Kapłani służyli w sakramencie pokuty i pojednania aż do późnych godzin wieczornych. Uczestnikami Eucharystii, katechezy i modlitwy ks. Rufusa byli członkowie Ruchu Światło-Życie z rodzinami, ich duszpasterze, osoby z Odnowy w Duchu Świętym z kapłanami, innych ruchów, niezrzeszeni, liczni młodzi oraz siostry zakonne, m.in.: Misjonarki Miłości, Małe Siostry Jezusa, Uczennice Krzyża i Siostry Jadwiżanki.
Eucharystię sprawowało 12 kapłanów w tym proboszcz parafii, ks. Pereira, moderatorzy diecezjalni Ruchu Światło-Życie i Odnowy w Duchu Świętym. Ksiądz proboszcz przez 6 lat nie widział pełnego kościoła. W czasie Mszy św. dla dużej grupy wiernych zabrakło Komunii św.
Ks. Rufus w homilii podkreślił wyjątkowość Biblii, najważniejszej księgi świata. Czytanie Ewangelii jest wstępem do przyjęcia Dobrej Nowiny. Szczytem nauczania Jezusa i objawienia relacji z Ojcem jest Ewangelia św. Jana. W Wieczerniku Jezus modli się o dwie rzeczy: abyśmy byli zachowani od zła, o uwolnienie od złego oraz abyśmy byli jedno. W pierwszej wskazuje na istnienie szatana, naszego jedynego wroga. Modli się o nasze wewnętrzne uzdrowienie, uwolnienie i wyjście ze zła. W drugiej daje nam nowe przykazanie wzajemnej miłości i prosi Ojca: pomóż im być jedno. Gdyby w ludziach dokonało się wewnętrzne uzdrowienie i uwolnienie, nie byłoby II wojny światowej, a Polska nie byłaby zniszczona. Dla Słowa Boga jest pierwsze miejsce, by nas doprowadzić do wiary. Jej owocem jest życie Boga nam darowane. To jest chrześcijaństwo.

Miłość przyszła do nas

Ks. Pereira wygłosił katechezę o miłosiernej miłości Boga, który tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne (por. J 3,16). Rozprawę doktorską napisał na temat „Bóg jest Miłością” w oparciu o pisma Janowe. Pierwsza encyklika papieża Benedykta XVI ma taki tytuł. Kim jest Bóg? Dla chrześcijanina jest to kluczowe pytanie. Mamy osobowego Boga, który jest Miłością. „Ja wiem to od św. Jana, Jan od Jezusa, a Jezus od Ojca”. Ks. Rufus w oparciu o Słowo Boże i konkretne wydarzenia odsłaniał stałość, wierność i potęgę miłosiernej miłości Boga.
Kapłan z Indii przywołał dwie historie związane z Matką Teresą. W latach 60. był wikariuszem w Bombaju. Do drzwi domu parafialnego zapukała matka, która szukała domu dla swoich sióstr, opuszczonych dzieci i umierających na ulicy. To było ich pierwsze spotkanie. Proboszcz zdecydował, że oddadzą jej nowy i piękny dom parafialny, a oni zamieszkają w 4-klasowej starej szkole przy parafii. Do chwili obecnej przez pokój księdza przeszło 4 tys. dzieci. One sprawiły, że Boża miłość objawiła się jeszcze bardziej.
W 1978 r. odbyło się spotkane biskupów Azji na temat „Życie modlitewne w Azji” połączone z warsztatami o modlitwie: biblijnej, charyzmatycznej, medytacji chrześcijańskiej. W spotkaniu brała udział Matka Teresa. Żaden z biskupów nie zapisał się na modlitwę charyzmatyczną prowadzoną przez ks. Rufusa. Niektórzy byli kolegami księdza ze studiów rzymskich. Pytali, jak mógł się zapisać do Odnowy w Duchu Świętym? Ostatniego dnia była modlitwa o „chrzest w Duchu Świętym”. Każdy uczestnik miał podejść do prowadzących modlitwę. Matka Teresa podeszła do ks. Rufusa. Uklękła i poprosiła o modlitwę. Wzbraniał się, gdyż on bardziej potrzebował jej modlitwy niż ona jego. Nie ustąpiła. Ksiądz modlił się za matkę z nałożeniem rąk. Ona wstawiała się za nim. Potem biskupi podchodzili do ks. Rufusa. Miłosierna miłość Boga objawiła się w tej modlitwie. Wkrótce został zaproszony przez biskupów Bangladeszu, innych krajów Azji i świata. To są „kanały miłości”, przez które rozprzestrzenia się Boża miłość, łączy ludzkie serca i ogarnia świat.
Pierwszym znakiem Bożej miłości jest Jezus na krzyżu. Żadna religia nie ma boga na krzyżu. Po co Bóg zesłał Jezusa? - abyśmy nie umarli, nie zginęli, nie chorowali i nie byli obciążeni, ale mieli nowe życie, życie wieczne.

Ostatni rozkaz Pana

Przed Wniebowstąpieniem Jezus daje Apostołom ostatni rozkaz: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. (…) Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać (…). Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie” (por. Mk 16,15-18).
Te słowa są również skierowane do ks. Rufusa, który zaangażował się w indyjskiej Odnowie w Duchu Świętym. Z czasem biskup oddelegował go wyłącznie do tej posługi. W Indiach zapadła decyzja, że kapłani i biskupi wszystkich diecezji przeżyją seminaria odrodzenia życia chrześcijańskiego. To zostało już zrealizowane. Celem ks. Pereiry jest dotarcie do wszystkich krajów świata z Dobrą Nowiną (był w 85). Co tydzień jest w innym państwie, śpi w innym łóżku i je inne pożywienie. Z Polski jedzie do Niemiec. Trwa to już 30 lat. „Nie spocznę, aż Ewangelia będzie ogłoszona wszystkim narodom na świecie, również Polakom”.
Jezus nakazuje „uzdrawiajcie chorych”. Lekarze leczą ciało, a człowiek potrzebuje uzdrowienia duszy i ciała. Ksiądz przywołał kilka przykładów uzdrowień mocą Bożą. Okazało się, że mama księdza musi mieć amputowaną rękę (w okolicy łokcia zanikały jej kości) i wyznaczono termin. Wiele osób modliło się z ks. Rufusem. „Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie” (Mk 16,18). Tak ksiądz modlił się nad mamą. Na dzień przed operacją poprosił o powtórzenie zdjęcia RTG. Kości zostały odbudowane i amputacja nie była konieczna. Wtedy ujawnił się dar uzdrawiania, którym ksiądz posługuje do dziś. Wielki jest Pan, potężny i pełen łaski!
Najważniejsze jest uzdrowienie duchowe człowieka, uzdrowienie relacji z Jezusem, którą przerywa osobisty grzech. Uzdrowienie wewnętrzne jest kluczem do całkowitego uzdrowienia człowieka. Uzdrowienie fizyczne jest skutkiem uzdrowienia duchowego. W niektórych przypadkach jest potrzebna posługa uwolnienia ludzi od sił złego.
Ks. Rufus modli się za kogoś tylko raz. Kiedyś został zapytany przez kobietę, nad którą się modlił, kiedy spotkają się następnym razem, odpowiedział: „przy Paruzji”, czyli powtórnym przyjściu Jezusa Chrystusa.
Radził codzienne zawierzenie Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi oraz najlepszą i najprostszą modlitwę „Ojcze nasz”, w której mówimy „zbaw nas ode złego”. Jeśli będziemy o to prosić, tak się stanie.

Ja was pokrzepię

Po katechezie ksiądz poprowadził modlitwę. W modlitwie uzdrowienia wszyscy byli przeprowadzeni od momentu poczęcia przez życie prenatalne, narodziny i wszystkie etapy rozwoju w obecności Chrystusa, który jest pośród swego Ludu i go zbawia.
Modlitwa o uwolnienie jest wskazana w wypadku złych praktyk przodków, naszego zaangażowania w magię, czary, uroki, wróżbiarstwo, astrologię, praktyki okultystyczne czy spirytystyczne, chęć zaszkodzenia danej osobie lub innych osób nam.
Ledwie ksiądz rozpoczął modlitwę, rozległy się krzyki kilku osób. Sąsiedzi patrzyli i nie wiedzieli, co począć. Kapłan uspokoił nas i wyjaśnił, że jest to manifestacja działania szatana. Prosił o skupienie na osobie Jezusa i przylgnięcie do Niego. Modlitwa skończyła się ok. godz. 22. Było wielu pragnących modlitwy indywidualnej. Ks. Rufus prowadził ją do około pierwszej w nocy. Ma ok. 80 lat, ale nikogo nie zostawił bez pomocy (również krzyczących). Cierpliwe trwanie ludzi pokazało, jak taki rodzaj posługi jest im potrzebny na fundamencie sakramentów spowiedzi św. i Eucharystii. Ks. Pereira modli się, by w każdym kraju byli ludzie do posługi wewnętrznego uzdrawiania i uwalniania, by można o każdym z nich powiedzieć to, co powiedziano o Jezusie: „Przyszedł, aby zniszczyć dzieła diabła”. Ze Szczecina ks. Rufus na zaproszenie Centralnej Diakonii Ewangelizacji Ruchu Światło-Życie udał się z posługą modlitwy do Gdańska i Gdyni-Swarzewa, by poprowadzić rekolekcje kapłańskie oraz wziąć udział w II Kongresie Ewangelizacyjnym w Warszawie. Ks. Rufus Pereira jest katolickim księdzem z Bombaju (Indie). Studiował w Rzymie. Jest doktorem teologii biblijnej. W grudniu 1956 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Od 40 lat jest związany z katolicką Odnową w Duchu Świętym. Od 30 lat jeździ po świecie, wygłasza konferencje, publikuje artykuły i książki z duchowości (głównie o walce duchowej). Głosi rekolekcje świeckim i duchownym. Ma wyjątkowy dar modlitwy wstawienniczej i dar proroctwa. W 1994 r. wybrano go na wiceprzewodniczącego Międzynarodowego Stowarzyszenia Egzorcystów. Jest animatorem ruchu kapłanów i świeckich w posłudze uwalniania i uzdrawiania. W 1995 r. zainicjował działalność Międzynarodowego Stowarzyszenia ds. Posługi Uwalniania. Jest zaliczany do grona największych charyzmatyków posługujących darem uzdrawiania.