Reklama

Najlepsze prawo - to za mało

Dziecko w ramionach śmierci

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Prawo amerykańskie w sposób szczególny bierze w obronę dzieci. Mogła się o tym przekonać jedna z polskich rodzin w Nowym Jorku. Pewnego wieczoru 11-letnia Agata zatrzymała się dłużej w domu swojej koleżanki. Około jedenastej w nocy zaniepokojona Krystyna, matka Agaty, domyślając się, gdzie jest córka, poszła, aby przyprowadzić ją do domu. Córka jednak uważała, że nic się nie stało i ma prawo wracać do domu, kiedy jej się podoba. Innego zdania była matka. Wywiązała się ostra rozmowa, po której Krystyna zabrała Agatę ze sobą. Po niedługim czasie do domu Agaty przyjechała policja. Okazało się, że matka amerykańskiej koleżanki Agaty zadzwoniła na posterunek policji, informując, że Krystyna zachowała się nieodpowiednio wobec córki - skarciła ją zbyt brutalnie. Nie pomogły żadne tłumaczenia i prośby zarówno rodziców, jak i córki. Agatę odebrano rodzicom i umieszczono w rodzinie zastępczej. Ograniczono także kontakt rodziców z córką.
Była to tragedia dla wszystkich. Agata z płaczem błagała, aby rodzice zabrali ją do domu. Jednak prawo na to nie pozwalało. Rodzice zaczęli rozpaczliwie szukać pomocy. Przyszli także do mnie. Solidaryzując się z nimi, poradziłem, aby wzięli do prowadzenia sprawy dobrego adwokata. Wiedziałem bowiem, że jest to dobra rodzina i że lepiej wychowa swe dziecko niż najlepsza rodzina zastępcza. Rodzice za spore pieniądze wynajęli adwokata. Po wielu staraniach udało się im odzyskać córkę. Agata z radością wróciła do domu, rodzice także byli zadowoleni, chociaż bolało ich to, co się stało. Stracili też wiele nerwów i pieniędzy.

* * *

Powyższa historia pokazuje, że prawo, które ma chronić dziecko, może działać przeciw rodzinie.
Ale nieraz nawet najlepsze prawo nie jest w stanie zapobiec tragedii, jeśli otoczenie przyzwoli na bezprawie. Taka tragedia miała miejsce w ostatnich dniach w Nowym Jorku.
Koszmar 7-letniej Nixzmary rozpoczął się parę lat temu. Głównymi sprawcami byli 27-letni ojczym, weteran armii amerykańskiej, matka oraz właśnie otoczenie, które nie zareagowało wystarczająco skutecznie, widząc nieszczęście dziewczynki. Dom, w którym mieszkała Nixzmary, nazwano domem horroru. Mała dziewczynka, uczennica drugiej klasy, była przywiązywana do krzesła, bezlitośnie bita pasem, torturowana, molestowana seksualnie przez ojczyma, morzona głodem. W szkole widziano na jej ciele sińce, umęczenie, ale nikt nie zwrócił na to wystarczającej uwagi. Zadowalano się tłumaczeniem rodziców, że dziewczynka zrobiła to sobie sama. Nawet gdy Nixzmary z powodu pobicia, znęcania się nad nią nie pojawiała się w szkole przez kilka tygodni, nikomu nie przyszło do głowy, aby tę sprawę szczegółowo sprawdzić. I tak zamierał stopniowo uśmiech na buzi dziewczynki, a w jej czarnych oczach potęgowało się cierpienie i lęk. Dziewczynka nikła w oczach. Przed śmiercią ważyła tylko16 kg. I nie znalazł się nikt, kto by zatrzymał zbliżającą się śmierć i uratował katowane dziecko.
Przed świętami Bożego Narodzenia dziewczynka błagała swoją babcię, aby nie zostawiała jej w domu rodzinnym, tylko zabrała ze sobą do dalszej rodziny w Puerto Rico. Babcia ze łzami żalu i rozpaczy mówi dzisiaj, że nie stać jej było na drugi bilet, a także że nie była w stanie na czas załatwić odpowiednich dokumentów. Nixzmary została w domu, w którym dopadała ją śmierć. Koszmar dziecka zakończył się w środę 11 stycznia br. Tego dnia znaleziono ją martwą na podłodze. Policja stwierdziła, że dziewczynka była przez kilka tygodni torturowana, a bezpośrednim powodem śmierci było silne uderzenie w głowę. Na jej ciele widać było liczne siniaki, skóra na łokciach była poprzecierana przez sznury, którymi była przywiązywana do krzesła. Jak się później okazało, tego feralnego dnia dziewczynka wzięła ojczymowi jogurt oraz położyła swoje zabawki na jego drukarce. Rozwścieczony tym ojczym chwycił dziewczynkę i za karę wepchnął ją w ubraniu do wanny z wodą. Dziewczynka bezskutecznie błagała, aby przestał. Na koniec uderzył jej głową o krawędź wanny i odszedł. Matka słyszała krzyk i uderzenie, ale przyszła do córki dopiero, gdy wszystko ucichło. Zmieniła jęczącej z bólu córce ubranie i położyła ją do łóżka. Umierająca, jak się później okazało, dziewczynka błagała matkę: „Mamusiu, nie zostawiaj mnie. Mamusiu, nie zostawiaj mnie”. Matka jednak odeszła, a gdy wróciła po kilku godzinach Nixzmary już nie żyła.
Śmierć niewinnego dziecka poruszyła cały Nowy Jork. Przed domem Nixzmary zapalano znicze, składano kwiaty, maskotki z różnymi napisami. Obcy ludzie pomogli rodzinie zorganizować i pokryć koszt pogrzebu. Przed domem pogrzebowym w zimny styczniowy dzień ustawiła się długa kolejka tych, którzy chcieli oddać hołd bestialsko zamordowanemu dziecku. W Nixzmary widzieli niewinnego anioła, który opuścił piekło ziemi i uleciał do nieba wprost w ramiona miłującego Ojca.
Babcia zmarłej dziewczynki powiedziała: „Miałam sen o niej. Przyszła do mnie ubrana w biel i powiedziała: «Babciu, nie płacz, ja wrócę»”. Jest to możliwe, aniołowie wracają na ziemię, aby czynić ją lepszą i przemieniać twarde, nieczułe ludzkie serca.
Małą Nixzmary ubrano w białą sukienkę, a na jej głowę włożono biały wianek, tak jak ubiera się dziewczynki do I Komunii Świętej. W tym roku przyjęłaby ona po raz pierwszy Jezusa do swego serca. Będzie jednak inaczej. Wtulona w ramiona Jezusa, będzie spoglądać z wysokości nieba, jak jej koleżanki i koledzy, odświętnie ubrani, po raz pierwszy będą przyjmować Jezusa Eucharystycznego. W otwartej trumnie umieszczono portret uśmiechniętej Nixzmary. A poniżej widać spokojną i pogodną twarz małego anioła, otulonego welonem śmierci.
Na pogrzebie dziewczynki zgromadziły się tysiące ludzi. Kapłan w czasie uroczystości pogrzebowych powiedział: „W tym życiu dotknęło ją szatańskie zło, ale teraz jest ona już ponad nim”. Zaś gazety, zamieszczając fotografię otwartej trumny, pisały, że teraz mała Nixzmary odnalazła spokój.
Jakże jest to tragiczna rzeczywistość, gdy dziecko zamiast pokoju w ramionach rodziców, odnajduje go w ramionach śmierci. Przed taką rzeczywistością nie uchroni nas nawet najlepsze prawo. Potrzebna jest miłość i wrażliwość ludzkiego serca.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Gorzkie Żale to od ponad trzech wieków jedno z najpopularniejszych nabożeństw pasyjnych w Polsce

2024-03-28 20:27

[ TEMATY ]

Gorzkie żale

Grób Pański

Karol Porwich/Niedziela

Adoracja przy Ciemnicy czy Grobie Pańskim to ostatnie szanse na wyśpiewanie Gorzkich Żali. To polskie nabożeństwo powstałe w 1707 r. wciąż cieszy się dużą popularnością. Tekst i melodia Gorzkich Żali pomagają wiernym kontemplować mękę Jezusa i towarzyszyć Mu, jak Maryja.

Autorem tekstu i struktury Gorzkich Żali jest ks. Wawrzyniec Benik ze zgromadzenia księży misjonarzy świętego Wincentego à Paulo. Pierwszy raz to pasyjne nabożeństwo wyśpiewało Bractwo Świętego Rocha w 13 marca 1707 r. w warszawskim kościele Świętego Krzyża i w szybkim tempie zyskało popularność w Warszawie, a potem w całej Polsce.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję