Od 25 do 28 października w świątyniach Archidiecezji Łódzkiej miały miejsce rekolekcje dla studentów. Rozpoczęła je uroczysta Eucharystia w Katedrze, pod przewodnictwem Arcybiskupa Grzegorza Rysia.
W homilii kaznodzieja nawiązał do prawa i miłości. - Bardzo ważne słowo dostajecie na początek. Rekolekcje są po to, aby zapytać Boga, co jest najważniejsze. Jakie mamy motywacje, kiedy chcemy się mierzyć z prawem Bożym? Kluczem jest, abyście za swój motyw mieli miłość. Nie bądźcie nikomu nic dłużni poza miłością. Na tym to polega, że nie czynisz drugiemu zła. Miłość jest doskonałym wypełnieniem prawa. Nie jest istotne to, co wybrać z prawa, tylko jak nim żyć. Bóg jest tym, który Cię wyposaża.
Po zakończonej liturgii ksiądz Piotr Tarabasz podziękował i zaprosił studentów na pozostałe trzy dni rekolekcji do Kościoła pw. św. Teresy i św. Jana Bosko. Po zakończonych rekolekcjach Duszpasterstwo Akademickie "Piątka" ponowiło próbę powrotu do funkcjonowania w obecnych okolicznościach. Realizowany jest tygodniowy plan modlitw i spotkań, udostępniony na portalach społecznościowych DA5. Zrezygnowano jedynie z piątkowego sportu na sali gimnastycznej.
W kaplicy duszpasterstwa od poniedziałku do piątku sprawowana jest Msza Święta o godz. 19:00.
Reklama
Obowiązują limity osób oraz zachowanie wszelkich środków ostrożności. Takie same zasady kierowane są do poszczególnych spotkań. Opiekunowie duszpasterstwa zapraszają studentów do przychodzenia do "Piątki" poza godzinami spotkań - zawsze możecie znaleźć tu trochę ciszy (mamy WIFI jeśli chcecie uczestniczyć w Waszych zajęciach online na uczelni), a kawa czy ciastka też się znajdą. Duszpasterze są do Waszej pełnej dyspozycji, nie zapominajcie o tym, proszę. Oczywiście trzymamy rękę na pulsie i jeśli pojawią się nowe obostrzenia będziemy Was informować, czy będą one miały jakiś wpływ na działanie Duszpasterstwa
- podkreślił ks. Piotr.
Duszpasterstwo Akademickie "Piątka" znajduje się tuż obok Katedry, przy ul. Skorupki 5.
2020-10-30 11:45
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Koluszki: Odpust u czci Niepokalanego Poczęcia NMP
Bazylika Santa Maria Maggiore – najważniejsza świątynia dedykowana Matce Bożej
Wśród wielu uroczystości, świąt i wspomnień Najświętszej Maryi Panny, jakich wiele jest w ciągu roku liturgicznego, dowolne wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi jest nieco zapomniane, już przez sam fakt, że jest ono dowolne. Święto imienia Maryi zaczęto obchodzić w Hiszpanii, ale dopiero po zwycięstwie odniesionym przez Jana III Sobieskiego pod Wiedniem, 12 września 1683 r. papież bł. Innocenty XI, na wniosek polskiego króla rozciągnął jego obchód na cały Kościół katolicki. Zgodnie z tradycją i żydowskim zwyczajem Matka Boża cztery dni po swoim urodzeniu otrzymała imię Maryja. Ponieważ Jej urodziny obchodzimy 8 września, stąd 12 września przypada wspomnienie nadania Najświętszej Dziewicy imienia Miriam. To hebrajskie imię oznacza „być pięknym lub wspaniałym”, zaś w języku aramejskim, którym posługiwano się w Palestynie w czasach Jezusa i Maryi, imię to występuje w znaczeniu „Pani”. Gdy zsumujemy znaczenia tego imienia w języku hebrajskim i aramejskim, otrzymamy tytuł „Piękna Pani”. Zatem Maryja to „Piękna Pani”, i tak jest ona nazywana od najdawniejszych czasów. Potwierdziły to badania archeologiczne przeprowadzone w Grocie Nazaretańskiej pod