Biskupi zebrani na Jasnej Górze obejrzeli film o ks. Janie Ziei

- Projekcja filmu o ks. Janie Ziei była dla mnie wydarzeniem, spotkaniem z jego biografią, bo do tej pory znałem go bardziej z książek czy to kazań, komentarzy do słowa Bożego, a zwłaszcza z rozmowy przeprowadzonej przez Jacka Moskwę – mówił o swoich wrażeniach po projekcji Prymas Polski abp Wojciech Polak. Zdaniem Prymasa film pokazał fundamenty, na których opierało się życie ks. Ziei; przede wszystkim wierność prawdzie , człowiekowi i Kościołowi. - Te trzy elementy z tego filmu wypływają; wierność Prawdzie także poprzez zaangażowanie w obronę prawdy w różnych wymiarach. Wierność Prawdzie była złączona z konkretną wiernością człowiekowi. Film pokazuje, że ks. Zieja był kapłanem wrażliwym na każdego człowieka, każdy mógł liczyć na jego kapłańską posługę –zwrócił uwagę abp Polak.

- I wreszcie wierność Kościołowi. Film pokazuje, że przeżywał różne trudności i napięcia związane z życiem Kościoła, jak Kościół też dojrzewa w takim twórczym dialogu, ale trzeba przyznać, patrząc chociażby na jego obecność na rekolekcjach biskupich na zaproszenie kard. S. Wyszyńskiego i jego wierność uwięzionemu Prymasowi Tysiąclecia , one pokazują jak głęboką miłość nosił w sercu dla Kościoła” – zauważył Prymas.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ks. bp Józef Guzdek, biskup polowy Wojska Polskiego przyznał, że postać ks. Ziei kapelana z czasów wojny polsko – bolszewickiej, kampanii wrześniowej i powstania warszawskiego jest mu dobrze znana. – Niemniej ten film jest wspaniały – opowiadał o wrażeniach po premierze.

- Głębiej zrozumiałem idee – miłość i prawda – dwie podstawowe wartości, którym służył ks. Jan Zieja. I to jest charakterystyczne, że ludzie wielcy mają to drugie imię, a tym drugim imieniem jest miłość, prawda, miłosierdzie, sprawiedliwość, a w przypadku ks. Ziei było to podwójne imię właśnie: miłość i prawda – wyjaśniał bp Guzdek.

Reklama

- Dla mnie jako biskupa polowego jest to postać szczególnie ważna , dlatego że kapelani ordynariatu polowego są na polu walki razem z żołnierzami i to autentycznej wojny jak Irak czy Afganistan. Żołnierz nie jest po to, aby zabijać, żołnierz staje w obronie najwyższych wartości zgodnie z duchem Ewangelii - nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje daje. Oczywiście chodzi o to, jak mówił Norwid, by `uniepotrzebniało się męczeństwo`, bo męczeństwo jest ostatecznym argumentem za prawdą, za sprawiedliwością. I właśnie w filmie pokazane jest jak ks. Zieja jako kapelan zachowuje się ewangelicznie – podkreślał bp polowy. Bp Guzdek nazwał ks. Zieję „sługą pokoju i sługą prawdy” i zwrócił uwagę, że nie rozumieli go i nie rozumieją ludzie, którzy maja w sercu nienawiść, chęć poniżenia i eliminacji innych.

Biskup polowy podkreślił, że w historii służby pokoju w polskim mundurze jest etos prawdy. Jako przykład dał rok 1939 w naszych dziejach, „kiedy wielu pochyliło się kłamstwu, a prawdzie kazało stać za drzwiami, a Polska jako jedyna stanęła po stronie prawdy, po stronie sprawiedliwości”.

Zdaniem biskupa polowego ważna jest nauka ks. Ziei, także w kontekście czasów współczesnych, ze zło nie ma granic państwowych czy narodowościowych, zło przebiega przez sam środek serca człowieka.

- Ten film daje do myślenia, to jest fantastycznie zrobione dzieło – ocenił bp Guzdek.

Ksiądz Jan Zieja urodził się w 1897 roku. Był żołnierzem - ochotnikiem wojny w 1920 roku i obrony wrześniowej 1939 roku, kapelanem Szarych Szeregów i Komendy Głównej Armii Krajowej oraz zakładu dla ociemniałych w Laskach. Podczas okupacji współpracował z Radą Pomocy Żydom "Żegota". Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie zaangażował się w działalność społeczną i charytatywną, wspierał demokratyczną opozycję w czasach PRL. W 1975 roku był sygnatariuszem protestu przeciwko zmianom w konstytucji, a następnie został jednym z założycieli Komitetu Obrony Robotników. Gdy narodziła się "Solidarność", wspierał jej działaczy.

