zwykli, prości ludzie. Dzięki papieżowi Janowi XXII - temu samemu, który wprowadził święto Trójcy Świętej i wyraził zgodę na koronację Władysława Łokietka - szkaplerz stał się powszechny. Papież miał objawienia. Matka Boża przyrzekła szczególne łaski noszącym pobożnie szkaplerz karmelitański. A Ojciec Święty ogłosił te łaski światu chrześcijańskiemu bullą „Sabbatina” z dnia 3 marca 1322 r. Bulla mówiła o tzw. przywileju sobotnim. Szczególne prawo do pomocy ze strony Maryi w życiu, śmierci i po śmierci mają ci, którzy noszą szkaplerz. Jest to niejako suknia Maryi, czyli znak i nieomylne zapewnienie macierzyńskiej opieki Matki Bożej. Kto nosi szkaplerz karmelitański, ten otrzymuje obietnicę, że dusza jego wkrótce po śmierci będzie wyzwolona z czyśćca. Stanie się to w pierwszą sobotę miesiąca po śmierci. Oczywiście, pod warunkiem, że ta osoba nosiła szkaplerz w należytym duchu i żyła prawdziwie po chrześcijańsku, zachowała czystość według stanu i modliła się modlitwą Kościoła. Jan Paweł II pisał do przełożonych generalnych Zakonu Braci NMP z Góry Karmel i Zakonu Braci Bosych NMP z Góry Karmel, że w znaku szkaplerza zawiera się sugestywna synteza maryjnej duchowości, która ożywia pobożność ludzi wierzących, pobudzając ich wrażliwość na pełną miłości obecność Maryi Panny Matki w ich życiu. „Szkaplerz w istocie jest «habitem» - podkreślał Ojciec Święty. - Ten, kto go przyjmuje, zostaje włączony lub stowarzyszony w mniej lub więcej ścisłym stopniu z zakonem Karmelu, poświęconym służbie Matki Najświętszej dla dobra całego Kościoła. Ten, kto przywdziewa szkaplerz, zostaje wprowadzony do ziemi Karmelu, aby «spożywać jej owoce i jej zasoby» (por. Jr 2, 7) oraz doświadczać słodkiej i macierzyńskiej obecności Maryi w codziennym trudzie, by wewnętrznie się przyoblekać w Jezusa Chrystusa i ukazywać Jego życie w samym sobie dla dobra Kościoła i całej ludzkości” (por. Formuła nałożenia szkaplerza). Papież Polak od wczesnych lat młodości nosił ten znak Maryi. I zawsze zaznaczał, jak ważny w jego życiu był czas, gdy uczęszczał do kościoła na Górce (Karmelitów) w Wadowicach. Szkaplerz przyjęty z rąk o. Sylwestra nosił do końca życia. (Szkaplerz św. Jana Pawła II znajduje się w klasztorze Karmelitów w Wadowicach.) W orędziu z okazji jubileuszu 750-lecia szkaplerza karmelitańskiego pisał, że szkaplerz „staje się znakiem przymierza i wzajemnej komunii między Maryją i wiernymi, a w rezultacie konkretnym sposobem zrozumienia słów Jezusa na krzyżu do Jana, któremu powierzył swą Matkę i naszą duchową Matkę”. Matka Boża, kończąc swe objawienia w Lourdes i w Fatimie, ukazała się w szatach karmelitańskich jako Matka Boża Szkaplerzna. Wszystkie osoby noszące szkaplerz karmelitański mają udział w duchowych dobrach zakonu karmelitańskiego. Ten, kto go przyjmuje, zostaje na mocy jego przyjęcia związany mniej lub bardziej ściśle z zakonem karmelitańskim. Rodzinę Karmelu tworzą następujące kręgi osób: zakonnicy i zakonnice, Karmelitańskie Instytuty Życia Konsekrowanego, Świecki Zakon Karmelitów Bosych (dawniej zwany Trzecim Zakonem), Bractwa Szkaplerzne (erygowane), osoby, które przyjęły szkaplerz i żyją jego duchowością w różnych formach zrzeszania się (wspólnoty lub grupy szkaplerzne) oraz osoby, które przyjęły szkaplerz i żyją jego duchowością, ale bez żadnej formy zrzeszania się. Do obowiązków należących do Bractwa Szkaplerznego należy: przyjąć szkaplerz karmelitański z rąk kapłana; wpisać się do księgi Bractwa Szkaplerznego; w dzień i w nocy nosić na sobie szkaplerz; odmawiać codziennie modlitwę zaznaczoną w dniu przyjęcia do Bractwa; naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć. Modlitwa do Matki Bożej Szkaplerznej O najwspanialsza Królowo nieba i ziemi! Orędowniczko Szkaplerza świętego! Matko Boga! Oto ja, Twoje dziecko, wznoszę do Ciebie błagalne ręce i z głębi serca wołam do Ciebie: Królowo Szkaplerza, ratuj mnie, bo w Tobie cała moja nadzieja. Jeśli Ty mnie nie wysłuchasz, do kogóż mam się udać? Wiem, o dobra Matko, że Serce Twoje wzruszy się moim błaganiem i wysłuchasz mnie w moich potrzebach, gdyż Wszechmoc Boża spoczywa w Twoich rękach, a użyć jej możesz według upodobania. Od wieków tak czczona, najszlachetniejsza Pocieszycielko utrapionych, powstań i swą potężną mocą rozprosz cierpienie, ulecz, uspokój mą zbolałą duszę, o Matko pełna litości! Ja wdzięcznym sercem wielbić Cię będę aż do śmierci. Na twoją chwałę w Szkaplerzu świętym żyć i umierać pragnę. Amen.
CZYTAJ DALEJ

Rzym: w Zamku św. Anioła wystawa poświęcona św. Janowi Pawłowi II

2025-07-17 11:36

[ TEMATY ]

wystawa

Rzym

św. Jan Paweł II

Vatican Media/Cyprien Viet

Wystawa pt. „Jan Paweł II. Człowiek, Papież, Święty w fotografiach Gianniego Giansantiego” w Zamku św. Anioła

Wystawa pt. „Jan Paweł II. Człowiek, Papież, Święty w fotografiach Gianniego Giansantiego” w Zamku św. Anioła

W przestrzeni wystawowej Zamku św. Anioła zainaugurowano wystawę fotografii, zatytułowaną „Jan Paweł II. Człowiek, Papież, Święty w fotografiach Gianniego Giansantiego”. Można ją zwiedzać do 30 listopada.

Trasa wystawy, składającej się z 40 fotografii, prowadzi przez 27 lat pontyfikatu Papieża Polaka, ilustrując zarówno wydarzenia publiczne, jak też prywatne momenty z życia Ojca Świętego. Autorem zdjęć jest Gianni Giansanti, wybitny włoski fotoreporter, który w 1988 r. został laureatem World Press Photo Award za reportaż ukazujący prywatne życie Papieża w Watykanie. Giansanti, który towarzyszył Janowi Pawłowi II podczas wielu podróży apostolskich, słynął z wybitnych fotografii, zarówno pod względem kompozycji, jak też uchwycenia atmosfery i emocji, fotografowanych scen i osób.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję