Biały Kościół na Rzgowskiej

Nie ma chyba w Łodzi osoby, która nie kojarzy „Białego Kościoła” na Chojnach. Jest to bardzo charakterystyczny budynek w Łodzi, który ma także bogatą ponad 100 -letnią historię.

Świątynia wielu pokoleń

Kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Łodzi przy ulicy Rzgowskiej 88 to obiekt troski kolejnych już pokoleń wiernych. W latach 1905 – 1907 wzniesiono kaplicę, która stanowiła filię parafii św. Wojciecha. W pobliżu kaplicy w 1915 roku bp Stanisław Zdzitowiecki erygował samodzielną parafię. W 2015 roku obchodzono 100-lecie istnienia parafii. Dzięki staraniom wspólnoty parafialnej w latach 1923 - 1925 do niewielkiej wtedy kaplicy dobudowano trzy nawy. W 1925 roku kościół poświęcił bp Wincenty Tymieniecki. W latach 1935 – 1940 zburzono pierwotną kaplicę, a korpus gruntownie przebudowano według projektu architekta Wiesława Lisowskiego. Wniesiono go w stylu gotyku skandynawskiego. W 1959 roku ukończono wieżę i cały budynek otynkowano, realizując projekt architektów R. Fettera i W. Milo. Kościół zlokalizowany na skrzyżowaniu popularnych ulic zyskał popularność i wielu łodzian nazywało go „białym kościołem”. W trakcie prac przeprowadzonych na początku lat osiemdziesiątych XX wieku staraniem ks. inf. Józefa Fijałkowskiego przebudowano chór, dodano elementy stiukowe wokół okien, łuków i w zmodernizowanym prezbiterium, ułożono posadzkę ze szlachetnego kamienia. W 1991 roku wzniesiono nową dzwonnicę, na której zawisły trzy dzwony. Malowanie kościoła wewnątrz w 2004 roku i odnowienie elewacji w 2005 roku bardzo podkreśliło estetykę świątyni. Kolejne malowanie elewacji kościoła miało miejsce w latach 2015-2020 dzięki staraniom nowego proboszcza ks. kan. Krzysztofa Wlazło. Trwają dalsze prace konserwatorskie i renowacyjne.

Poczet świętych i błogosławionych

Zlokalizowany na rogu ulic Rzgowskiej i Władysława Broniewskiego kościół z masywną wieżą nad kruchtą przykrywa dwuspadowy dach. W trójnawowym wnętrzu panuje klimat skupienia i modlitwy. Nawę główną wieńczy węższe od niej prezbiterium zamknięte wieloboczną absydą. Malowidło w czaszy półkopuły absydy wyobraża scenę Przemienienia Pana Jezusa na Górze Tabor. Za stołem ołtarzowym, pomiędzy witrażowymi oknami, usytuowany jest ołtarz Najświętszego Sakramentu ze szlachetnego kamienia. W nawie głównej, przy ścianie tęczowej - z namalowanymi symbolami baranka i czterech ewangelistów - stoją drewniane ołtarze św. Antoniego i Najświętszego Serca Pana Jezusa. Malowidła ścienne ponad arkadami filarów przedstawiają postacie świętych i błogosławionych. Znajdziemy tam sceny począwszy od chrztu Polski aż po zapisanych na kartach historii naszej ojczyzny podobizny postaci świętych i błogosławionych. Witraże w oknach świątyni także prezentują postaci świętych związanych z polską ziemią. Na filarze zawieszona jest ambona. W nawie bocznej stoi drewniany ołtarz Matki Bożej Częstochowskiej, a w kaplicy - ołtarz Matki Bożej Berdyczowskiej (Śnieżnej) z kamienia szlachetnego. Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, który podtrzymują trzy herby: Polski, Czech i Rusi. Przekaz teologiczny dopełniają gipsowe stacje Drogi Krzyżowej, obrazy religijne oraz pamiątkowe tablice. Jedna z nich upamiętnia posługę wikariuszowską ks. Ignacego Skorupki. Był on prefektem szkół średnich, harcmistrzem Rzeczypospolitej, kapelanem Wojska Polskiego i wikariuszem parafii w latach 1918-1919. Zginął śmiercią męczeńska 14 sierpnia 1920 roku na przedpolu Warszawy z zwycięskiej bitwie z Bolszewikami znanej jako „Cud nad Wisłą”. Na chórze znajdują się organy z 1960 roku, wykonane przez firmę Truszczyński, wyremontowane w roku 2005.

Wspólnota parafialna

Parafia Przemienienia Pańskiego to nie tylko charakterystyczna świątynia, ale przede wszystkim kapłani i wierni, którzy na co dzień działają w wielu grupach. Obecnie liczy ona około 15 tysięcy mieszkańców. Z parafii, która kiedyś liczyła blisko 50 tysięcy mieszkańców, wydzieliły się inne parafie: Matki Boskiej Anielskiej (oo. Franciszkanie), świętego Łukasza, NMP Matki Odkupiciela i św. Maksymiliana Marii Kolbego (oo. Franciszkanie). - Prowadzimy katechezę w przedszkolach, w szkołach podstawowych nr 38 i 190, szkole specjalnej nr 194 oraz szkole przemysłu mody. Młodzież każdego roku przygotowuje się w cyklu trzyletnim do sakramentu bierzmowania. Naszą perełką jest chór parafialny „Dzwon”, który liczy sobie ponad 120 lat. Jest on starszy niż sama parafia, gdyż zaczął działać przy parafii świętego Wojciecha. Po dziś dzień w każdą niedziele o 12.30 chór wykonuje pieśni, a jego członkowie, mimo starszego wieku, regularnie spotykają się na próbach – mówi z dumą ks. proboszcz Wlazło. Ponadto w parafii działają grupy Żywego Różańca, Rycerstwa Niepokalanej, Akcji Katolickiej, asysty parafialnej, parafialny zespół Caritas. Dzieci i młodzież mogą zaangażować się jako ministranci, lektorzy (młodsi i starsi). Działa Eucharystyczny Ruch Młodych oraz Koło Różańcowe Dzieci. – Mamy także scholę dziecięcą wraz z mamami, które często same wcześniej śpiewały w tej grupie. Planujemy utworzyć grupę młodzieżową po wakacjach z młodzieży, która przystąpiła do sakramentu bierzmowania, a nie zawsze odnajduje swoje miejsce w Kościele – dodaje proboszcz. Do dyspozycji grup parafialnych jest Dom Katechetyczny, w którym dawniej odbywały się katechezy. Wprowadzone zostały nabożeństwa fatimskie od maja do października z procesją wokół kościoła. Co roku odbywa się tradycyjna procesja Bożego Ciała do czterech ołtarzy. Z związku z pandemią sakrament I Komunii Świętej podzielony został na mniejsze grupy, w których dzieci przyjmowały Pana Jezusa. - Wszystkich parafian, przyjaciół i miłośników naszej parafii zapraszamy co roku na odpust w uroczystość Przemienienia Pańskiego, 6 sierpnia. Jest to szczególne podziękowanie tutejszej rodziny Chrystusowej za objawienie chwały Pana Jezusa i ukazanie wiecznego szczęścia czekającego dzieci Boże – zaprasza ks. Krzysztof Wlazło. Do 2018 roku kapłani pełnili także opiekę duszpasterską w Zakładzie Karnym przy Kraszewskiego. - W ostatnim czasie zaszło dużo zmian gospodarczych. Została odnowiona cała elewacja kościoła, wieży i plebanii. – Chcieliśmy w ten sposób przywrócić pojęcie „Białego Kościoła”, które tak mocno funkcjonuje w świadomości łodzian. W maju br. zakończone zostały prace przy renowacji elewacji plebanii i wymianie okien i instalacji elektrycznej – wylicza ks. proboszcz. Parafia każdego roku organizuje wyjazdy pielgrzymkowe w kraju i w Europie (Rzym). W najbliższym czasie planowana jest pielgrzymka do Warszawy w związku z beatyfikacją prymasa Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego. Na elewacji świątyni widoczne są płaskorzeźby nawiązujące do scen biblijnych. Tuż obok głównego wejścia do kościoła znajduje się kapliczka z figurką Matki Bożej. – Nasz kościół znajduje się na dużym skrzyżowaniu. Potężna burza w czerwcu zniszczyła obudowę kapliczki. Po telefonach i zapytaniach wiernych, wiemy, że ma one szczególne miejsce w sercach i umysłach ludzi. Wierni przychodzą, modlą się, składają kwiaty i widać, że funkcjonuje ona na co dzień w świadomości okolicznych mieszkańców i przyjezdnych – tłumaczy ks. proboszcz.

Tuż obok parafii przy ulicy Broniewskiego 1a działa powołane w 1998 roku przez arcybiskupa Władysława Ziółka Centrum Służby Rodzinie. Misją Centrum, zgodnie ze społeczną nauką Kościoła, jest podejmowanie różnorodnych działań zmierzających do pomocy osobom i rodzinom w tworzeniu godnych warunków życia i rozwoju, promocja rodziny oraz, w sytuacjach kryzysowych, udzielanie wsparcia rodzinom i osobom, które nie mogą samodzielnie przezwyciężać swych trudności życiowych. Działa tam m.in. Szkoła Rodzicielstwa im. Profesora Włodzimierza Fijałkowskiego, Ośrodek Promocji Rodziny, Fundusz Ochrony Macierzyństwa, świetlica „M.Łodzi Niegniewni” i Dom Samotnej Matki.