O pewnych aspektach gromadzenia, opisywania, archiwizowania piśmiennictwa przez Bibliotekę Narodową pisaliśmy już kilkakrotnie. Starania - czynione zresztą nie tylko na łamach Niedzieli - przyniosły pewien efekt. Do odnotowań bibliograficznych wprowadzono w 2001 r. kilka tytułów prezentujących opcję narodową, katolicką, konserwatywną czy po prostu nieortodoksyjnie liberalną (Głos, Myśl Polską, Najwyższy Czas, Niedzielę, Nowe Państwo). Po roku nastąpiła pewna zmiana w formule odnotowań i tytuły te, jak i inne tygodniki i dzienniki, zostały przeniesione do innej "przegródki" i występują jedynie w wersji elektronicznej. Dobre i to. Natomiast miesięczniki odnotowywane są w dotychczasowym, pełnym wymiarze. Oczywiście, Biblioteka, a ściślej Instytut Bibliografii, boryka się z kłopotami (zapewne wynikającymi z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych) rzutującymi na tempo i zakres odnotowań i przekazywania ich do powszechnego użytku: w wersji drukowanej, na dyskietkach i na stronach internetowych (www.bn.org.pl/mak). Trudno jednak oprzeć się wątpliwościom co do niezbyt czytelnego kryterium decyzji o przyjęciu tytułu, autora publikacji, tematu, hasła przedmiotowego do odnotowań. - Przykłady? Miesięczniki niosące poważne, by nie rzec: fundamentalne treści dotyczące wychowania, małżeństwa, rodziny, ochrony życia i dobrej jego jakości. Mówiąc w skrócie: Głos dla Życia, Wychowawca, Służba Życiu - nie znajdują miejsca pośród dziesiątków innych. Również nie może nie zastanawiać uparty brak odnotowania konserwatywnego Naszego Dziennika. Czy dlatego, że publikacje NDz są wyraźnie odmienne od "obowiązującej" mody, zwanej przewrotnie i chytrze "polityczną poprawnością"?... Czy w "terrorze" owej poprawności gubi się również podnoszony postulat ustanowienia i wypełniania w Bibliotece Narodowej hasła tematycznego "antypolonizm" - obok dziesiątków, wypełnianych setkami odnotowań, haseł "antysemityzm"?
Niełatwym problemem jest również, sygnalizowany wcześniej, wybór autorów i tematów do rejestracji, tak aby informacja o publikacjach w danym przedmiocie była możliwie jak najwszechstronniejsza. I nie jest to zarzut o wyjątkowej tendencyjności w opracowaniach. To kwestia wyczucia, profesjonalizmu, obiektywizmu. Wymagająca monitorowania i ewentualnych korekt. I to jest temat chociażby na pracę magisterską.
Te pytania i wątpliwości, w trybie art. 6 Prawa autorskiego prasowego, kierujemy do Pana Ministra Kultury, tym śpieszniej, iż niebawem - bo w czerwcu - ma się odbyć w BN debata na tematy bibliografii.