"A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze
było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień
odsunięty od grobu" (J 20, 1). Chrystusa już w nim nie było. Zmartwychwstał!
Największy to i najwspanialszy dzień od chwili, gdy Bóg
stworzył świat. Cały rok liturgiczny jest przygotowaniem i wznoszeniem
się do tego dnia. Już pierwsze pokolenia chrześcijan uroczyście czciły
pamiątkę Zmartwychwstania swojego Boskiego Mistrza.
Wielkanoc jest świętem ruchomym. Wiadomo, że Chrystus
powstał z grobu w nocy z soboty na niedzielę, ale nie można ustalić
stałej daty. W przeszłości było to przyczyną licznych nieporozumień.
Sprawą zajął się Sobór Nicejski w 325 r. Ustalił on, że odtąd Paschę
chrześcijańską obchodzić się będzie w niedzielę przypadającą po pierwszej
pełni księżyca, zaraz po zrównaniu wiosennym. Sobór zapomniał jednak
podać obowiązującą datę zrównania wiosennego, co stało się przyczyną
dalszych nieporozumień, przeciągających się aż po VII i VIII w. Jedni
bowiem byli zwolennikami ustalenia jej na 18 marca, inni na 21, a
jeszcze inni na 25 marca. Wreszcie za sprawą św. Bedy Czcigodnego
i Karola Wielkiego przyjęto ostateczną wersję - 21 marca.
Wielkanoc obchodzona jest więc od VII/VIII w. po dziś
dzień w niedzielę, po pierwszej wiosennej pełni księżyca; najwcześniejszy
możliwy termin Wielkiej Nocy przypada na 22 marca. Zdarzyło się to
ostatnio w 1818 r., ponownie zdarzy się w 2285 r. Najpóźniejszy możliwy
termin - 25 kwietnia, ostatnio w 1943 r., powtórzy się w 2038 r. (
L. Stomma, Słońce rodzi się 13 grudnia, s. 400).
Godzina zmartwychwstania Chrystusa pozostaje Bożą tajemnicą.
Na pamiątkę i ku czci tej osłoniętej nocą chwili na całej
polskiej ziemi obchodzi się Rezurekcję. Po niej można już zasiąść
do świątecznego śniadania. We wszystkich domach śniadanie rozpoczyna
się od dzielenia się poświęconym jajkiem i częstowania się nim nawzajem.
W to, że jajko ma niezwykłą moc, ludzie wierzyli już 5 tys. lat temu,
właśnie tyle lat liczą najstarsze pisanki (na ziemiach polskich znaleziono
pisanki pochodzące z X w.). Pierwotnie były one przedmiotem magicznym,
służącym do obrony domostwa przed złymi mocami. Jednak w najbardziej
powszechnym pojęciu jajko było symbolem cyklicznie odradzającego
się życia.
Pomóż w rozwoju naszego portalu