Umiłowani Diecezjanie!

Żyjemy wciąż w klimacie Miłosierdzia Bożego, jaki nam zostawił Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie swojej VIII pielgrzymki do Ojczyzny. Dzięki środkom społecznego masowego przekazu: prasie, radiu, telewizji, Internetowi - mogliśmy wszyscy, nawet słabsi na zdrowiu, brać udział w tym niezwykłym wydarzeniu i przejmować z ust Zastępcy Chrystusa na ziemi orędzie zbawienia, utwierdzając się w nadziei. Bogu składamy wielkie podziękowanie za to wszystko, co się w tych dniach stało. Z wielką też troską będziemy chcieli zachować w sercach słowo i duchowe oddziaływanie Piotra naszych czasów.

Dzisiaj, w Niedzielę Środków Społecznego Przekazu, pragnę nawiązać do słów listu apostolskiego Jana Pawła II, skierowanego do nas na początku nowego tysiąclecia. Czytamy tam: "Mamy karmić się słowem, aby być "sługami Słowa" w dziele ewangelizacji. Jest to z pewnością jedno z najważniejszych zadań stojących przed Kościołem na progu nowego tysiąclecia (...). Wielokrotnie w minionych latach przypominałem wezwanie do nowej ewangelizacji. Ponawiam je i teraz, pragnąc przede wszystkim wskazać, że musimy na nowo rozniecić w sobie pierwotną gorliwość i pozwolić, aby udzielił się nam zapał apostolskiego przepowiadania, które wzięło początek z Pięćdziesiątnicy. Powinniśmy wzbudzić w sobie płomiennego ducha św. Pawła, który wołał: "Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii!" (1 Kor 9, 16). Ten zapał z pewnością pobudzi Kościół do nowej aktywności misyjnej, której nie będzie można powierzyć jedynie wąskiej grupie "specjalistów", ale będzie ona wymagać odpowiedzialnego udziału wszystkich członków Ludu Bożego. Kto prawdziwie spotkał Chrystusa, nie może zatrzymywać Go dla siebie, ale winien Go głosić. Potrzeba nowego rozmachu w apostolstwie, które byłoby przeżywane jako codzienne zadanie wspólnot i grup chrześcijańskich" (NMI 40).

Żeby wypełnić ten obowiązek nowej aktywności ewangelizacyjnej, trzeba koniecznie być stałym słuchaczem słowa Bożego. Jest ono zawarte w Piśmie Świętym, wyjaśnianym i przybliżanym nam mocą Ducha Świętego w zbawczej społeczności Kościoła. Powinniśmy żyć w zasięgu działania Słowa Bożego w Kościele. Kościół, który sam jest rezultatem działania Słowa Bożego, stwarza nam szczególne warunki, byśmy byli pod wpływem tego oczyszczającego i zbawiającego Słowa. To w nim jesteśmy przede wszystkim ustawicznymi słuchaczami tego Słowa Bożego, uczniami Chrystusa, a to uzdalnia nas, byśmy byli apostołami we własnej rodzinie, w środowisku, w którym żyjemy, i w ogóle w świecie. Nikt nie może dać bowiem innym tego, czego sam nie posiada.

W dzisiejszej Ewangelii bardzo wyraźnie Pan Jezus nam to przypomina, gdy uczy, że Bóg gotów jest nam przebaczać grzechy i darować wszelkie długi, ale my, szczęśliwi z tej łaski, winniśmy nieść przebaczenie innym i iść z sercem przepełnionym wdzięcznością do drugich. Wciąż więc potrzebujemy sami najpierw nasycać się Miłosierdziem Bożym, łaską, mądrością i zbawieniem, by dawać je innym.

W dzisiejszych czasach ogromną rolę w czerpaniu wartości pochodzących od Boga i, niestety, także antywartości, odgrywają masowe środki społecznego przekazu: prasa, radio, telewizja, Internet i inne. Stanowią one rzeczywistą potęgę w świecie. Są nie tylko czwartą władzą w państwach i społeczeństwach, ale z wyjątkową mocą kształtują opinie, wpływają na myślenie, a w ten sposób docierają do naszej władzy wartościowania i zdatności osobistych wyborów - wprost dotykają sumienia, które stanowi o tym, kim człowiek jest. Wpływ środków społecznego przekazu myśli jest faktem, który się powszechnie rejestruje, o którym się po prostu wie. Chodzi nam o to, żeby środki społecznego przekazu były także środkiem przekazu wiary. Kościół w naszych czasach w swoich wypowiedziach nieustannie ukazuje pozytywny wpływ na sumienia zdrowych ideowo i moralnie środków przekazu myśli, ale równocześnie przestrzega przed wpływem niemoralnej i nieodpowiedzialnej prasy, filmu, reklamy, radia, telewizji czy Internetu. Świadom też swej odpowiedzialności za zbawienie człowieka i rozrost ewangelizacji, przykłada wielką wagę do posiadania własnych środków przekazu o charakterze ewangelizacyjnym i wychowawczym. Już św. Maksymilian Kolbe pisał: "Dobrze jest budować kościoły, zakładać misje i szkoły, ale ten wielki trud próżny będzie, jeżeli zaniedbamy najważniejszą broń dzisiejszych czasów, to jest prasę". Słowa św. Maksymiliana trzeba jeszcze poszerzyć o takie środki, jak radio, reklama, telewizja, Internet i inne, które wciąż powstają i będą powstawać. Obserwujemy w dzisiejszym świecie zalew takich środków przekazu, które wyjaławiają religijnie, moralnie i duchowo umysły wielu, stając się nawet źródłem zgorszenia. Niestety, nie zawsze myśli się tak, jak myślał wielki chrześcijański pisarz i poeta Cervantes, gdy we wstępie do swoich Nowel pisał: "Jedno ośmielę się tobie powiedzieć: gdybym w jakikolwiek sposób mógł przewidzieć, że lektura tych Nowel podsunie czytelnikowi jakieś niezdrowe pragnienia lub złe myśli, uciąłbym raczej rękę, która te Nowele napisała, zamiast dawać je szerokiej masie czytelników. Nie jestem już w tym wieku, w którym się igra z wartością życia drugich". Negatywny wpływ nieodpowiednich mediów na dusze dzieci, młodzieży, a także starszych przybiera dziś wciąż na sile. Zdarza się, że nawet starsze osoby, które dawniej brały często do rąk różaniec i przewracały pożółkłe kartki modlitewników, dziś kurczowo ściskają tymi samymi palcami pilot telewizyjny w nerwowym oczekiwaniu na jakiś pusty duchowo serial i z wypiekami na twarzy oglądają sceny erotyczne i wprost gorszące. Trzeba umieć korzystać ze środków społecznego przekazu i umieć w nich wybierać wartościowe programy, audycje i filmy dla budowania swojego człowieczeństwa i wiary. Z pewnością bowiem jest w nich wiele dobra i pozytywnych treści. Tak jak potrzebna była zawsze wiedza rozróżniania duchów, tak i dziś konieczna wydaje się mądrość wybierania w świeckich mediach tego, co prawdziwe, dobre i co może przynieść pożytek dla duchowego rozwoju jednostek, rodzin i społeczeństwa. Strzeżmy się jak zarazy złych intencjonalnie już i niegodziwych środków przekazu, prasy wrogiej Kościołowi, Bogu i konkretnemu człowiekowi. Tu obowiązują nas radykalne słowa Chrystusa z Kazania na Górze: "Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła" (Mt 5, 29). Wobec zwyczajnych środków przekazu przypominamy sobie słowa św. Pawła Apostoła: "Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła" (1 Tes 5, 21-22).

Umiłowani Diecezjanie,

Niedziela Środków Społecznego Przekazu stawia nam przed oczami serca naszą diecezjalną prasę, nasze tygodniki i miesięczniki, nasze radio. Dzięki wydawnictwu Claromontana i dwumiesięcznikowi Jasna Góra, a także pismom Pomoc i Apostoł Miłosierdzia, a zwłaszcza Radiu Jasna Góra jesteśmy szczodrze obdarowani łaską słowa Bożego. Jesteśmy bardzo dobrze obsłużeni pod względem stołu słowa Bożego. Potoki Bożej mądrości i miłości spływają na nas każdego dnia, tygodnia i miesiąca. Najstarsze, bo powstałe w 1991 r. z okazji VI Światowego Dnia Młodzieży, Radio Fiat dzień i noc karmi nas chrześcijańskimi treściami. Ileż ono nam oferuje audycji, pouczających pogadanek, rozważań, dialogów, modlitw, śpiewów i muzyki chrześcijańskiej! Ile radości i pokoju może ono wlać w samotne serca wielu starszych ludzi! Tygodnik Katolicki Niedziela jest największym tygodnikiem katolickim w Polsce, bardzo cenionym w kraju i za granicą. Cechuje go duch wierności Ojcu Świętemu i nauczaniu biskupów w Polsce, duch patriotyzmu i uniwersalizmu. Obfity dodatek Niedziela Częstochowska podaje wydarzenia z życia naszej archidiecezji, naszych własnych parafii, stowarzyszeń i wspólnot. Dla najmłodszych dzieci redakcja Niedzieli wydaje wspólnie z redakcją z Francji dwumiesięcznik Moje Pismo Tęcza, które może być wielką pomocą dla rodziców wychowujących swe pociechy. Wydaje też Niedziela różne dodatki dla starszych dzieci i młodzieży. Wyrażamy wielką wdzięczność Naczelnemu Redaktorowi Niedzieli i całej jego ekipie wydawniczej za ogromną pracę, nieraz wprost graniczącą z poświęceniem, w trosce o stół słowa Bożego. Zmobilizujmy się więc jeszcze bardziej do korzystania z naszej katolickiej prasy i naszego Radia Fiat oraz Radia Jasna Góra. Wydaje się, niestety, że nie dość cenimy nasze katolickie środki przekazu wiary. Jest to grzech opuszczenia dobrego, grzech lekceważenia, a może i odrzucenia pomocy do zbawienia. Trzeba więc, byśmy w roku poznania Chrystusa postawili sobie bardzo osobiste pytania: Czy w tej materii nasze sumienie jest wolne od winy? "Powiedz, czy ty Jezusa znasz?" - dociera do nas głos religijnej pieśni. Tłumaczymy się brakiem pieniędzy na kupno egzemplarza Niedzieli, ale czy nie moglibyśmy zaoszczędzić grosza na czymś innym, żeby jednak nabyć to tak potrzebne dla nas katolickie pismo? Już założyciel Niedzieli, bp Teodor Kubina prosił, aby dzielić się słowem Bożym naszego tygodnika z biedniejszymi, może z sąsiadami zaniedbującymi się religijnie. Przy zachowaniu ducha tolerancji nie godzi się nam przecież trwać w obojętności na zbawienie drugich. Niech też młodzi poczytają nasz tygodnik starszym, chorym, a rodzice swoim dzieciom. Marzył nasz pierwszy biskup, marzyli i inni biskupi, żeby Niedziela była w każdym domu katolickim. Jak daleko od tego ideału jesteśmy! Jak mało postąpiliśmy naprzód! Bardzo proszę, nie lekceważmy sobie słowa Bożego. Ono jest nam konieczne, i to na co dzień. Aby się modlić codziennie, praktykować ducha miłosierdzia chrześcijańskiego i skutecznie walczyć ze złem w sobie, trzeba mieć żywy kontakt ze słowem Bożym. A w dzisiejszych czasach to takie łatwe. Głos Boży katolickiego radia z naszej ziemi, dostosowany do potrzeb naszej małej ojczyzny, i z tak bliskiego sercu Sanktuarium Jasnogórskiego jest tak przystępny. Gorąco proszę Duszpasterzy, aby zachęcali swoich wiernych do korzystania z naszej katolickiej prasy i radia i ułatwiali im czytanie i słuchanie duchowne. Nieznajomość Biblii jest nieznajomością Chrystusa - pisze św. Hieronim. Dziś ta nieznajomość jest zwykle zawiniona. W czasach tak szybko postępującej laicyzacji i zaprogramowanych działań, aby uczynić Boga Wielkim Nieobecnym w życiu, tym bardziej nie wolno lekceważyć sobie środków ułatwiających wzrost wiary u siebie, we własnej rodzinie i u drugich.

Chciałem Was na koniec zaprosić, Umiłowani Diecezjanie, na VI Pielgrzymkę "Niedzieli" na Jasną Górę, która rozpocznie się 21 września, w sobotę, o godzinie 10.00. Będzie to okazja do wyrażenia Bogu wielkiej wdzięczności za nasze radia i katolicką prasę. Będzie symbolem naszego poderwania się do tego, abyśmy coraz bardziej stawali się słuchaczami i sługami słowa Bożego. Zmobilizuje nas do nowej ewangelizacji, roznieci na nowo gorliwość apostolską. Wolno nam powiedzieć, że nasza archidiecezja ma sobie właściwą specyfikę. Tytułem jej archikatedry jest Święta Rodzina. Jest ziemią usytuowaną pod Jasną Górą, gdzie znajduje się - według świętej legendy - stół Świętej Rodziny - na Świętej Ikonie Matka Boża trzyma Dziecię Jezus z Biblią w ręku. Czy nie jest i w tym jakieś wielkie wezwanie do nas, żebyśmy byli wielką rodziną, zasłuchaną w słowo Boże i czyniącą wielkie wysiłki, aby to słowo było urzeczywistniane w naszym życiu na co dzień i dzielone z drugimi w duchu ewangelizacji?

"Błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go" (por. Łk 11, 28; Ap 1, 3). Wielkim sercem błogosławię wszystkim kapłanom, siostrom zakonnym i świeckim, zatroskanym o nasze katolickie media. Błogosławię wszystkim gorliwym duszpasterzom, którym naprawdę zależy na katolickich środkach przekazu myśli, kultury i wiary. Błogosławię Wam, drodzy Radiosłuchacze i Czytelnicy naszej Niedzieli, i wszystkim, którzy czynią starania dla pogłębienia swojej wiary i ducha apostolstwa w dzisiejszym świecie. Zwracam się do Maryi, Matki Słowa Bożego, Częstochowskiej Pani wskazującej na Chrystusa z Biblią w dłoniach, słowami starodawnej pieśni:

Tam Twoje serce, kędy skarb przebywa,

Gdzie stół królewski obraz Twój nakrywa,

Niech odrobiny z niego nam spadają,

Twoi synowie głodu niech nie znają.

Częstochowa, 11 września 2002 r.