„Znak, któremu sprzeciwiać się będą” - słowa św. Łukasza przypominające proroctwo Symeona (Łk 2, 34).

Nielegalne kwiaty, zakazany krzyż
Co dnia wyrastają z betonowych płyt.
Ludzie je składają, wierni sercom swym,
Co w nadziei trwają przeciw mocom złym...

Słowa refrenu piosenki napisanej i śpiewanej przez Jana Pietrzaka w stanie wojennym. Śpiewam ją na naszych Wieczorach. Krzyż z kwiatów na placu Piłsudskiego w Warszawie, w miejscu krzyża, pod którym Ojciec Święty odprawił Mszę św. podczas Pierwszej Pielgrzymki do Ojczyzny. Krzyż z kwiatów w Krakowie, przed kościołem Mariackim. Krzyż z kwiatów sięgający Alei, przed szczytem Jasnej Góry. Krzyże z kwiatów w wielu miastach Polski, tworzone w dzień - w nocy niszczone przez milicję, zomowców, esbeków... Co dzień tworzone, co noc niszczone... I polowania na ludzi składających kwiaty.
Walka dzieci i młodzieży w obronie krzyży umieszczonych na ścianach sal lekcyjnych w szkołach we Włoszczowie i Miętnem.
Niszczenie... Na częstochowskim Grobie Nieznanego Żołnierza w 1981 r. został wzniesiony brzozowy krzyż. Wkrótce został złamany. Ale naprawiono go. I oto w nocy, przed uroczystością Podwyższenia Krzyża Świętego, został zrąbany siekierą.
Na cmentarzu wzniesiono krzyż na symbolicznym Grobie Dzieci Nienarodzonych. W nocy, przed Dniem Wszystkich Świętych, został zniszczony, prawie wdeptany w ziemię. Szybko naprawiony - został zniszczony ponownie. I tak trwało - wznoszenie i niszczenie. Krzyż - znak, któremu sprzeciwiać się będą. Dlaczego? Bo jest znakiem Prawdy.
Krzyże na grobach polskich zesłańców, w lodowatej skorupie nieludzkiej ziemi, na szlakach Golgoty Wschodu, krzyże w Lesie Katyńskim i w ciągle odkrywanych nowych miejscach męczeństwa, krzyż w Oświęcimiu.
Przyniesiony przez pielgrzymów Matce Bożej na Jasną Górę brzozowy krzyż z wyrytym napisem WYTRWAMY! Ten krzyż wśród płonących ogniem miłości ludzkich serc i krzyży męczeństwa i nadziei, znaków polskiej historii - u stóp Matki Bożej, umieściłem w centrum ołtarzowego obrazu-wotum W środku nocy, wymalowanego w Jasnogórskiej Sali Maryjnej w 1984 r. Przechowuję w serdecznej pamięci wzruszające rozmowy z pielgrzymami z Polski i świata podczas malowania W środku nocy w Sali Maryjnej. I mam w sercu i pamięci spotkanie i rozmowę z ks. prał. Zdzisławem Peszkowskim. Chciał poznać autora obrazu. Byłem szczęśliwy, że mogę uścisnąć mu rękę i wyrazić wdzięczność za to, co czyni dla budzenia naszych sumień.

Krzyż samotny stoi w lesie, rym, cym, cym!
Krzyż samotny stoi w lesie, oj dana, dana!
Płacz piosenki wicher niesie, rym, cym, cym!

To słowa ostatniej zwrotki legionowej piosenki o śmierci Jasieńka, ułana. Zaśpiewamy ją na naszym 47. Wieczorze poezji i wspólnego śpiewania ocalonych od zapomnienia, ukrytych pod sercem piosenek.
Spotkamy się w niedzielę 14 marca o godz. 18.00 w częstochowskim Liceum Ogólnokształcącym im. J. Słowackiego, przy al. Kościuszki 8 - przed zbliżającymi się imieninami Marszałka Józefa Piłsudskiego.
Tytuł Wieczoru: Piosenki dla Marszałka. Zaśpiewamy piosenki legionowe, powstańcze, harcerskie, ludowe, kresowe. Będzie też w wierszu i piosence refleksja o naszym dniu współczesnym. Serdecznie zapraszam. Wstęp wolny. Serdecznie pozdrawiam i zapraszam Telewizję TRWAM.
Jak ten czas leci. Dzisiaj - trzechsetna, ocalona od zapomnienia piosenka.
Mam prośbę-pytanie. Kto wie, kiedy powstała piosenka, której słowa uczyniłem tytułem naszego kącika - Zapomniana piosenka Aleksandra Antoniewicza i Jana Markowskiego „Krzysztofa”, autora melodii piosenek: Wojsko kolorowe (1940 r.), Marsz Mokotowa, Sanitariuszka Małgorzatka i Mała dziewczynka z AK (wszystkie z 1944 r.) oraz Zielony kapelusik (chyba 1943 r.)? Zapomnianą piosenkę, gdzieś pod sercem ukrytą śpiewamy na naszych Wieczorach. Proszę serdecznie o pomoc w ustaleniu daty jej powstania. Przypominam mój adres: ul. L. Schillera 4/68, 42-200 Częstochowa, tel. (0-34) 322-05-29.

Nielegalne kwiaty, zakazany krzyż...

Pieśń z lat stanu wojennego

Słowa i muzyka: Jan Pietrzak

Wiele polskich kwiatów rozkwitało już,
Pod Cassino maków, pąków białych róż,
Kwiatów, co czerwieńsze były niźli krew,
W wierszu i w piosence, i w okopów mgle.

Nielegalne kwiaty, zakazany krzyż
Co dnia wyrastają z betonowych płyt.
Ludzie je składają, wierni sercom swym,
Co w nadziei trwają przeciw mocom złym.

Takich drogich kwiatów co dzień świeży stos
Niosą warszawiacy, kiedy mija noc.
Ciemna noc dla tamtych, dla nas jasny dzień,
Z nami słońce prawdy, z nimi zdrady cień.

Niepodległe kwiaty, niezniszczalny krzyż,
Huczą gabinety i imperium drży.
Szydzi z generałów, nie lęka się wojska
Zakazany naród, nielegalna Polska!