Reklama

Ksiądz Zieja zmarł w 1991 roku, pochowany został na cmentarzu w podwarszawskich Laskach.

Film "Zieja" został wyprodukowany przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w koprodukcji z Telewizją Polską, przy współfinansowaniu Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej oraz Miasta Lublin.

Reżyseria: Robert Gliński. Scenariusz: Wojciech Lepianka. Obsada: Andrzej Seweryn (ks. Jana Zieja), Mateusz Więcławek (ks. Jan Zieja młody), Zbigniew Zamachowski (Adam Grosicki), Sławomir Orzechowski (Pułkownik Adamiec), Sonia Bohosiewicz (Krystyna Żelechowska), Redbad Klynstra (kpt. Szafrański), Tadeusz Bradecki (prymas Stefan Wyszyński). Film trafił do kin 28 sierpnia.

Patronem medialnym filmu jest Katolicka Agencja Informacyjna.

Poniżej pełny tekst listu pasterskiego Konferencji Episkopatu Polski:
Bądźcie apostołami miłosierdzia
List pasterski Episkopatu Polski na Niedzielę Miłosierdzia Bożego 2014.
[Tekst do wykorzystania duszpasterskiego].
1. Dar kanonizacji i zadanie apostolskie
Wyniesienie do chwały świętych bł. Jana XXIII i bł. Jana Pawła II jest darem Bożego Miłosierdzia dla Kościoła i całego świata. Jest to dar zobowiązujący, na który trzeba godnie odpowiedzieć i do którego trzeba wciąż dorastać. Święci są dla nas żywą Ewangelią. Dzięki ich świadectwu odkrywamy ważną prawdę, że słowo Dobrej Nowiny to konkretny program dojrzewania w wierze, nadziei i miłości. Staje więc przed nami apostolskie zadanie, w którym – jak mówił św. Jan Paweł II – „potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy”. (17 VIII 2002)
Blask prawdy, przebaczenia i wiernej miłości płynie z otwartego serca Jezusa Miłosiernego, który pozdrawia nas dzisiaj słowami: Pokój wam! (J 20,19). Dar pokoju był potrzebny Jego uczniom, którzy po dramacie Wielkiego Tygodnia trwali w zamknięciu przed światem. W najtrudniejszym momencie opuścili swojego Mistrza, zaparli się Go publicznie, pozwolili się odrzeć z nadziei, którą Jezus wlewał w ich serca. Ta nadzieja powraca teraz, kiedy spotykają Zmartwychwstałego. On mocą Ducha Świętego dał im władzę odpuszczania grzechów i głoszenia Dobrej Nowiny aż po krańce ziemi. W ten sposób wprowadził ich na nowo w przestrzeń żywej wiary. Dla wątpiącego Tomasza Jezus Zmartwychwstały ponownie staje się jego Panem i Bogiem - Tym, którego można dotknąć, przed którym można się rozpłakać i któremu warto bezgranicznie zawierzyć. Żywa, pokorna i ufna wiara jest zadatkiem Bożego błogosławieństwa i źródłem duchowej siły, by z tym większą nadzieją patrzeć ku przyszłości.
2. Ogień Miłosierdzia Bożego – bogaci Miłosierdziem
W czwartą niedzielę Wielkiego Postu z krakowskich Łagiewnik została przekazana Kanonizacyjna Iskra Miłosierdzia. Ogień ten zapalił w dniu 16 grudnia 2003 roku, w swej prywatnej kaplicy na Watykanie, Jan Paweł II. Przekazany w Łagiewnikach płomień dociera w dzisiejszą Niedzielę Miłosierdzia do wszystkich parafii, abyśmy mogli zabrać go do naszych domów i rodzin, by z nową mocą zapłonął w naszych sercach. Fakt, że pośrednikami w przekazywaniu tego światła stali się ludzie młodzi – zwłaszcza stypendyści Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia – jest znakiem nadziei. Ci, którzy dzięki ofiarom ludzi dobrego serca, mogą rozwijać swoje talenty, odwdzięczają się zaangażowaniem w życie Kościoła i Ojczyzny.
