Niedziela 26 lutego roku 2000, Roku Wielkiego Jubileuszu, na długo pozostanie w naszej pamięci i w historii Amerykańskiej Częstochowy. Był to dzień, na który czekali od dawna ojcowie i bracia paulini - słudzy świętego miejsca, a wraz z nimi Polonia amerykańska. W tym dniu odbyła się bowiem ceremonia "łamania gruntów" pod budowę przyszłych obiektów sanktuarium maryjnego. Po Mszy św. w południe o. Lucjusz L. Tyrasiński - prowincjał Zakonu Paulinów w Stanach Zjednoczonych poprowadził procesję na zewnątrz sanktuarium, a później uroczyście poświęcił plac budowy. Następnie, z błogosławieństwem w imię Trójcy Przenajświętszej, przełamał ziemię.
Od lat sanktuarium Amerykańskiej Częstochowy potrzebuje domu pielgrzyma, w którym wierni, przybywający z dalekich stanów Ameryki, mogliby się zatrzymać i odpocząć. Potrzebna jest również obszerna i nowoczesna jadalnia, w której tysiące pielgrzymów mogłoby korzystać z polskiej kuchni. Niezbędne jest muzeum polonijne, przechowujące cenne pamiątki narodowe dla przyszłych polskich pokoleń, urodzonych na emigracji. Potrzebny jest także dom rekolekcyjny, gdzie ludzie szukający Boga spędzą czas w ciszy i na modlitwie, pod przewodnictwem duchowym Maryi.
Ceremonia "łamania gruntów" była już drugą w historii Amerykańskiej Częstochowy uroczystością tego typu. Pierwszej - w 1964 r. - ceremonii "łamania gruntów" pod sanktuarium Pani Częstochowskiej na wzgórzu Pensylwanii, w archidiecezji filadelfijskiej, przewodniczył polski kardynał Jan Król - wielki czciciel Pani Jasnogórskiej i konfrater Zakonu Paulinów. W obu uroczystościach użyto tego samego szpadla.
Prace ziemne pod przyszłe budynki zostały już rozpoczęte. Na pewno kosztować to będzie wiele wysiłku, cierpliwości, nakładów materialnych, a przede wszystkim modlitwy. Pełni nadziei w Bożą pomoc i opiekę Pani Jasnogórskiej - przystępujemy do tej pracy. Jest to wysiłek całej Polonii. Dlatego też kierujemy naszą serdeczną prośbę o wszechstronną pomoc, aby dzieło rozpoczęte w imię Boże szczęśliwie doprowadzić do końca.