Reklama

Troska o każdego człowieka

Niedziela lubelska 16/2012

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Charytatywne Stowarzyszenie Niesienia Pomocy Chorym „Misericordia” od ponad 20 lat niesie pomoc osobom potrzebującym. Dzięki ludziom dobrej woli, dla których Chrystus pochylający się nad niedolą człowieka staje się wzorem do naśladowania, osoby szczególnie dotknięte przez los mogą doświadczyć miłości miłosiernej.
Sercem „Misericordii” jest kaplica pw. św. Judy Tadeusza. Przy ołtarzu prezes stowarzyszenia, ks. prał. Tadeusz Pajurek

Aktywność zawodowa osób po kryzysach psychicznych jest najbardziej pożądanym wynikiem leczenia i rehabilitacji. Dla samych chorych praca jest synonimem zdrowia psychicznego. Jaką jednak mają szansę na to, by dzięki pracy wracać do zdrowia? Nasz rodzimy rynek pracy wciąż nie jest przyjazny dla osób niepełnosprawnych. Szczególnie trudną sytuację na tym rynku mają osoby chorujące psychicznie. Przyjmuje się, że ok. 2 proc. polskiego społeczeństwa choruje na różnego rodzaju choroby psychiczne i w tej grupie odnotowuje się najwyższe bezrobocie. Tylko niewielki procent osób chorujących psychicznie pracuje zawodowo. Pozostali utrzymują się z rent, zapomóg, korzystają ze wsparcia bliskich, a nawet żyją w zupełnym opuszczeniu bez środków do życia.
Tymczasem ok. 20 proc. osób chorujących psychicznie jest zdolnych do pracy w warunkach konkurencyjnych, a ok. 60 proc. mogłoby pracować w warunkach wspieranego zatrudnienia (przedsiębiorstwa społeczne, spółdzielnie socjalne, zakłady aktywności zawodowej). Tylko jedna piąta z całej grupy osób chorujących psychicznie wymaga udziału w specjalistycznej rehabilitacji społecznej i zawodowej.

Odrzucenie społeczne

Osoby chorujące psychicznie zmagają się nie tylko ze swoją chorobą, ale również ze stygmatyzacją w codziennym życiu. W naszej społecznej świadomości dość powszechnie są postrzegane jako niebezpieczne, nieprzewidywalne, nieodpowiedzialne. Skutkuje to zmniejszeniem ich szans na założenie lub utrzymanie rodziny, obniżeniem jakości życia, spadkiem szacunku dla samego siebie, a także ma ogromny wpływ na ich dramatyczną sytuację na rynku pracy. Tymczasem depresja, schizofrenia czy inna choroba psychiczna, nie są chorobami zakaźnymi, nie są karą za grzechy ani winą osoby chorej. Odsuwamy się od osoby chorej z lęku, niewiedzy i często bezmyślności. Nawet jeśli zgadzamy się, że takie osoby powinny pracować, to jednak nie dopuszczamy możliwości, by praca ta związana była z odpowiedzialnością za los innych. Funkcjonują w nas stereotypy, które są nieracjonalne, krzywdzące i utrudniają chorym efektywne uczestnictwo w życiu społecznym i zawodowym. Ulegając stereotypom pozbawiamy osoby chore poczucia sensu, skazujemy na życie na marginesie społeczeństwa i utrwalamy ich nieprzystosowanie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Zaburzenia w funkcjonowaniu chorego

Niewielka aktywność zawodowa osób chorujących psychicznie związana jest z poważnymi dysfunkcjami, jakie pojawiają się na skutek choroby. Po przebytym kryzysie psychicznym pojawia się niedojrzałość społeczna, którą najbardziej widać w trudnościach w budowaniu stabilnych relacji społecznych oraz niechęci do podejmowania lub kontynuowania aktywności zawodowej. Stopniowo chory coraz bardziej wycofuje się z dotychczasowych kontaktów społecznych, które stają się zbyt obciążające i próbuje - najczęściej bezskutecznie - odzyskać utracony wpływ na własne życie. Teraz właśnie najbardziej potrzebuje pomocy najbliższych oraz odpowiednich oddziaływań psychoterapeutycznych i rehabilitacyjnych w ośrodku wsparcia. Dzięki nim oraz własnym staraniom potrafi stopniowo powracać do aktywnego życia. Ważne, by odpowiednia pomoc przyszła na czas.

Rehabilitacja zawodowa

Pośród różnych form instytucjonalnej pomocy osobie niepełnosprawnej chorującej psychicznie są warsztaty terapii zajęciowej. Ich głównym zadaniem jest przygotowanie do życia zawodowego poprzez prowadzenie rehabilitacji społecznej i zawodowej. Kolejnym etapem są zakłady aktywności zawodowej, które oferują pracę w warunkach chronionych. Istnieją również spółdzielnie socjalne, przedsiębiorstwa społeczne oraz różne formy zatrudnienia wspieranego, które dają możliwość dostosowania obciążenia pracą do stanu zdrowia. W ten sposób osoba niepełnosprawna stopniowo nabywa lub wzmacnia umiejętności niezbędne na rynku pracy i w odpowiednim dla siebie czasie może podjąć pracę na otwartym lub chronionym rynku pracy.

Reklama

Rehabilitacja w warsztatach terapii zajęciowej

Wśród ponad 600 warsztatów terapii zajęciowej działających w Polsce są takie, które prowadzą rehabilitację społeczną i zawodową przede wszystkim dla osób chorujących psychicznie. Do takich warsztatów należą Warsztaty Terapii Zajęciowej działające przy Charytatywnym Stowarzyszeniu Niesienia Pomocy Chorym „Misericordia” w Lublinie przy ul Głuskiej 138.
Celem funkcjonowania warsztatów jest rehabilitacja społeczna i zawodowa osób po przebytym kryzysie psychicznym, zmierzająca do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności niezbędnych do prowadzenia przez osobę niepełnosprawną niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia. Uczestnikami WTZ „Misericordia” są osoby z niepełnosprawnością psychiczną, posiadające aktualne orzeczenie, wydane przez właściwy organ, o znacznym i umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z przyczyn choroby psychicznej, które otrzymały wskazanie do terapii zajęciowej. Obecnie w terapii zajęciowej bierze udział 35 uczestników.
Rehabilitacja zawodowa jest najważniejszym obszarem pracy. Prowadzona jest jako terapia pracą w 7 pracowniach terapeutycznych (wikliniarstwa i rękodzieła artystycznego, krawiecka i prac ręcznych, poligraficzno-komputerowa, multimedialno-artystyczna, gospodarstwa domowego, techniczno-stolarska). Każda z pracowni realizuje własny program i wyposaża uczestników w specjalistyczne umiejętności zawodowe, charakterystyczne dla danej pracowni. Oprócz konkretnej pracy wykonywanej w pracowniach, uczestnicy WTZ ćwiczą koncentrację uwagi na wykonywanym zadaniu, pamięć, spostrzeganie, wytrwałość, przewidywanie skutków swojego działania; uczą się odpowiedzialności za powierzony sprzęt oraz dbania o porządek w miejscu pracy, zdyscyplinowania w czasie wykonywania zadań, samodzielności w pracy; uczą się adaptacji do zmian, reakcji na stres i krytykę, umiejętności zwracania się o pomoc, rozwiązywania konfliktów; uczą się rozpoznawania swoich predyspozycji zawodowych, pisania CV, prezentacji swoich umiejętności w rozmowie kwalifikacyjnej, aktywnego poszukiwania pracy.

Reklama

Rehabilitacja społeczna

W WTZ rehabilitacji zawodowej towarzyszy rehabilitacja społeczna. Niekiedy nawet ją wyprzedza, gdyż umiejętności nabywane w trakcie rehabilitacji społecznej warunkują skuteczność rehabilitacji zawodowej. Dlatego w warsztatach uczestnicy uczą się wypełniania ról społecznych: roli uczestnika warsztatu, pracownika, kolegi czy koleżanki. Stosowane metody terapii obejmują naukę wyrażania uczuć i myśli, podnoszenia poczucia własnej wartości, naukę właściwej komunikacji werbalnej i niewerbalnej, empatii, umiejętności współdziałania. Ponadto uczestnicy ćwiczą zachowania społecznie akceptowane. W kształceniu tych umiejętności zasadniczą rolę odgrywa praktyka, czyli wyjścia do restauracji, kina, na pocztę, do centrum handlowego, na wernisaże i wystawy.
Ważnym obszarem pracy jest nauka konstruktywnego wyrażania uczuć i myśli oraz adekwatnej reakcji na pojawiające się bodźce. Praca w tym obszarze osobowości jest bardzo trudna, ale też najbardziej skuteczna, ponieważ dotyka najgłębszych pokładów osobowości człowieka. W czasie treningu uczestnicy poznają i ćwiczą sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami, uświadamiają sobie własne sytuacje stresowe i procesy odreagowania napięcia, ćwiczą konstruktywną postawę w radzeniu sobie ze stresem. Ważne są również działania, których celem jest niwelowania obaw uczestników przed stygmatyzacją społeczną, umożliwiające redukcję napięcia i lęku związanego z odrzuceniem społecznym oraz praca nad akceptacją własnej osoby. Rehabilitacja społeczna polega również na kształtowaniu umiejętności osobistych, a zwłaszcza zaradności osobistej oraz umiejętności wykonywania czynności życia codziennego. Umiejętności te uczestnicy warsztatu ćwiczą poprzez naukę gospodarowania środkami finansowymi, które otrzymują do własnej dyspozycji.
Dzięki rehabilitacji prowadzonej w WTZ „Misericordia” równocześnie na dwóch poziomach, tzn. na poziomie społecznym i zawodowym, każdego roku kilka osób podejmuje pracę na otwartym lub chronionym rynku pracy. Kilka innych osób jest gotowych do podjęcia, ale takiej pracy nie udaje się znaleźć. Osoby takie pozostają w warsztatach i w dalszym ciągu wzmacniają swoje zawodowe i społeczne umiejętności lub odchodzą, próbując samodzielnie znaleźć zatrudnienie.