Do takiej obecności i zaangażowania, do bycia apostołami i świadkami Bożego Miłosierdzia, wzywał nas Jan Paweł II – Papież Miłosierdzia. Czynił to nie tylko słowem pełnym ojcowskiego zatroskania o losy współczesnego świata, ale także poprzez postawę pochylenia się nad problemami rodziny, dzieci, młodzieży, ludzi zepchniętych na margines życia społecznego, doświadczonych cierpieniem i bezradnością, pozbawionych domu i podstawowych środków do życia. Sam niczego nie miał dla siebie, był człowiekiem ubogim w ewangelicznym znaczeniu. Wszystko, bowiem co posiadał, było „u Boga”. Jego jedynym bogactwem stał się krzyż Chrystusa, który tak mocno tulił do serca, aż po moment odejścia do domu Ojca w święto Bożego Miłosierdzia. Dzisiejsza uroczystość kanonizacyjna jest wymownym dopełnieniem powszechnego przekonania, że był to człowiek święty. Dlatego chcemy podążać nadal jego śladami, bo mamy świadomość, że święci wychowują świętych. On jest dla nas przewodnikiem na drogach prawdy i miłosierdzia. On zrozumie niepokoje i troski naszych serc.
3. Wezwani do czynów miłosierdzia
Dziś dziękujemy Bogu za to, że Jan Paweł II, poprzez świadectwo życia, słowo i żarliwą modlitwę, stał się tak czytelnym znakiem Boga dla świata. Jako pasterz Kościoła przewodniczył mu przez 27 lat, a na progu trzeciego tysiąclecia zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu.
Posługa miłosierdzia jest zadaniem każdego z uczniów Chrystusa. Św. Siostra Faustyna zanotowała w Dzienniczku wielkie pragnienie Jezusa: „Żądam od ciebie uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku mnie. Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić” (Dz. 742).
Dzisiejsza niedziela w oktawie Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczyna kolejny Tydzień Miłosierdzia. Dziękujemy Bogu za to, że w tej Szkole Miłosierdzia na polskiej ziemi było i jest tak wielu ludzi, którzy w twarzy cierpiącego człowieka potrafią dostrzec znieważone i cierpiące oblicze Chrystusa. Są to nie tylko święci i błogosławieni minionych stuleci, ale także ludzie naszych czasów, którzy na różne sposoby próbują zaradzić materialnej i duchowej biedzie.
Wyrażamy wdzięczność wobec wszystkich organizacji społecznych, fundacji, stowarzyszeń, wspólnot zakonnych, które na co dzień podejmują skuteczną troskę o ubogich. Szczególne słowa podziękowania kierujemy pod adresem ogólnopolskiej Caritas, która dociera do ubogich rodzin, prowadzi świetlice, hospicja, inspiruje działalność parafialnych grup charytatywnych oraz szkolnych kół Caritas, kształtując w ten sposób wyobraźnię miłosierdzia u dzieci i młodzieży. Służą temu ciekawe inicjatywy i projekty, jak chociażby: Tornister pełen uśmiechu, Mieć wyobraźnię miłosierdzia, Miłosierny Samarytanin (inspirowany przez Wspólnotę św. Idziego), czy coroczny koncert charytatywny związany z przyznaniem medalu Bogaci miłosierdziem. Są to tylko niektóre przykłady świadczące o tym, jak wiele wrażliwości i dobra kryje się w sercu człowieka żyjącego na co dzień duchem Ewangelii.
Również w tym właśnie duchu papież Franciszek, podczas niedawnego spotkania z polskimi biskupami w Rzymie, powiedział: „zachęcam was do troski o ubogich. Także w Polsce, pomimo aktualnego rozwoju gospodarczego kraju, jest wielu potrzebujących, bezrobotnych, bezdomnych, chorych, opuszczonych, a także wiele rodzin – zwłaszcza wielodzietnych – bez wystarczających środków do życia i wychowywania dzieci. Bądźcie blisko nich! Wiem jak dużo czyni w tej dziedzinie Kościół w Polsce, okazując wielką hojność nie tylko w ojczyźnie, ale także w innych krajach świata. Dziękuję wam i waszym wspólnotom za to dzieło. Nadal zachęcajcie waszych kapłanów, zakonników i wszystkich wiernych, by mieli „wyobraźnię miłosierdzia” i zawsze ją praktykowali.”
Niech ta serdeczna prośba Ojca Świętego Franciszka, który dziś dokonał kanonizacji dwóch Pasterzy Kościoła o sercu miłosiernym: Jana XXIII oraz Jana Pawła II, będzie dla nas wezwaniem, abyśmy nie tylko w rozpoczynającym się Tygodniu Miłosierdzia, ale w całym naszym życiu okazywali miłosierdzie.
Wszystkim na tę drogę miłosierdzia udzielamy pasterskiego błogosławieństwa
Podpisali: Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi obecni na 364. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie w dniu 13 marca 2014 roku