kierownictwem o. Bellarmimo Bagattiego. Największą niespodzianką było wydobycie kamienia z napisem: EMAPIA. To skrót greckiego wyrażenia: „Chaire Maria” (Bądź pozdrowiona, Maryjo). To jedne z najstarszych dowodów czci oddawanej Maryi, Matce Bożej. Po przeprowadzeniu zaś wnikliwych badań archeolodzy doszli do wniosku, że znaleziska te są fragmentami najstarszej świątyni chrześcijańskiej w Nazarecie. Znaleziono tam również dwa inne napisy z końca I wieku. Drugi z nich zawiera dwa słowa: „Piękna Pani”. Kiedy czytamy relacje osób widzących Matkę Bożą, np. św. Katarzyny Labouré, św. Bernadety Soubirous czy Dzieci z Fatimy, wszystkie te osoby nazywają Maryję Piękną Panią. Przejdźmy teraz do samego wspomnienia Najświętszego Imienia Maryi. Wyżej powiedziano, że bł. Innocenty XI wspomnienie to rozciągnął na cały Kościół na wiosek naszego Króla Polski. W 1683 r. potężna turecka armia groziła całej Europie, w tym Stolicy Apostolskiej. Pewny siebie Sułtan Mehmed IV rozmyślał, jak to uczyni z Bazyliki św. Piotra stajnię dla swoich rumaków. Wydawało się, że nie ma już ratunku ani dla oblężonego Wiednia i całego chrześcijaństwa. W tym ciężkim położeniu bł. Innocenty XI wysłał posła do Jana III Sobieskiego z prośbą, aby pośpieszył na odsiecz, podobne poselstwo wysłał cesarz austriacki. Jednak Sejm, mając na uwadze pusty skarb i wyczerpany wojnami kraj, wahał się. Wtedy to spowiednik króla św. Stanisław Papczyński dzięki Maryi ostatecznie przekonał króla oraz sejm. Matka Boża ukazała się św. Stanisławowi i zapewniła o zwycięstwie. Kazała iść pod Wiedeń i walczyć. Założyciel Marianów wystąpił wobec króla, senatu, legata papieskiego i przemówił tymi słowami: „Zapewniam cię, królu, Imieniem Dziewicy Maryi, że zwyciężysz i okryjesz siebie, rycerstwo polskie i Ojczyznę nieśmiertelną chwałą”. Sobieski idąc na odsiecz Wiednia, zatrzymał się na Jasnej Górze. Wstępował też po drodze do innych sanktuariów maryjnych, aby błagać Maryję o pomoc. 12 września Sobieski przed bitwą uczestniczył w dwóch Mszach św., w tej drugiej służąc bł. Markowi d’Aviano jako ministrant. Przystąpił do Komunii św. i leżąc krzyżem, wraz z całym wojskiem ufnie polecał się Matce Najświętszej. Chcąc, aby wszystko działo się pod Jej znakiem, dał rycerstwu hasło: „W imię Panny Maryi – Panie Boże, dopomóż!”. Polska jazda z imieniem Maryi na ustach ruszyła do ataku, śpiewając „Bogurodzicę”. Armia turecka licząca ok. 200 tys. żołnierzy uciekała przed 23 tys. polskiej jazdy. Atak był tak piorunujący i widowiskowy, że wojska cesarza austriackiego opóźniły swoje uderzenie, żeby podziwiać szarżę naszej husarii. Tego dnia zginęło 25 tys. Turków, a Polaków tylko jeden tysiąc.
Drzewo śmierci i życia jako metafora ludzkiej wolności...
2024-09-12 22:31
O. Józef Tarnawski SP /mfs
plakat organizatorów
Drzewo - to element łączący ze sobą dwa dramaty. Dramat grzechu pierworodnego i dramat jego odkupienia. W obu dramatach drzewo odgrywa zasadniczą rolę.
Biblijne opowiadanie o zerwaniu owocu z drzewa zakazanego rozpoczyna historię ludzkości i dalszych planów Boga wobec nas. W tych planach, według zapowiedzi Boga, ważną rolę ma odegrać potomek Ewy, który zmiażdży głowę węża, ale również – jak na to wskazują późniejsze księgi Starego Testamentu – ważną rolę odegra drzewo, które odtąd będziemy zwać „drzewem życia”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1726053049.jpg)