Praca w zakładzie aktywności zawodowej

W Zakładzie Aktywności Zawodowej prowadzonym przez stowarzyszenie „Misericordia” zatrudnienie znalazły 34 osoby posiadające orzeczenie o stopniu niepełnosprawności umiarkowanym i znacznym. Osoby te zostały zatrudnione na podstawie umowy o pracę na 0,55 etatu. Pracują na stanowiskach: kelner, pomoc kuchenna, pracownik prac porządkowych, pracownik biurowy. Po dwóch latach od otwarcia jedynego tego typu zakładu pracy w Lublinie, możemy zauważyć postęp w funkcjonowaniu tych osób. Osoby niepełnosprawne zaczęły korzystać z usług do tej pory dla nich niedostępnych ze względu na potrzeby finansowe (wizyty u fryzjera, zakup biletów do kina, teatru). Dzięki wynagrodzeniu uzyskiwanemu w ZAZ, stały się bardziej samodzielne.
Wydaje się, że specjalistyczne instytucje, powołane do prowadzenia rehabilitacji zawodowej, realizują swoje zadania zgodnie z oczekiwaniami i potrzebami. Jednak, aby efekty ich pracy przyniosły oczekiwane rezultaty, tzn. aby osoby chorujące psychicznie podjęły pracę i odnalazły się w społeczeństwie, niezbędne są zmiany w funkcjonowaniu rynku pracy, które zagwarantują miejsca pracy osobom chorym, z uwzględnieniem ich możliwości i stanu zdrowia. Niezbędne są również zmiany w myśleniu społeczeństwa, które w miejsce odrzucenia i stygmatyzacji wprowadzą zrozumienie i akceptację dla inności i trudnego losu osób chorujących psychicznie. Tylko dzięki realnie wprowadzonym zmianom praca stanie się dostępna i spełni swoją uzdrawiającą funkcję.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Projekt zmian kodeksu karnego: zakazana dyskryminacja m.in. ze względu na tożsamość płciową i orientację seksualną

2024-03-27 20:19

[ TEMATY ]

prawo

Adobe Stock

Na stronach RCL opublikowano projekt ministerstwa sprawiedliwości nowelizacji Kodeksu karnego, który zakłada rozszerzenia katalogu przesłanek zakazanej dyskryminacji o kwestie płci, tożsamości płciowej, wieku, niepełnosprawności oraz orientacji seksualnej.

Na stronach rządowego Centrum Legislacji opublikowany został projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny, który - jak zapowiada ministerstwo sprawiedliwości - ma wzmocnić ochronę przed przestępczymi zachowaniami motywowanymi przesłankami dyskryminacyjnymi ze względu na niepełnosprawność, wiek, płeć, orientację seksualną i tożsamość płciową.

CZYTAJ DALEJ

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

całun turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

- Czy może pani profesor wyjaśnić tytuł swojej nowej książki „Via Sindonis”?

CZYTAJ DALEJ

Zatęsknij za Eucharystią

2024-03-28 23:37

Marzena Cyfert

Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył bp Maciej Małyga

Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył bp Maciej Małyga

Tęsknimy za różnymi rzeczami (…) Czy kiedyś jednak tęskniłem za przyjęciem Komunii świętej? To jest chleb pielgrzymów przez świat do królestwa nie z tego świata – mówił bp Maciej Małyga w katedrze wrocławskiej.

Ksiądz biskup przewodniczył Mszy Wieczerzy Pańskiej. Eucharystię koncelebrowali abp Józef Kupny, bp Jacek Kiciński oraz kapłani z diecezji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję