Kampania Braterstwa na dobre wpisała się w pejzaż duszpasterstwa w Brazylii. Od 1963 r. czas Wielkiego Postu naznaczony jest szeroko rozumianą akcją ewangelizacyjną, która odnawia życie Kościoła i wrażliwość na aktualne problemy społeczne. Tegoroczna Kampania zwraca uwagę na wielki problem brazylijskiego społeczeństwa, jakim jest solidarność i poszanowanie praw Indian. Mottem tegorocznej Kampanii stały się słowa: Braterstwo z Indianami - świat bez zła.
Bp Raymundo Damasceno Assis - sekretarz CNBB (Konferencji Episkopatu Brazylii) stwierdził: "Tegoroczna Kamapania powinna nas wiele nauczyć, zwłaszcza solidarności, sprawiedliwości i poszanowania praw Indian w społeczeństwie. My, Brazylijczycy, musimy się wyzbyć wielu uprzedzeń, które mamy wobec Indian. Jeszcze wielokrotnie są oni przedstawiani jako prymitywni, mściwi, leniwi, dzicy itd. Konieczne jest, by zadzierzgnęły się więzi braterstwa i byśmy wspólnie szukali dróg ku rozwiązywaniu problemów, które utrudniają codzienną współpracę" . Przed dwoma laty Brazylia przeżywała swój jubileusz - 500-lecie odkrycia i ewnagelizacji tej części świata. Papież Jan Pawel II w liście z tej okazji napisał, że "obecność Ewangelii na kontynencie amerykańskim jeszcze nie doprowadziła do sprawiedliwego podziału dóbr na ziemi". Dlatego konieczne jest, by Kościół myślał o tej niesprawiedliwości i podjął niezbędne działania, aby sprawiedliwość stała się rzeczywistością w tej części świata. "Kościół zaprasza katolików i ludzi dobrej woli - dodał bp Assis - do spłacenia długu, jaki zaciągnęliśmy w przeszłości, zwłaszcza w pierwszych dziesięcioleciach obecności kolonizatorów. Trzeba uczciwie powiedzieć, że wyrządzono wiele złego, dlatego teraz chcemy być z nimi, by wspomóc ich w walce o ziemię oraz podstawowe prawa społeczne i kulturowe. Temat tegorocznej Kampanii Braterstwa wzywa wszystkich Brazylijczyków do tworzenia nowej społeczności, gdzie prawa indywidualne będą przestrzegane".
Prawa Indian często były i są łamane, a wydarzenia ostatnich lat są smutnym tego przykładem. Wielki lider Indian brazylijskich - Xica]o Xukuru de Assis, przywódca plemienia Ororuba], został zastrzelony przez wynajętych morderców 20 maja 1998 r. w Pesqueira w stanie Pernambuco, w cztery dni po tym, jak jego plemię objęło 600 hektarów ziemi, która należała do Indian.
20 kwietnia 1997 r. Galdino Jesus dos Santos ze szczepu Ha]-ha]-ha]e spał na ławce na przystanku autobusowym w Brasilii ( stolicy Brazylii), ponieważ zagubił się po demonstracji, jaką dzień wcześniej organizowali Indianie przed brazylijskim parlamentem, domagając się definitywnego przyznania ziemi Indianom z plemienia Pataxó. Szukając noclegu, nie został przyjęty w hotelu, właściciel wyrzucił go tylko dlatego, że był Indininem. Zmuszony był spać na dworze. Wczesnym rankiem Galdino zostal spalony żywcem przez 4 nieletnich chłopców.
W Brazylii żyje ok. 560 tys. Indian z 225 plemion mówiących 185 językami i narzeczami. Podstawową przyczyną przemocy wobec nich jest prawo do ziemi, która w przeszłości należała do nich, a w 85% została im zabrana. Jeden z liderów indiańskich, Nailton Muniz Pataxó, odpowiadając na częste zarzuty wobec społeczności indiańskiej, powiedział: " Mówią, że my, Indianie, nie jesteśmy cywilizowani. Indianie są cywilizowani, tylko nie jest to cywilizacja ´białych´. My zachowujemy swoją własną odrębność. Widzimy, kiedy przychodzimy do wielkich miast, że ludzie, którzy nazywają siebie cywilizowanymi, źle traktują swoich bliźnich, doprowadzają do tego, by ich dzieci, żyjąc w biedzie, musiały prosić o jałmużnę na ulicach. Wchodząc do urzędów, widzimy wielki luksus, a na zewnątrz widzimy głodnych. Boimy się stracić naszą ziemię i żyć na ulicy, pod mostami, na marginesie społecznym. To nie jest nasza (indiańska) cywilizacja. My myślimy inaczej, nie uczymy naszych dzieci zagarniania ´dla siebie´, lecz uczymy je dzielenia się z innymi. Indianie nie pozwalają, by ludzie cierpieli w samotności. (...) U nas, Indian, gdy jakaś rodzina nie ma co jeść i przyjdzie do innej, to tamta przygotowuje wystarczającą ilość pożywienia dla wszystkich. My nie mamy odwagi zostawić naszych braci o głodzie. Jeśli mamy naszą ziemię, to pracujemy wspólnie, by nie brakło nam pożywienia, które dzielimy między wszystkich w wiosce. Nie mamy więzień w naszych osadach. Uczymy nasze dzieci od najmłodszych lat, by słuchały rad starszych. Społeczność ´białych´ powinna nas zrozumieć i respektować nasz sposób życia. My nie walczymy przeciw cywilizacji, gdyż jesteśmy jej częścią, jednak z naszą odrębnością".
Tegoroczna Kampania Braterstwa z pewnością przyczyni się do tego, że problemy naszych braci Indian zostaną zauważone, a my jako wspólnota wierzących zechcemy ich zrozumieć i dużo się od nich nauczyć.