W imieniu swoim i p. Jerzego Rossowskiego, Sybiraka, apeluję o nadsyłanie kolęd powstałych na zesłaniu (słów z nutami lub nagrań). Dwie kolędy zamieściłem już w Niedzieli. Kolędy zesłańców są cząstką naszej narodowej tożsamości.
Dzisiaj - rocznica wypowiedzenia narodowi wojny przez rządzących nim z woli i łaski Moskwy komunistów. Gdy w noc grudniową - ocalona od zapomnienia pieśń Podziemia, napisana w rocznicę mordu grudniowego w 1981 r. w kopalni „Wujek”. Śpiewamy ją na melodię warszawskiej pieśni z 1939 r. Gdy w noc wrześniową (opartej na melodii piosenki Więc pijmy wino, szwoleżerowie).
Na prośbę Czytelników przypominam wiersz i zapis reporterski - także świadectwa naszego czasu.
Wigilia Bożego Narodzenia 1981 r. Twórca pieśni Czerwone maki na Monte Cassino słucha wiadomości z Polski i pisze wiersz:

Jaką śpiewać Ci kolędę

Feliks Konarski „Ref-Ren”

Jaką śpiewać Ci kolędę,
Dziecię nowo narodzone,
Kiedy oczy me i myśli
Dzisiaj są na wschód zwrócone...

I czerwienią bije w okna,
Do bram wdziera się pożogą,
Byśmy padli na kolana
Przerażeni, zdjęci trwogą.

Czy mam śpiewać, że tej nocy
Ogień krzepnie, moc truchleje?
Gdy nam czołgi kolędują,
Gdy tam bratnia krew się leje?

Gloria in excelsis Deo,
Aniołowie się radują,
Tu, w Betlejem, Bóg się rodzi,
A tam Polskę znów krzyżują.

Prawda i kłamstwo... W 1992 r. w Paryżu zjawili się gen. Jaruzelski i redaktor naczelny Gazety Wyborczej Adam Michnik. Zjawili się z promocją książki Jaruzelskiego, człowieka odpowiedzialnego za masakrę robotników w 1970 r. i za wypowiedzenie wojny narodowi w 1981 r. Przypominam: Rosja, mimo rozpaczliwych próśb generała, odmówiła mu, swemu janczarowi, bratniej pomocy wojskowej - wierzyła, że, tak jak w roku 1970, Jaruzelski poradzi sobie i w roku 1981 terrorem, zbrodnią i kłamstwem z niepokornymi, budzącymi się do wolności Polakami. Słowa Gustawa Herlinga-Grudzińskiego w Dzienniku pisanym nocą: „Trzeba być naiwnym, żeby wierzyć w «radziecką inwazję wojskową», która musiałaby doprowadzić do powstania Wietnamu w sercu Europy”. W swojej książce Jaruzelski wyjaśniał Francuzom sens swojego „dzieła” - wprowadzenia stanu wojennego. Przedmowę do niej napisał Adam Michnik. Recenzenci francuscy i polscy zwracali uwagę na zawarte we wspomnieniach Jaruzelskiego świadome zafałszowania. W wychodzącym wtedy w Polsce tygodniku Spotkania (z datą 28 maja 1992 r.) Anatol Arciuch, obecnie redaktor naczelny Nowego Państwa, pisał o zachowaniu Jaruzelskiego i Michnika w stolicy Francji: „Występ niezapomnianego duetu - panowie Jaruzelski i Michnik we francuskiej telewizji. Prasa tego kraju z rzadko spotykaną zgodnością uznała ten występ, podobnie jak nocne hulanki obu świeżej daty przyjaciół (kulminacyjnym punktem było odśpiewanie przez nich w jednym z rosyjskich kabaretów ulubionej pieśni generała: Ja się Sybiru nie boję, przecież Sybir to też rosyjska ziemia), za wyjątkowo niesmaczne. Potraktowano to jako kompromitację obu panów. Nie Polski”.

Gdy w noc grudniową...

pieśń Podziemia, napisana w rocznicę mordu grudniowego 1981 r.

Słowa: anonim
Melodia pieśni Gdy w noc wrześniową

Gdy w noc grudniową północ wybiła,
Suk milicyjnych ogromna moc
Z rykiem motorów w Polskę ruszyła,
W piekło zmieniła cichą noc.

W Warszawie junta Jaruzelskiego
Stworzyła władzę pod nazwą WRON,
A na terenie kraju całego
Już rządzi MSW i MON.

W kopalni „Wujek” śląscy górnicy
Czerwonym władcom krzyknęli: NIE!
Grzmi echo strzałów po okolicy,
Krew robotników plami śnieg.

Z herbem Ślepowron, przywódco WRONY,
Chociaż cię chwali moskiewski brat,
Krwią polską zlane są twe pagony,
A stopień twój: generał-kat.

Więc zamiast gwiazdek będziesz miał topór,
A czarną wronę na czapce swej.
Siłą niszczyłeś narodu opór,
By „Panom” w Moskwie było lżej.